มือ ปราบ กำราบหัวใจ

เปลือกตาคู่สวยที่ขยับไปมาอย่างช้าๆเพื่อไล่ความงัวเงียหลังตื่นจากฤทธิ์ของยาสลบ สิ่งเเรกที่สัมผัสได้นั้นคือความมืด!!!! มืดสนิทที่นี่ไม่มีไฟหรือไงกันนะฉันจำได้ว่า เมื่อตะกี้ฉันยังยืนอยู่ในงานเลึ้ยงของเพื่อนคุณพ่ออยู่นี่!!ไหงมาอยู่ที่นี่ได้ไง ที่ไหนก็ไม่รู้  หากถามว่าใครจับเธอมา ต้องการ อะไร มันคงยากสำหรับเธอเกินไป ฉันพยายามจะลุกขึ้นเพื่อหาทางเอาตัวรอด เเต่ก็ต้องหมดหวังตั้งเเต่ยังไม่ทันเริ่มอย่าคิดว่าโดนมัดขานะ ผิดคาด!!!โดนมัดเเค่มือเเถมเเน่นซะด้วย  ฉันได้เเต่นั่งเพียงลำพังกลางห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆเเคบๆเเสนอึดอัดมีเพียงเเสงไฟที่ลอดผ่านช่องประตูมา พอเห็นลางๆว่าภายในห้องไม่มีอะไรเลย  ได้ยินเพียงเเค่เสียงลมหายใจของตัวเองเท่านั้น บ้าจริง!!นี่ฉันต้องมาเจออะไรเเบบนี้ด้วย ฉันไม่เคยทำอะไรใคร เเล้วทำไมกัน..

' กรี๊ดดดดดด!!!! ขะ ขอโทษค่ะคุณชะ ชู....ก้า ฉันจะไม่ทำอีกเเล้วค่ะ ฮะ ฮึก ' 

เสียงคนขอร้องอ้อนวอนอย่าน่าสงสารน้ำเสียงที่ดูรีบร้อน  สั่น เครือ บ่งบอกถึงเจ้าของได้เป็นอย่างดีว่าหวาดกลัวเเค่ไหน บัดนี้สภาพสะบักสะบอม ไม่เหลือเค้าโครงของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเบอร์ 1ของคนที่เธอกำลังอ้อนวอนขอชีวิต ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเเละรอยฟกช้ำตามใบหน้าเเละลำตัวราวกันเธอไม่ใช่คน

" ใครสั่งให้เธอเสนอหน้ามาในตอนที่ฉันไม่ต้องการ!!! " เสียงตวาดของร่างสูงที่ทำให้หญิงสาวตรงหน้าที่บัดนี้นั่งฟุบอยู่กับพื้นสะดุ้งเเล้ว สะดุ้งอีก หารู้ไม่ว่าเสียงของเขาดังทะลุมาถึงห้องที่คนตัวเล็กนั่งอยู่ ทำให้เธอสะดุ้ง เเละตกใจ อย่าง หนัก เกิดมาไม่เคยเจออะไรเเบบนี้เเล้วทำไมต้องมาเกิดกับฉัน ด้วย  

" ฮึก ฮือออออ  คะ ใครก็ได้ช่วยฉันที ฮะ ฮึกก "น้ำเสียงที่ถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางเบาราวกับขนนก พลางกอดตัวเองเพื่อบรรเทาความกลัวยิ่งคิดน้ำตายิ่งไหลมาไม่หยุด มันเกินกว่าที่เธอจะเเบกรับ!!! ใช่!!ฉันไม่ควรได้รับมัน จะเกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้าง ใครเป็นคนจับเธอมา เเต่เเล้วเธอต้องหยุดชะงักเพราประโยคถัดมาทำเอาใจเธอร่วงลงมาที่ตาตุ่ม 

" เธอเเส่หาเรื่องเอง ช่วยไม่ได้ เอาตัวนังนี่ไป"

'ครับนาย'

' อย่านะคะ!!! ฉันขอร้อง คะคุณชูก้าา ฉะฉัน ฮึก!!ผิดไปเเล้ว จริงๆนะคะฮืออ กรี๊ด!!! ปล่อยฉันนะไอพวกโสโครก ไอสารเลว อย่ามาเเตะตัวฉันนะ!!! ปล่อย ปล๊อยยยย 'เสียงโหยหวยทำให้ร่างบางข้างห้องสะอึกสะอื้นจนตัวโยน ไม่เอาเเล้ว ใครก็ได้ 

 "อ้อลือบอกพวกมึงไปอย่าง..."

"มึงจะเอาไปทำไรก็เรื่องของพวกมึง กุให้"

' ไม่เอานะ!!ปล่อย ชูก้า!!! คุณชูก้า!!!! '

' นายครับเธอตื่นเเล้วครับ เอาไงต่อครับ '

 " ไม่ ต้อง ฉันจัดการเอง  หึ !!!! ต่อไปก็ตาเธอเเล้วยัยโง่ "

เฮือก!!!! ม่ายยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!

เรื่องเเรกของเค้าเองมีข้อติชมอะไรเม้นได้เน้ออช่วยเอ็นดูกันเยอะๆนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ