เมื่อฮันนิบาลเลี้ยงดูฉัน

             

"สุดท้ายแล้ว ผมก็เลี้ยงให้คุณเป็นคนดีและขาวสะอาดไม่ได้จริงๆ แมรี่ มันยากเกินไปสำหรับคนอย่างผม" 

"ที่ผม...ไม่ซิ ที่พ่อสอนลูกได้ คือ การเอาตัวรอด ให้สุดท้าย ลูกมีชีวิตเหลือรอดเป็นคนสุดท้ายในเกมส์สังหาร" 

พ่อสอนฉันยิงปืน สอนฉันเฉือนเนื้อคน สอนให้ฉันทำลายศพ 

ฉันมองเขาฆ่าเพื่อนมนุษย์คนแล้วคนเล่า พร้อมกับคำถามในใจ...

ฮันนิบาล คุณเป็นใครกันแน่? 

เมื่อฮันนิบาลเลี้ยงดูฉัน

ฉันเบิกตากว้าง จ้องมองภาพผ่านบานตู้เสื้อผ้าที่เปิดแง้มอย่างตกตะลึง 

ภาพที่เห็น คือภาพของฮันนิบาลที่เริ่มจัดการกับคนที่เขานำตัวมาอย่างเลือดเย็น 

ใช้มีดปาดลำคอทีเดียว อีกฝ่ายที่ขัดขืนก็นิ่งไม่ไหวติง  มือของเขาแสนคล่องแคล่ว บางใช้เลื่อยและมีดผสมกัน 

ปาดเนื้อออกมาเรียงเป็นชิ้น ส่วนกระดูกก็ถูกโยนใส่ถุงอย่างไม่ยี่หระ 

และภาพที่เห็นต่อมาก็ทำเอาแทบอยากจะขย้อนของกินตอนเย็นที่เป็นเสต็กเนื้อออกมานัก

ภาพนั้น คือภาพของพ่อเลี้ยงที่กำลังกลืนกินเนื้อมนุษย์ดิบๆ กลืนลงคออย่างหน้าตาเฉย