นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นค่ะ
ไม่มีการแอบอ้างหรืออิงถึงใคร สถานการณ์หรือคำพูดเป็นเพียงแค่การสมมติขึ้นเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ ทุกอย่างไม่ใช่ความจริงและไม่ควรทำตาม
เนื่องจากอาจมีฉากที่ใช้คำพูดการกระทำที่ไม่เหมาะสมค่ะ
ผมชื่อ 'พีช' ผมไม่เคยมีแฟนแบบจริงๆจังๆเลยสักครั้ง ถ้ามีก็คงจะนับคนได้
ผมจำได้ว่าแฟนคนแรกของผมเราคบกันตอนผมอยู่ป.5 สมัยวัยละเอาะเตาะกันผ่านช่องตรงประตูห้องเรียน ด้วยความที่ยังเด็ก...ตัวผมในตอนนั้นคงมองว่ามันเป็นเพียงความใกล้ชิดที่เราเล่นด้วยกันบ่อยๆเพียงเท่านั้น
แฟนคนที่สองเราคบกันตอนผมอยู่ม.2 เป็นสมัยที่ตอนนั้นโทรศัพท์ยังคงไม่เป็นที่นิยมมากนัก พวกเราจะคุยกันผ่านเฟสบุ๊คแค่ในตอนคาบที่เรียนคอมฯเท่านั้น เราคบกันเกือบสองเดือนก่อนจะเลิกกันไปด้วยเหตุผลที่เพื่อนๆล้อเธอกับผมว่าเหมือนเป็นพ่อลูกกันมากกว่าแฟน ซึ่งผมมองว่ามันติ๊งต๊องที่สุด
แฟนคนล่าสุดคบกันตอนอยู่ม.4 เธอเป็นเพื่อนของผม เพื่อนในห้องรู้มาตลอดว่าเธอแอบชอบผมมาตั้งแต่ม.ต้น ความพยายามของเธอรวมถึงนิสัยที่คอยเอาใจใส่ทำผมหวั่นไหว เราจึงตัดสินใจคบกันในที่สุด ผมคิดว่าผมจริงจังกับเธอมากกว่าใครที่ผ่านมาแต่สุดท้ายเราก็จบไม่สวยเมื่อเธอเป็นฝ่ายนอกใจในขณะที่เราคบกันได้เพียง 5 วันเท่านั้น
ผมจึงไม่มีความรู้สึกที่อยากจะค้นหาความรักหรือการมีแฟนเหมือนเพื่อนหรือคนอื่นๆเขาตั้งแต่นั้นมา
ผมโฟกัสกับงาน การเรียนและครอบครัว จนกระทั่งวันหนึ่ง...
ที่เพื่อนของผมส่งควิสคำถามบางอย่างมาให้เล่น
"มึงราศีอะไรวะ"
"กรกฎ ทำไมอะ"
"แล้วส่งรูปอะไรมาให้เนี่ย"
"เลือกมาอันนึง"
"ที่คิดว่าชอบๆ"
"?"
"เลือกอันแรกก็ได้ที่เป็นรูปบ้าน"
"แล้วมันคือไรอะ มีแค่นี้ใช่มั้ยจะทำงานแล้ว"
"มันคือดวง"
"แกก็รู้ว่าเราไม่เชื่ออะไรแบบนี้"
"เออหน่า อะ นี่คำตอบที่แกเลือกรูป"
"เขาบอกว่าคนที่แกจะร่วมหอลงโลงด้วยจะเป็นพ่อหนุ่มนักปฏิบัติ เต็มเปี่ยมไปด้วยความอดทนและไหวพริบ ร่างกายกำยำล่ำสัน สามารถหยิบจับซ่อมนู่นนี่ในบ้านได้ทั่ว เป็นที่พึ่งพาอบอุ่น และทำให้คุณรู้สึกปลอดภัยใต้อ้อมแขนเขา"
#เคียวเคี้ยวพีช
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น