GIFTED SECRET ความลับเด็กกิฟท์ #กอนเชน - นิยาย GIFTED SECRET ความลับเด็กกิฟท์ #กอนเชน : Dek-D.com - Writer
×

    GIFTED SECRET ความลับเด็กกิฟท์ #กอนเชน

    พรสวรรค์ของพวกเรา มันมีไว้เพื่อช่วยทุกคนจริงรึเปล่า

    ผู้เข้าชมรวม

    199

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    199

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 มี.ค. 63 / 15:20 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    GAIN PART

    "มึงดูห้องเด็กกิฟท์ดิ แม่งลำเอียงชิบหาย สถานที่ก็ดี ทำไรก็ได้"แฟรงค์ เพื่อนผมมันพูดพร้อมทำหน้าสะอิดสะเอียนใส่โซนอาหารของพวกเด็กกิฟท์

    "เออ แต่ยังไงปีนี้เราต้องเข้าห้องกิฟท์ให้ได้ ไปอ่านหนังสือกันเหอะ"ผมทำหน้าอวดดีนิดๆแล้วค่อยลุกแล้วชวนไอ้แฟรงค์ไปอ่านหนังสือ


    16:00

    "สวัสดีนักเรียน ผมขอให้พวกคุณโชคดีในการสอบเข้าห้องกิฟท์นะครับ"เสียงประกาศดังออกมาจากลำโพง เป็นเสียงของผอ.โรงเรียนนี้ที่มีเฉพะเด็กกิฟท์ที่ได้เห็นเขา

    "สู้ๆนะมึง เราจะเข้าห้องกิฟท์กัน"ผมหันไปพูดกับแฟรงค์

    "แน่นอน มึงก็ด้วย เราจะต้องไปด้วยกัน"ไอ้แฟรงค์พูดให้กำลังใจผมกลับ

    แต่ผมก็ไม่แน่ใจหรอกว่าจะได้ไหม เพราะแฟรงค์มันเรียนเก่งกว่าผม


    17:00

    ตี๊ด..ตี๊ด...ตี๊ด เสียงคอมพิวเตอร์ป้อนข้อมูลลงที่จอโปรเจคเตอร์เสร็จแล้ว

    นักเรียนห้องธรรมดามารวมตัวกันที่ห้องตัวเองดูรายชื่อห้องที่ได้เรียน

    ปึก! คนมันเยอะมากในห้องธรรมดาห้องหนึ่ง จนผมไปชนเพื่อนคนนึง

    "เราขอโทษที"เสียงแหลมหน่อยๆต้องเป็นผู้หญิงแน่

    "ไม่เป็นไรๆ"ผมลุกแหละปัดฝุ่นตรงกางเกงออก

    "นายชื่ออะไรหรอ เราชื่อ รมิดา นะ เรียก ดา ก็ได้"ผมยิ้มให้ดา เธอใส่ชุดคลุมสีดำและชุดนักเรียนเข็มกลัดห้อง 2 ใส่แว่นด้วย ทำไมชื่อเพราะจัง

    "เราชื่อ เกณฑา เรียก เกณฑ์ เฉยๆก็ได้"ผมยิ้มและแนะนำตัวให้เพื่อนใหม่ของผม

    "อ้อ งั้นเราไปดูชื่อก่อนนะ"ดาขอตัวและโบกมือลาผม เธอสวยมากๆถึงจะใส่แว่นก็เถอะ

    ผมไล่ดูชื่อตั้งแต่ห้อง 8 มันไม่มีชื่อผม ผมดีใจมากผมอยู่ห้อง 8 มาตั้งแต่ม.1

    ห้อง 7...ห้อง 6...ห้อง 5...ห้อง 4 มาถึงห้อง 4 แล้วยังไม่มีชื่อผม ผมว่ามันเริ่มสูงเกินไปแล้วนะ

    "เกณฑ์"ดาเรียกผมเธอยืนอยู่ตรงรายชื่อห้องกิฟท์ แสดงว่าเธออยู่ห้องนี้สินะ

    "เจอกันที่ห้องกิฟท์นะ"ผมอึ้งมากๆระหว่างที่เธอพูดตอนนั้นผมอยู่ที่รายชื่อห้อง 1

    แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมอึ้งกว่าคือ ผมเจอรายชื่อแฟรงค์ที่ห้อง 1 เขาที่เก่งกว่าผมแต่ไม่ได้อยู่ห้องกิฟท์งั้นหรอ

    "แฟรงค์"ผมเรียกเพื่อนผมที่อยู่ด้วยกันมาตลอด

    "ยินดีด้วย"คำยินดีของมันแต่สีหน้า เสียงคำพูด มันเย็นชามาก

    "แฟรงค์ กูขอโทษ"

    "มึงไม่ต้องขอโทษ มึงทิ้งกุ"

    คำว่าเพื่อนที่มีกันตั้งแต่ม.1-ม.4 จบลงแล้ว



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น