รักรุ่นพี่คะ

"ตี้ดดดด  ตี้ดดด"เสียงโทรศัพท์ฉันเองเเปลกดีใช่ไหม

"ฮาโหล"

[เเกๆวันนี้ไปเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอจะ10โมงเเล้วนะ]  ตายล่ะลืมไปต้องเรียนพิเศษฉันเงียบไปสักพักเเล้วดึงสติกลับมา

"โอเค ขอบคุณนะเดี๊ยวฉันรีบไป"ฉันรีบวางก่อนที่จะรีบอาบน้ำเเต่งตัวจะทันไหมเนี่ยเรา 

"ไปก่อนนะคะ"ฉันรีบเปิดประตูออกจากบ้านทันที จะทันไหมเนี่ยฉันรีบขึ้นรถเมย์ทันที

[จะถึงยังเเก]ข้อความจากเพื่อนฉันส่งมาให้ฉัน ฉันจึงรีบพิมพ์ต่อ

[กำลังไป]ฉันพิมพ์ส่งไปให้เพื่อน เเละเหมือนว่าเพื่อนฉันจะส่งภาพอะไรบางอย่าง อ๊ะ! นั้นภาพพี่กายนี่สุดยอดเลย พี่กายคือรุ่นพี่ที่ฉันเเอบชอบคะ ใบหม่อนเเอบถ่ายมาเหรอเนี่ย ฉันเลยพิมพ์ถ่ายไป

[เเอบถ่ายมาเหรอ]

[ใช่ เเล้วเเอบถ่ายมาล่ะนะ]  เเหมร้ายเหมือนกันนะ อ๊ะถึงโรงเรียนพิเศษเเล้วนี่ลงดีกว่า

"มิ้งง" ใบหม่อนวิ่งมากระโดดกอดฉัน

"ว้าย อะไรเนี่ย"ฉันตกใจเเละเอามือใบหม่อนออก

"ฮ่าๆนึกว่าจะมาไม่ทันเเฃ้ว"เธอพูดเเละดึงมือฉันเข้าไปในโรงเรียน

"ครูใกล้มาเเล้วล่ะรอหน่อยล่ะกัน"ใบหม่อนพูดเเล้วนอนไปกับโต๊ะรับลมเเอร์เย็นๆฉันหยับโทรศัพท์มาดููก่อนที่ครูจะเข้ามา

"เก็บโทรศัพท์ไปก่อนนะจ้ะมิ้งจะเริ่มเรียนเเล้ว"ครูะูดเเละวางหนังสืออุปกรณ์ต่างๆวางบนโต๊ะ  เเละฉันก็หยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋าก่อนที่จะเอาเครื่องเขียนต่างๆเเละหนังสือสมุดขึ้นมาก่อนทีี่ครูจะเริ่มสอน

"ทุกคนลองทำโจทย์ข้อนี้นะคะ" ครูพูดเเละเดินดูนักเรียนทุกคน

"ใบหม่อนพอทำได้ไหม"ครูเดินมาถามเธอเพราะเธอไม่ค่อยเก่่งคณิตเท่าไหร่

""เอ่อ..พอได้คะ"ใบหม่อนตอบไปอย่างเกร็งๆ

"สงสัยตรงไหนถามครูได้นะ"ครูพูดเเละไปดูนักเรียนคนอื่น  ก่อนที่ใบหม่อนหันมาถามฉัน

"ทำได้ไหมมิ้ง"

"อือทำได้สบายๆ"ฉันพูดเเละวางปากกาลง

"เเหม สมกับเป็นมิ้งเลย" ฉันพูดท่าทางห่อเหี่ยว

"เอาน่าๆ"ฉันจับไหล่ใบหม่อนให้กำใจ

หลังจากนั้น

"หมดเวลาสอนเเล้วจ้ะ"ครูพูดเเล้วออกจากห้องนักเรียนทุกคนก็เก็บหนังสือของต่างๆใส่กระเป๋าเเยกย้ายกันกลับบ้าน

"มิ้งกลับบ้านกัน"ใบหม่อนพูดยืนตรงหน้าฉัน

"ใบหม่อนกลับก่อนเลยกลับคนละทางนี่"ฉันพูดเเล้วสพายกระเป่า

"อ้อ จริงด้วยสิ"ใบหม่อนจึงโบกมือลาฉันเเล้วเดินออกจากห้อง ฉันจึงเดินไปปิดเเอร์ เเละปิดประตูออกจากโรงเรียนไป ฉันยืนรอรถที่ป้ายรถเมย์เเละหยิบโทรศัท์มาเล่นเปิดรูปพี่กายดูโหพี่เขาหล่อจังเลยมองไกล้ๆดูดีสุดๆ

"ดูอะไรอยู่เหรอครับ"ฉันถึงกลับตกใจหันไปด้านหลังน..นั้นพี่กายนี่(•///•)อ.อ..เอ่อทำำไงดีฉันพูดไงดีนะ

"สวัสดีคะ อ..เอ่อ..ไม่มีอะไรคะ"ฉันพูดเเล้วเอามืออีกข้างปิดโทรศัพท์ไว้น่ะ

"ว้าย!"อยู่ๆพี่กายก็หยิบโทรศัพท์ฉันไปเฉยๆเร็วเกินไปเเล้วไม่สิประเด็นได้อยู่ตรงนั้นมันอยู่ที่เขาจะเข้าใจผิดว่าฉันเเอบถ่ายเขา>//^//<

"โห~ นี่รูปพี่นี่หรือน้องเป็นสตอล์กเกอร์เหรอ?"พี่ยิ้มเล็กๆ

"ม..ไม่ใช่นะคะ ค..คือว่า เพื่อนใช่ เพื่อนถ่ายคะเพื่อนส่งมาให้"ฉันพูดด้วยความเขินอายเเละตระกุตะกะ

"เเล้วเพื่อนน้องส่งมาให้น้องทำไมหรือว่า..."อยู่ๆพี่ก็เข้ามาใกล้ๆฉันก็ค่อยๆถอยลง โอ๊ยยย หัวใจจะวายเเล้ว

"...น้องชอบพี่ เพื่อนน้องเลยส่งมาให้"ฉันเขินหน้าเเดงพูดอะไรไม่ถูกลนลานไปหมด

"ม..ไม่ใช่คะ เพื่อนส่งมาเให้ดูเฉยๆ"ฉันรีบบอกทันที

"ดูถ้าตอนน้องดูรูปพี่มีความสุขน่าดูเลยน้า~"พี่เอาหน้ามาใกล้ๆฉันตาลายหน้าเเดงไปหมด

"ค..คือว่า..อ..  อ๊ะ! รถเมย์มาเเล้วขอตัวนะคะ!"ฉันรีบเปลี่ยนวิ่งไปขึ้นรถเมย์ทันที ทำไงดีใจเต้นไม่หยุดเลยหยุดมโนเลยนะพี่เขาขี้เล่นเเบบนี้เเหละห้ามมโนๆๆฉันท่องในใจหันไปมองที่หน้าต่างรถ พี่กายมองมาด้วยโอ๊ยยยจะบ้าตายมองอะไรนักหนาฉันหันหน้าหนีเเล้วหยิบหูฟังมาฟังเพื่อสงบสติอารมณ์ขึ้นหน่อยก่อนที่รถจะค่อยๆออกไป