First Count นิสัยอย่างนายต้องเจอฉัน

     ‘อเดล’ นั่นคือชื่อฉันเอง บางทีฉันก็คิดเหมือนกันว่าทำไมปะป๊ากับมะม๊าถึงตั้งชื่อนี้ให้ฉันทั้ง ๆ ที่ บ้านเราไม่มีเชื้อสายอื่นนอกจาก ไทย ไทยล้วน ๆ เฮ้อ~

     ‘’เลิกกันเถอะเดล’’ เสียงแฟนหนุ่มของฉันเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่นแบบไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย เอาอีกแล้ว...

     ‘’ทำไมล่ะจิล เดลทำอะไรผิด เดลพยายามปรับตัวแล้ว หรือ... หรือมันยังไม่พอ หรือเดลทำอะไรพลาดไปหรือเปล่า บอกเดลสิ เดลจะพยายามแก้ไขมันนะ เดลจะปรับปรุงนะ’’ ฉันพูดออกไปด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำตาเริ่มรื้นขึ้นมาจนเห็นได้ชัด พร้อมกับก้าวเข้าไปกุมมือเขา อีกแล้วนะ...

     ‘’เธอไม่ได้ผิดอะไรเดล เราแค่ไม่ได้รักเดลแล้ว แค่นั้น’’ เขาบิดข้อมือออกจากมือของฉันแล้วหันหลังเดินจากไป น้ำตาฉันเริ่มไหลออกมาอาบแก้มด้วยความเสียใจที่ไม่อาจกลั้นได้ ฉันเดินหันหลังให้จิลแยกกันไปคนละทาง แล้วฉันก็เลี้ยวเข้าห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด อีกแล้ว...

     ‘’อีกครั้งแล้วที่ฉันโดนบอกเลิกโดยสมบูรณ์แบบ ฮึ ตามคาด’’ ฉันกระตุกยิ้มให้ตัวเองในกระจกพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดน้ำตา ‘ปลอม ๆ’ ของตัวเอง แล้วหยิบมือถือออกมาโทรหาเพื่อนสาวสุดน่ารักของฉันทันที ไม่ต้องแปลกใจอะไรหรอก เพราะฉัน คือ อเดล