องุ่นเน่าในดงป่า

เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเพียงแค่ประสบการณ์ส่วนตัวของนักเขียน ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายใคร เป็นเพียงแค่เรื่องที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง 

.

.

.

.

.

.

.

'รสชาติของวัยผู้ใหญ่เป็นอย่างไรทำไมฉันจึงต้องใฝ่หา'

คำพูดของเด็กหลายๆคนที่เขาอยากจะเข้าไปเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้หรือพรุ่งนี้เลย 

' แม่ครับวันนี้เหนื่อยจัง ' เด็กน้อยกลับมาจากโรงเรียน เดินมาฟุบหน้าลงตักผู้เป็นแม่ที่ร้อยมาลัยอยู่

' แล้ววันนี้ไปเล่นซนที่ไหนมา ' 

' วันนี้น่ะ ๆ ไอ้ชายมันขโมยยางลบของตี๋ไป '

.

.

' แม่ครับ ๆ สองบวกสองได้เท่าไหร่ครับ ' 

' หนูยกนิ้วขึ้นมาข้างละสองนิ้วนะ เอามารวมกัน เป็นกี่นิ้วครับ '

 

' สี่ครับ '

' เก่งมากลูก '

.

.

.

.

.

.

' แม่ครับ ทำไมฝนจึงตกล่ะ ' เด็กน้อยอายุหกขวบนั่งมองสายฝนที่หล่นลงจากนอกหน้าต่าง ด้วยความสงสัยจึงถามผู้เป็นมารดา

'ที่ฝนตก เพราะพระเจ้าท่านเศร้าไงล่ะ ' สาววัยยี่สิบปลาย ๆ ตอบลูกชายคืน

' ถ้าเศร้าพระเจ้าต้องร้องไห้หรอ ? '

' ใช่จ่ะ พระเจ้าท่านคงคิดถึงใครบางคนล่ะ '

' งั้นเมื่อวานที่แม่ร้องไห้ก็เพราะแม่เศร้าหรอ ' เด็กน้อยมองหน้าแม่ของตน ' หรือแม่คิดถึงใครบางคนเหมือนพระเจ้าล่ะ ' แววตาที่ไร้เดียงสาถามตามที่นึกคิด 

' ... '

'

' แม่ครับ ๆ ทำไมท้องฟ้าไม่เหมือนกันสักวันเลยล่ะ '

'อืม... เพราะวันนี้พระเจ้าท่านโกรธมนุษย์อย่างไรล่ะ ' ผู้เป็นแม่กล่าวออกไปด้วยความไม่รู้

.

.

.

.

' แม่ กางเกงผมล่ะ ' เด็กหนุ่มวัยกำลังโตเป็นหนุ่มหล่อ ถามหากางเกงทรงกระบอกกับผู้เป็นแม่

' วางอยู่บนโต๊ะรีดผ้า ' ว่าเหมือนตาเห็น กางเกงที่เย็บมีรอยตะขาบใหญ่ติดอยู่ระหว่างขา ด้วยความสงสัยเด็กหนุ่มเลือดร้อนจึงถามแม่ขึ้น

' แม่ แม่ทำอะไรกับกางเกงผมเนี่ย เอามาเย็บทำไม '

' ก็แม่เห็นมันขาด '

' แม่ นี่มันแฟชั่นนะ ถ้าเย็บเป็นตะขาบยักษ์แบบนี้ใครจะกล้าใส่ ' วัยรุ่นหัวใสอยากอวดสาว หาอย่กมีที่ติไม่ แม่เนี่ยไม่เข้าใจอะไรเลยน่า

' ตี๋ อย่าลืมซื้อลูกอมไว้แก้วินนะ ยาแก้ปวดแม่เตรียมไว้ให้แล้ว กินข้าวก่อนกินยานะ รองเท้าน่ะใส่ดี ๆ ของสำคัญให้เก็บไว้กับตัว ... '

' ผมรู้หรอกน่า ผมโตแล้วนะแม่ '

.

.

.

' ไอ้ตี๋ นี่มันอะไร ห๊ะ ไอ้ยาเนี่ยมันอะไร แกไปเอามาแต่ไหน ฮึก บอกมา ' น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง เธอฟาดถุงยาใส่หน้าลูกชาย ' ไอ้เด็กเหลือขอ ฮือ ฉันไม่น่าเก็บมึงมาเลี้ยงเลย ชีวิตกูมันถึงได้ตกต่ำแบบนี้ '

' ไม่เลี้ยงก็ไม่ต้องเลี้ยง กูก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน '

  ครืนนนน

' หยุด เอาของกลางมา

' แม่ครับๆ ทำไมวันนี้แม่ไม่ตอบผมล่ะครับ ' ชายหนุ่มมาดเข้มในวัยสามสิบกว่า นั่งมองแท่งหินที่สลักชื่อนางใบบัวลงไว้ ความเงียบเข้าปกคลุมโดยรอบ รูปถ่ายที่ติดไว้บนแท่นหินคือหญิงสาวเพียงคนเดียวที่เขารู้จัก หญิงสาวเพียงคนเดียวที่เขารักมากในชีวิต เธอได้ถูกจารึกไว้ในใจของเจ้าตี๋เล็กตลอดกาล