PHENOMENAL - Markchan | Markhyuck (Au Hogwarts)

PHENOMENAL แปลว่า โดดเด่น , เป็นพิเศษ , ดีงามเป็นพิเศษ

(อ่าน Talk กันด้วยน้า)

       เซ็ง...บอกได้คำเดียวว่าโครตเซ็ง ทำไม๊ทำไม “ ฮอลลี่ ” เด็กอายุ16 ผู้นี้ต้องมานั่งเฝ้าบ้าน หมาก็มี แต่เลี้ยงดีกว่าลูกอีก ผมได้แต่ชายตามองเจ้าหมาพันธุ์ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ที่ตอนนี้มันกำลังนั่งจ้องหน้าผมด้วยความสงสัย อยากจะด่าแต่ด่าไม่ลง ก็มันน่ารักอ่ะ  ผมเลยลุกไปขยี้หัวเจ้า “ปังปิ้ง” ด้วยความเอ็นดู

“เฮ้อ..”

        ผมได้แต่ถอนหายใจ เจ้าปังปิ้งก็ได้แต่มองหน้าผม ก็มันคนไม่รู้จะอะไรทำอ่ะ โทรศัพท์ก็ไม่มีอะไรน่าเล่นแล้ว ผมเลยเลิกเล่นกับเจ้าปังปิ้ง ละลุกจากสวนเดินเข้าไปในตัวบ้าน จากที่นั่งทนตากแดดประเทศไทยที่แม่งไม่รู้จะร้อนไปถึงไหน และเดินไปที่ห้องนอนของผมที่อยู่ชั้นสอง

       และผมก็นึกดันอยากอ่านหนังสือเล่มโปรดของผม เลยเดินไปหยิบหนังสือ “Harry Potter and chamber of secrets” เป็นภาคสองของมหากาพย์ Harry Potter ที่จริงผมชอบทุกภาคเลยนะ แต่ที่ชอบภาคนี้ก็คงเป็นเพราะล็อคฮาร์ต จะเรียกว่าศาสตราจารย์ได้รึเปล่านะเนี่ย ถ้าผมเข้าอยู่ในโลกของแฮร์รี่ได้นะ ผมอยากจะต่อยหน้ามันสักที คนอะไร เก๊กโคตร โคตรขี้โม้ ลอกลวงมากๆ ฮึ่ย โมโหๆๆ แต่ก็ได้แค่คิดแหละ ผมก็อยากรู้นะ ว่าเวทย์มนตร์มันมีจริงๆรึเปล่า อยากลองเข้าไปสัมผัสในโลกของความมหัศจรรย์และสิ่งสนุกสนานมากมาย อยากเห็นสิ่งที่เจ๊เจเคได้ถ่ายทอดออกมาในรูปแบบของหนังสือ

“ว้อยยย อยากไปฮอกวอตส์ ไปวิ่งชนที่ชานชลาที่หัวลำโพงดีมั้ยวะ เผื่อจะโผล่สักที่... ว้อยยย ไม่คิด เลิกคิด สต๊อป”

       กว่าพ่อแม่จะกลับมาก็ดึก นอนมันตั้งแต่ตอนบ่ายสองเนี่ยแหละ ผมไม่รอช้า รีบปีนขึ้นเตียงแล้วนอนทันที

“หวังว่าเรื่องสนุกๆ จะเกิดขึ้นกับฮอลลี่คนนี้นะครับ ส๊าธุ”

       แต่พอผมหลับไปได้สักพัก ก็มีเสียงนกร้องจากไหนสักที่ ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่อตัวผมไม่ได้นอนอยู่ที่เตียงอีกแล้ว แต่ตอนนี้ ผมกำลังอยู่ในห้องห้องนึง ที่มันดูคุ้นมากๆ และผมก็เริ่มสำรวจมองไปรอบๆ จนพบกับต้นเสียงของนกร้อง มันเป็นนกตัวใหญ่สีแดง มันดูสง่างามมากๆสำหรับผม ผมจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ แต่ยังไม่ทันที่ผมจะเอามือไปจับเจ้านกตัวนั้น ที่ตัวมันก็เริ่มมีไฟลุกขึ้นมา ทำให้ผมรีบสะดุ้งออกห่าง และสุดท้ายเจ้านกตัวนั้นก็กลายเป็นขี้เถ้าไป

       ผมเดินเข้าไปหามันอย่างกล้าๆกลัวๆอีกครั้ง และเหตุการณ์นี้มันทำให้ผมเริ่มเอะใจแล้วว่า ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน

       แต่ยังไม่ทันได้นึกอะไรเพิ่ม เสียงของอีกบุคคลนึงก็ได้พูดขึ้นมา

"มันดูแย่มาหลายวันแล้ว เสียดายที่เธอไม่ได้ดูมันเผาตัวเอง"

       เดี๋ยวนะๆๆ นี่มันเรื่องจริงใช่มั้ยยย นี่คือ ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์จริงๆหรอ! แค่เมื่อกี้ลองนึกดูเล่นๆก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ ผมเลยตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติดู

แปะๆๆ

อ้าว...เจ็บ

"ดูเหมือนเธอกำลังสับสนนะเจ้าหนู พูดภาษาอังกฤษได้มั้ย?"

       ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ถามผม ด้วยความตื่นเต้นผมเลยเผลอตอบน้ำเสียงสั่นๆไป

"ดะ..ดะ ได้ครับ"

"เธอคิดว่าตัวเองบังเอิญรึเปล่า ที่เธอหลุดเข้ามาในโลกเวทย์มนตร์"

       คือศาสตราจารย์ครับ ผมกำลังคิดไม่ออกบอกไม่ถูก เล่นยิงคำถามมาแบบนี้ผมก็งงสิครับ ;_;

"เอ่อ..คือ..ผมคิดว่าไม่ครับ"

       ผมเห็นศาสตราจารย์นิ่งไปสักพัก แล้วท่านจึงเอ่ยปากพูด

"สิ่งที่เธอคิดมันถูกต้องแล้วล่ะ ดังนั้นนับจากนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่ใช่ ดิฐากร สมบูรณ์พิชัยฤทธิ์

แต่ต่อจากนี้ เธอคือ ฮอลลี่ ดัมเบิลดอร์ "

       หลังจากที่ศาสตราจารย์พูดจบ ผมก็ได้แต่ยืนอึ้งอยู่อยากนั้น ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะได้ใช้นามสกุลเดียวกับอาจารย์ใหญ่แห่งฮอกวอตส์จริงๆ แต่ยังไงก็ไม่เข้าใจ ว่านี่มันเรื่องอะไร ทำไมผมมาอยู่ที่นี่ ผมจึงไม่เก็บความสงสัยเอาไว้ เลยถามออกไป

      "คือศาสตราจารย์ครับ ผมไม่เข้าใจ นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วทำไมศาสตราจารย์ถึงรู้จักผม แล้วทำไมต้องให้ผมใช้นามสกุลเดียวกั-"

"พอก่อนๆ ใจเย็นนะฮอลลี่ ฉันคงจะรีบด่วนสรุปให้เธอเร็วเกินไปจริงๆนั่นแหละ ก่อนที่ฉันจะเล่าเรื่องทั้งหมด ฉันอยากจะถามเธอว่า.."

"ว่าอะไรหรอครับ"

"ถ้าการที่เธอจะรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเธอในโลกเวทย์มนตร์ที่นี่ เธอต้องเข้าเรียนที่นี่ ในฐานะนักเรียนชั้นปีที่6 ของโรงเรียนฮอกวอตส์ เธออาจจะเจอเรื่องที่ไม่คาดฝันบ้าง แล้วเธอจะรับข้อเสนอนี้มั้ย?"

.

.

.

.

      คงไม่ต้องถามใจตัวเองให้มากความ ในเมื่อมันถึงขั้นนี้แล้ว ที่ตัวผมได้หลุดเข้ามายังโลกของเวทย์มนตร์ที่ผมก็ไม่เคยแน่ใจว่ามันมีอยู่จริงรึเปล่า ก็คงต้องลองเสี่ยงดูสักตั้ง!

.

.

.

.

"ครับ ผมตกลงรับข้อเสนอนี้"

T B C.

Talk

สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนเลยนะค้าบ มาเปิดเรื่องใหม่อะเกนน ห่างหายจากการบรรยายไปพอสมควร ถ้ามันแปลกๆหรือภาษาไม่ลื่นคอมเมนต์ได้เลยนะคะ

ต้องบอกก่อนเลยว่าคิดแล้วคิดอีกว่าจะ Au Hogwarts ดีมั้ย แต่สุดท้ายก็ต้องสนองนีดตัวเอง5555 ในเนื้อเรื่องเราจะคนละแนวกับเจ๊เจเคนะคะ ตัวละครยังอยู่บางตัวแต่พล็อตจะเปลี่ยนไป ละเรื่องนี้หนุ่มๆ nct มามีให้สนุกกันแน่ๆค่า คู่หลักก็คือ มาร์คชาน 100% นะคะ

ปล.สำคัญ . ตัวละครหรือบ้านของแต่ละคนจะมาบอกหลังตอนหมวกคัดสรรของน้องนะคะ และจะพยายามให้การไขปริศนาของน้องจบก่อนน้องเรียนจบเลยนะคะ และก็จะพยายามหาข้อมูลให้ได้มากที่สุด หากผิดพลาดตรงไหนสามารถบอกเราได้เลยค่ะ ที่ทวิต @imcabufdong ได้เลยค่ะ ขอขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยนะคะ แล้วเจอกันตอนหน้าค่า