ตั้งแต่ผมยังเด็ก..........
ผมเคยคิดว่า....
ผมอยากเป็นหัวหน้ารอยอลกาดร์
ผมอยากเก่งแบบอันไดย์ อยากจะมีชื่อเสียงเเละเกียจติยศ
ผมจึงพยายามฝึกตัวเองกับอันไดย์ ถึงแม้ตอนแรกเธอจะปฏิเศษในการฝึกผม
แต่สุดท้ายเธอก็ยอมฝึกผม
เธอสอนในการทําอาหาร
ทําสปาเก็ตตี้
ซึ่งผมก็ชอบในการทํา
ตอนที่ผมยังอายุ17นั้น
ผมร่าเริง ชอบพัสเซิ่ล และชอบทําสปาเก็ตตี้มาก ซึงผมไม่รู้ว่าตอนนั้นฝีมือจะห่วยแต่ขนาดไหน ฮ่าๆ...
แต่คนที่สําคัญที่สุดสําหรับผม
คือแซน
เขาคือพี่ชายของผมเอง เขาขี้เกียจ ชอบซอสมะเขือเทศมาก เขาเล่นนิทานให้กับผมตั้งแต่เด็กยันถึงตอนอายุ17
ผมรู้สึกอบอุ่นมากเวลาเขายิ้ม
แต่เเซนชอบพูดมุกแป๊กๆให้ผมฟัง
อยู่มาวันนึง.............
"นายคนนั้นนะ!"
"ห๊ะ!!ฉันหรอ"
"ใช่นายนั้นเเหละคนที่ใส่ชุดแปลกๆใส่ผ้าพันคอ กระดูกตัวสูงๆนายนั้นแหละ!"
"ฉันขอถามนานยหน่อยสิ นายรอยอลกาดร์หรือเปล่า"
"แน่นอน!!!!!ฉันอยากเป็นรอยอ-----"(โดนปิดปาก)
"แค่นายตอบว่า ใช่ฉันก็รู้แล้วว่านายอยากเป็น "
" ถ้านายอยากก็ไปพบฉันที่ฮออตแลนนะ"
"โอเค เนี้ยๆๆ
ติด
ตาม
ตอน
ต่อปาบยยยย
__________________________________________________________________________________
ih สวัดดีค่ะ ผู้อ่านน่ารักทุกท่าน เราชื่อ ไรท์ ไอวี่ นะค่ะ เป็นไรท์ วัยใส----(จริงเรอะ)
ก็ไม่มีไรมากอะไนะ~~~
ก็แค่มาบอกว่าอัพช้านิดดนึง
เนื้อเรื่องอาจไม่ค่อยรู้เรื่องนะ5555555
ทักทายแค่นี้แหละ บัยยยยย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น