[iKON] ผมเปิดกล่องเขา

INTRO - My hand to help someone?

          

5840       421    36      91…

ผมเห็นตัวเลข ทุกคนมีตัวเลขประจำตัวรวมถึงผมด้วย แต่ผมไม่เคยมองมัน

กลัว...

ใช่ผมกลัว ผมกลัวจะเห็นเวลาความตายของตัวเอง ตัวเลขเหล่านี้ก็ด้วย

ตัวเลขของผมเหมือนกล่องของแพนดอร่า ผมเหมือนแพนดอร่าที่เทพซุสใส่ความอยากรู้อยากเห็นแต่แตกต่างตรงที่ความกลัวกันมากกว่า ดังนั้น ผมจึงไม่เคยแม้แต่อยากเห็นตัวเลขหลักหน่วยของตัวเอง เทพซุสก็เหมือนจิตสำนึกของผมที่กำชับกับตัวเองนักหนาว่าห้ามเปิดดู

นี่คือเวลาความตายของคนที่ผมเห็น ดังนั้นเวลาเดินไปที่ ที่มีคนอยู่มากผมจะก้มหน้ามองพื้นเพื่อหลบสิ่งเหล่านั้น แต่ในบางสถานการณ์ที่ผมทำงานและบางครั้งต้องข้ามถนน มักจะอดไม่ได้นักที่จะเห็น

25915

นั่นเป็นตัวเลขของเด็กน้อยชุดเดรสสีชมพูสดใสที่จูงมือคุณแม่ของเธอ  อ่า..ผมอดเหลือบมองแม่ของเธอไม่ได้จริง ๆ

14600

ช่างยาวนานกว่าคนที่ผมเคยเห็น ผมจำได้ไม่มีผิดเพี้ยนเวลานั่นลดหลั่นลงเรื่อย ๆ และผมที่ไม่รู้อะไรประสีประสานัก แม้ตัวเลขจะลดน้อยลงไปทุกวันแต่เธอก็ยังมอบยิ้มที่อบอุ่นให้ได้เสมอ

ผมสะบัดหัวไล่ความทรงจำนั่นออกไปจากหัว เพราะไม่ได้มัวสนใจสิ่งรอบข้างผมเกือบเดินชมเสาที่ห่างกันแค่ไม่ถึงคืบ

ดีที่ตาผมเหลือบมองเห็นเสาก่อน แต่นอกจากเสาข้างหน้าผมแล้วผมดันละสายตาไปเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั่นอีก

ผู้ชายผมสีเทาแฟชั่นที่ตอนนั้ดูจะเข้มขึ้น ที่หูเค้าก็มีหูฟังสีขาวเสียบอยู่ รูปหน้านั่นทำผมชวนหลงใหล ออกแนวจะตะลึงด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ทำให้ผมตะลึงนั้นมีมากกว่า ก็คือข้างบนนั้น

50s

ผมเกิดอาการทีบอกไม่ถูก อยู่ๆมือก็เกิดสั่นขึ้นมา นึกย้อนไปผมก็เคนเห็นเลข0มาแล้วด้วยซ้ำ ครั้งหนึ่งตอนข้ามถนนแห่งนี้ผมเห็นแค่ตอนที่ร่างนั้นถูกรถชนเสียชีวิตแล้วเพราะความไม่สนใจในกฎจราจรของคนละแวกนี้ ผมเคยคิดจะช่วยคน แน่นอนว่าไม่เคยทำได้ จนผมท้อแท้ไปหมดแล้ว ถึงขั้นปฏิญาณกับตัวเองว่าจะไม่สอดมือไปในเรื่องของชีวิตคนอื่น

42s

ผมหยุดมองมันไม่ได้

36s

ผมกำลังก้าวไปทางม้าลายและเดาได้ว่าจุดจบของผู้ชายข้างหน้าผมจะเป็นอย่างไร?

21s

ผมสาวเท้าเร็วขึ้น... ทำไมกันล่ะ?

10s

ผมเหลือบมองไฟสีเขียวรูปคนเดินกำลังคิดถึงความเป็นไปได้

7s

ช่างเถอะ..

6s

.

.

ช่างมัน

“ขอโทษนะครับ!”

“โอ๊ะ”

ผู้ชายตัวเลข36วิ่งชนเขาทำให้อีกฝ่ายก้าวออกมาที่ถนนทั้ง ๆ ที่ไฟรูปคนเดินนั่นหยุดเป็นสีแดง และนั่นทุกคนก็รู้ดีว่าหมายถึงอะไร

2s

ผมใกล้เขามากจนคิดว่านี่ผมออกมาจากฟุตบาทแล้วรึเปล่า?..  แวบนึง ผมหันไปทางรถนั่นที่กำลังมุ่งหน้ามา

หมับ!!!

“ระวัง!!!”

...

22265

--------------------------------------------

สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นเรื่องใหม่ที่เอามาลง เพราะเห็นน้องอยู่ในเวิร์ดมาสักพัก ส่วนเรื่องอื่นก็นอนตากลมหนาวปากสั่นเหมือนที่กรมอุตุบอกในเวิดเหมือนกัน ก็ผลัดๆกันมาลง ส่วนเรื่องคำผิดเราจะพยายามทำให้น้อยลงนะคะ

TWITTER 

@yabanton_chan