เธอคือความสุข - นิยาย เธอคือความสุข : Dek-D.com - Writer
×

    เธอคือความสุข

    ความสุขของผมคือการได้เห็นเธอมีความสุข

    ผู้เข้าชมรวม

    99

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    99

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  20 ต.ค. 61 / 11:40 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    จุดเริ่มต้นมันอยู่ที่เกมส์ออนไลน์ พรีมเป็นคนที่ขี้เบื่อและเจ้าชู้จนมาถึงวันนึงที่ผมได้เจอผู้หญิงที่หน้าตาธรรมดาไม่ได้วิเศษไปกว่าผู้หญิงคนอื่นเลยวันที่ผมเข้าไปจีบ อิ้งค์ เราคุยอยู่พักหนึ่งเราเริ่มถูกใจกันถูกใจแล้วเปิดโอกาสให้กันและกันดูใจของอีกฝ่ายเราได้ตกลงคบกับเป็นแฟนแล้วความจริงใจของเธอทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนไปนั้นคือจุดเริ่มต้นของชีวิตคู่ของเรา 

    พรีมติดนิสัยขี้เบื่อและเย็นชาสิ่งนี้ทำให้ "อิ้งค์" นั้นคิดมากทุกวันว่า "พรีม" จะรักเธอจากใจจริงหรือป่าวหรือแค่รักสนุกกับเรานะ อิ้งค์เป็นผู้หญิงที่เข้มเเข็งและมีความอดทนสูงมากเธอได้เเต่เพียงคิดว่า "พรีม"จะรักอิ้งค์จริงจากใจจริงได้สักวัน อิ้งค์อดทนและน้ำตาไหลทุกครั้งเมื่อพรีมไม่สนใจในตัวเค๊าอิ้งค์เลยอิ้งค์นั้นรักคนยากแต่พอรักแล้วก็จะไม่ปล่อยมือจากผู้ชายคนที่เธอรักเลยเธอรักพรีมมากเธอนั้นแค่อยากได้ยินคำว่า"รัก"จากปากพรีมเธอมักจะคอยถามพรีมว่าเตงจ๋าเตงรักเค๊ามั้ย พรีมก็จะบอกว่าเค๊าก็รักเตงนะ พออิ้งค์ได้ยินก็ทำให้มีความสุขและสดชื่นมาก อิ้งได้ถามพรีมวันละหลายครั้งจนถึงวันนึงเธอก็อยากได้ยินจากปากพรีมเองโดยที่ตัวเองไม่ต้องถาม รอแล้วรอนานแล้วพรีมก็ยังไม่พูดออกมาให้ฟังสักที จนเธอต้องกลับมาถามว่าพรีมเตงรักเค๊าบ้างมั้ยรักเค๊าจากใจจริงๆบ้างหรือป่าวในใจอิ้งตอนนี้เริ่มพักเริ่มไม่เหลืออะไรเลยแล้วอยากจะฟังคำว่ารักจากปากพรีมครั้งสุดท้ายแล้วก็จะจากไปแบบเงียบ 

    พรีมได้มีความรู้สึกว่าหัวใจของเค๊านั้นได้รักอิ้งค์จริงๆเข้าแล้ว พรีมได้รู้สึกว่าขาดอิ้งไม่ได้อิ้งค์ได้เริ่มกลายเป็นคนสำคัญในชีวิต แล้วอิ้งค์ก็ได้มาอยู่ในใจ แล้วพรีมก็ย้อนกลับมาดูตัวเค๊าเองว่าทำให้เธอเจ็บและเสียใจมาก ก่อนที่เธอจะจากไปแบบเงียบๆโดยที่ไม่บอกพรีมได้บอกรักจากใจจริงๆพรีมได้บอกว่า อิ้งค์อย่าออกไปจากชีวิตเค๊าเลยนะเค๊าขอโทษนะที่ทำให้เตงเจ็บขอโทษสำหรับทุกอย่างที่พรีมทำนะ เค๊ารักเตงมากจริงๆให้พูดกี่ร้อยคำก็ได้ "อิ้ง"นั้นดีใจมากอิ้งนึงว่าจะไม่ได้ยินคำนี้จากใจพรีมจริงๆแล้วอิ้งได้ยอมรับแล้วใจก็เริ่มโอเคขึ้น พรีมได้รักษาใจอิ้งจนอิ้งมีความสุข อิ้งบอกว่าเราต้องรักกันตลอดไปนะ

    ผ่านมาหนึ่งปีบททดสอบสำหรับพรีมก็ได้เกิดขึ้น อิ้งได้หายไปโดยไม่บอกอะไรเลยอิ้งได้ทิ้งคำไว้ว่าเค๊ารักเตงเสมอนะ พออิ้งค์หายไปพรีมได้ตั้งใจรออิ้งแล้วบอกกับตัวเองว่าเดี๋ยวอิ้งก็กลับมาอิ้งได้หายไป หนึ่งเดือนก็แล้วสองเดือนก็แล้วอิ้งค์ก็ยังไม่กลับมา พรีมคิดถึงอิ้งมากและไม่เคยตั้งใจรอแบบนี้มาก่อนพรีมได้บอกกับตัวเองทุกวันเดี๋ยวอิ้งก็กลับมาแล้วนะอีกไม่นานอิ้งค์ก็จะกลับมาแล้วแล้วก็ทำใจแล้วก็นอนหลับไปพรีมตื่นมาทุกเช้าก็จะบอกคำที่เราพูดกันทุกเช้าคำที่ไม่เคยลืมบอกว่าเค๊ายังรออยู่เสมอนะแล้วพรีมก็พิมพ์บอกมอนิ่งข้างไว้ในแชทแล้วก็ไปโรงเรียนตกเย็นเรียนเสร็จพรีมก็จะบอกว่าเค๊ากลับมาแล้วนะเตงเค๊าอาบน้ำก่อนนะเสร็จแล้วเค๊าจะทานข้าวทำการบ้านฝันดีล่วงหน้านะที่รัก พอพรีมทำการบ้านเสดแล้วพรีมได้ทำสิ่งนี้ทุกวันคือเปิดแชทแล้วตั้งค่าพื้นหลังเป็นรูปอิ้งค์เอาไว้เพื่อนั้งรอว่าอิ้งค์จะทักกลับมาหาบ้างพรีมจะนั้งรอถึง5ทุ่มของทุกวันแล้วก็ทำใจนอนหลับไปพรีมได้ทำแบบนี้ทุกวัน

    เวลาได้ผ่านไป เจ็ดเดือนอิ้งค์ได้เริ่มทักกลับมาหาพรีมบ้างว่าพรีมยังรอยู่หรือป่าวอิ้งดีใจมากที่พรีมยังรออยู่แล้วรักเธอเหมือนเดิมทุกวันไม่เคยลืม"อิ้ง"ได้บอกพรีมว่าที่เค๊าหายไปเค๊าไปทำงานนะเค๊าออกไปหาเงินมาใช้สำหรับครอบครัวเราในอนาคต พรีมดีใจมากที่อิ้งค์กลับมาพรีมบอกกับอิ้งว่าไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเค๊าไม่เคยรักเตงน้อยลงเลยเค๊ารักเตงมากขึ้นทุกวันนะ แล้วอิ้งค์ก็บอกว่าพรีมเค๊าไปทำงานก่อนนะ แล้วอิ้งก็หายไปอีกสามเดือนแล้วได้กลับมาหาพรีมทั้งสองคนความรักที่มีให้กันและกันไม่มีใครน้อยลงเลย     


                                                                                  
                                                                             

                                                                             **ถ้าใครอยากรู้ชีวิตของทั้งอิ้งค์และพรีมต่อจากนี้ไปก็คอมเม้นบอกไว้นะแล้วจะมาเขียนให้อ่าน                                
                                                                        #love story

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น