ลิขิตแค้น ลวงใจ

        วีรดา ภารสิน  หรือรดา   คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวกำลังขมักเขม้นในการชงกาแฟ และเครื่องดื่มเย็นตามรายการในบิลที่มีเข้ามาไม่ขาดสายตั้งแต่เปิดร้านจนถึงบ่าย

แต่ทุกออเดอร์ที่สั่งมารดาก็ตั้งใจทำอย่างตั้งใจ เพราะกว่าจะมาถึงตอนนี้เธอต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย

 ร้านของรดาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่คนที่มาภูทับเบิกต้องมาแวะเพื่อชิมกาแฟและถ่ายรูปดื่มด่ำธรรมชาติที่แสนวิเศษทะเลหมอกอากาศที่หนาวเย็นกาแฟที่อร่อย ทำให้รดาสามารถเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกไปด้วยทำงานไปด้วยได้สบาย

"พี่รดาคะ วันนี้พี่รดายังไม่กินข้าวเลยใช่ไหมคะ"

จีรนันหรือจี  พนักงานสาวเอยถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง

"ก็วันเป็นวันหยุดยาวลูกค้าเยอะ พี่ก็ลืมกินข้าวไปเลย"

"งั้นพี่รดาไปทานข้าวเถอะคะ เดี๋ยวจีกับแก้วจัดการเครียลูกค้าเองนี้ก็บ่ายแล้ว ลูกค้าก็บางตาลงเยอะแล้ว"

"โอเคจ๊ะ พี่จะแวะไปรับทิชาด้วยเอาไปเอาคุณยายตั้งแค่เช้าแล้ว ปานนี้คงป่วนจนคุณยายปวดหัวแล้วมั้ง"

พูดเสร็จรดาก็ถอดผ้ากันเปื้อนออกและเดินออกจากร้านเพื่อไปรับลูกสาวสุดที่รักทันที

   "คุณแม่มาแล้วค้าคุณยาย  ทิขากลับก่อนนะขา"

สาวน้อยจ่ำม่ำวัย4ขวบวิ่งไปหาแม่ด้วยความคิดถึง

สองแม่ลูกกอดและหอมแก้มกันด้วยความคิดถึง

"แม้พอแม่มาลืมยายเลยนะทิชา"

คุณธีรสา  เดินตามหลานสาวออกมา

"ก็หนูคิดถึงคุณแม่นี้ค้า แต่หนูก็รักคุณยายอยู่นะขา"

"ชั่งพูด อยู่เป็นนะเรานี่"

คุณธีรสาขยี้หัวหลานสาวด้วยความเอ็นดู

"แม่คงเหนื่อยกับยายทิชาทั้งวันเลยรดาขอโทษนะคะวันหยุดยาวนี้นักท่องเที่ยวเยอะมากเลย"

"ไม่เหนื่อยหรอกลูกแม่ดีใจที่ได้เลี้ยงหลานยายทิชาชั่งพูดแม่ก็ได้หัวเราะคลายเคลียดไปในตัว"

"ทิชาไหว้ลาคุณยายสิลูก"

"คุณยายขาทิชากลับก่อนนะคะ"

พูดเสร็จสาวน้อยก็เข้าไปหอมแก้มคุณยายทั้งสองข้างสร้างความสุขใจให้คนแก่มากเลย

   วีรดาพาทิชาไปทานข้าว  หลังจากนั้นก็ไปซื้อของเข้าร้านกาแฟและรีสอร์ทเพราะนอกจากร้านกาแฟรดาก็ยังมีรีสอร์ทเปิดให้บริการด้วย    รดาพลิกฟื้นที่ดีที่แม่ให้ ให้มีประโยชน์และเติบโตเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ดี

ที่น่าข้าชมและเข้าพัก

"คุณแม่ขาทิชาขอซื้อช็อกโกแลตด้วยนะคะ"

"ได้สิคะ แต่ทิชาช่วยแม่ทำงานด้วยนะคะ"

"สบายมากคะ ทิชาทำเป็นทุกอย่างอยู่แล้ว"

"จ้าคนเก่ง"