JUNHWAN │KOD RAK จนโคตรจริง

คนละชั้น - เจ้านาย (แฟนไรท์โม)

ขออภัยที่พี่จน เพราะคนอย่างพี่ "ใส่ใจ"

ไม่ใช่ "ใส่ทอง"

KOD RAK!

“กูไม่ได้ชอบมึง”

กูโกหก กูชอบมึงนั่นแหละน้องรัก

แต่...ผมจำไม่ได้ว่าผมกับเด็กตัวสูงตรงหน้าเจอกันตอนไหน

จำไม่ได้ว่าต้องหลุบตามองพื้นอย่างทำตัวไม่ถูกบ่อยเท่าไรยามที่เห็นเขามาในชุดแบรนด์สุดหรูส่วนตัวเองอยู่ในเสื้อยืดกางเกงเก่าๆธรรมดา

จำไม่ได้ว่าเวลาได้ยินมีคนชอบมันเยอะมากแค่ไหนแล้วก็เก็บมาดราม่าเป็นละครชีวิตกี่เดือนดูซีรีย์กี่ตอนก็ไม่อิน ยิ่งตอนรู้ข่าวจุงกิเดทยิ่งดราม่าซ้ำเติมใจ

“พี่...” เสียงทุ้มนั่นดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด ผมเลยต้องรีบพูดต่อก่อนจะต้องใจอ่อน

“กูกับมึงมันคนละชั้นกัน ตอนนี้กูอยู่ล่าง มึงอยู่บนแล้วก็ตบพร้อมๆกัน”

“…”

ขอโทษ ตอนเด็กเล่นบ่อยไปหน่อย ผมกระแอมในลำคอแล้วพูดใหม่

 “...เห็นปะ แค่เริ่มก็ไม่ใช่ละอะ เราเข้ากันไม่ได้หรอก”

จุนฮเวมองผมก่อนจะขยับตัวเล็กน้อย นัยน์ตาคมที่ดูเรียบนิ่งสบกับผมแล้วพูดด้วยเสียงจริงจังว่า

“พี่จินฮวานรู้ได้ไงว่าเราเข้ากันไม่ได้ ยังไม่ได้เอากันเลย”

ช่วยลืมประโยคข้างบนที และช่วยทำเป็นไม่เห็นด้วยนะว่ากูน้ำตาคลอ

 

รักกันจริงกัดก้อนเกลือไปกับพี่ด้วยการเม้นหรือสกรีมฟิค โอเค๊?

 #พี่จินจนโคตรจริง

T
B