มารดาโลกจักรกล

เพราะสร้างหุ่นยนตร์ที่มีชีวิตจิตใจขึ้นมา ฉันเลยถูกจับเผาทั้งเป็นในฐานะ ‘แม่มด’ 

ที่ฉันไม่รู้ก็คือ หุ่นยนตร์ตัวนั้น หลั่งน้ำตาและพาร่างที่ไหม้เกรียมของฉันไปเฝ้ารักษาอยู่นับเป็นร้อยปี

เกาหัวแกรกๆเพราะตื่นขึ้นมาอยู่ในบ้านต้นไม้ เจอหนุ่มหน้าใสร้องเสียงหลงร้องฉันว่ามารดา

“ท่านแม่ โลกภายนอกเปลี่ยนไปแล้ว ท่านต้องระวังเป็นอย่างมาก" โนแลนหัวเราะแม้สีข้างจะโดนทะลวงจนหายไปทั้งแถบ 

“หุ่นยนตร์ไม่รู้สึกเจ็บหรอกครับ ไม่ต้องเป็นห่วงไป อ๊ะ ยังไม่ตายนี่นา..กร๊อบ!” 

ฉันหน้าซีดยิ่งกว่าเก่า เมื่อเห็น ว่าอีกฝ่ายใช้เท้าขยี้กะโหลกของมนุษย์ที่คิดร้ายจนแหลกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม 

มารดาโลกจักรกล