ชายาท่านชาย

โดย…รัมภาภัค

หม่อมเจ้ารุจิภาส เทวะวงศ์ หมั้นหมายกับ หม่อมราชวงศ์ดาราภา ชยากร ตั้งแต่วันที่ฝ่ายหญิงลืมตาดูโลก 
 

เป็นการหมั้นหมายที่เกิดขึ้นเพราะสัญญาลูกผู้ชายระหว่างเสด็จฯ และท่านชายไชย ซึ่งเป็นพ่อของทั้งคู่ ทั้งสองคนเป็นสหายรักกัน เมื่อท่านชายไชยถูกตัดขาดจากราชสกุลชยากร เพราะขัดคำสั่งเสด็จพ่อ ไปแต่งงานกับลูกสาวคหบดีเมืองเชียงใหม่แทนที่คู่หมั้นซึ่งเป็นธิดาจากอีกราชสกุล ด้วยความเป็นห่วงลูก ท่านชายจึงฝากฝังไว้กับเสด็จฯ 
 

เสด็จฯ จึงขอหมั้นหมายให้โอรสองค์โตซึ่งอายุ 17 พรรษาแล้ว เพื่อว่าเมื่อคุณหญิงเติบโตเป็นสตรี จะได้อภิเษกเข้าสู่ราชสกุลเทวะวงศ์ และกลับคืนสู่พระนครเพื่อดำรงเกียรติในฐานะที่เป็นสายเลือดของชยากร

สิบแปดปีผ่านไป...

หม่อมเจ้าชายรุจิภาสลืมเลือนสัญญาหมั้นหมายนั้นไปเสียแล้ว ทว่าท่านชายมีโอกาสเดินทางขึ้นเมืองเหนือ และพักอยู่ที่คุ้มเจ้าดิเรกฤทธิ์ ซึ่งเป็นพระสหาย ที่นั่นท่านชายเจอกับสาวน้อยนางหนึ่งซึ่งทรงเข้าพระทัยผิด คิดว่าเป็นแม่หญิงที่เจ้าดิเรกฤทธิ์ส่งมารับใช้ ระหว่างที่พักอยู่เมืองเหนือ จึงมีสัมพันธ์ใกล้ชิด

รุ่งขึ้นจึงได้รู้ว่า หญิงสาวคนนั้นมิใช่คนที่เจ้าดิเรกฤทธิ์ส่งมา ทว่าเป็นหลานสาวคนเดียวของพ่อเลี้ยงผู้ร่ำรวย สหายสนิทของเจ้าดิเรกฤทธิ์ที่มีอาณาเขตบ้านติดกันนั่นเอง ทางพ่อเลี้ยงโกรธมากเพราะเป็นหลานสาวคนเดียวและรักมาก 
 

หากเมื่อรู้ว่าท่านชายคือใคร ทุกอย่างจึงกลับตาลปัตร เพราะกลายเป็นว่า ทั้งคู่หมั้นหมายกันอยู่ก่อนแล้ว พิธีอภิเษกจึงถูกจัดขึ้นในเวลาต่อมา ทั้งที่ท่านชายและคุณหญิงต่างก็ไม่ได้เห็นดีเห็นงามกับการอภิเษกครั้งนี้ ท่านชายนั้นทรงมีหญิงสาวที่หมายปองอยู่แล้ว ขณะที่คุณหญิงนั้นแม้จะไม่มีใคร แต่เพราะความเข้าใจผิดในคืนนั้นทำให้ทั้งโกรธและเกลียดท่านชาย จนไม่อยากแม้จะมองหน้า

ข่าวแพร่สะพัดไปถึงพระนคร และทุกคนต่างก็อยากเห็นหน้าชายาของท่านชายเหลือเกิน เพราะข่าวลือที่ว่า เจ้าหล่อนเป็นคุณหญิงตกยากถูกขับออกจากราชสกุล และหาทางผูกมัดท่านชายเพื่อเงินทองและเกียรติยศที่หลุดมือ

คุณหญิงกลับคืนสู่พระนครในฐานะช่ายาท่านชายก็จริง แต่ต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวอ้างว้าง นอกจากจะไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสวามีแล้ว... 
 

ก็ยังต้องพิสูจน์ตัวเองให้คนอื่นรู้ว่า สายเลือดชยากรในตัวเธอนั้นเข้มข้นเพียงใด

พบกัน...เร็วๆ นี้