ความวุ่นวายในโลกanime

ในห้องแลป(เขียนไม่เป็นT^T)

"งานเป็นไงบ้าง?"

"ใกล้เสร็จแล้วละ"

"เฮ้อ...จะได้เป็นอิสระสักที..."

"แหม่...ทำยังกับว่าอยู่ที่นี้ไม่ได้ไปไหนเลย"

"ก็ใช้ไง"

"....."

"ก่อนที่จะมาคุยกับฉันนายไปทำงานต่อเถอะ"

"ครับๆ-_-"

แต่พอผ่านไปไม่นาน....

"เหวออออออ!!!"

"เกิดอะไรขึ้น?!!!"

"ฉันเพลอทำกาแฟหกไปที่คีตบอนร์อะ!!!"

"ห๊าาาาาา!!!"

"มันต้องไม่เป็นอย่างนี้!!!"

ด็อกเตอร์รีบกดคีตบอนร์

"ทำไมนายซุ้มซ้ามอย่างนี้!!!"

"ฉันไม่ได้ตั้งใจนิ!!!"

"แย่ละ!!!มันรั่วแล้ว!!!"

"เอ๊ออออ!!!"

และนั้นแหละทำให้ฉันต้องมาจัดการเรื่องนี้

"แล้วเอาไง?"

"เดี๋ยวก็นะ....เฮ้ย!!!"

"อะไรอีก?!"

"แย่ละ!!!อุโมงข้ามไปโลกanimeต่างๆมันกระจายไปโลกanimeอะ!!!"

"เห๊หหหหห!!!"

"ถ้ามันไปยุ้งกับในโลกanimeตัวละครที่ในanimeนั้นๆต้องไปในanimeอื่นแน่ๆ"

"แล้วทำยังไงละ?!!!"

"มันคงมีทางเดียว..."

"ทำไง?!!!"

"ฉันต้องซ้อมมัน...."

"แล้วนานแค่ไหน?!!!"

"น่าจะ....สามอาทิตย์...."

"นานขนาดนั้นเชี่ยวเหรอ?!!"

"แล้วอีกอย่างนะตัวละครในanimeน่----"

"นั้นแหละทีฉันจะพูดต่อ..."

"ห๊ะ?"

สุดท้ายฉันต้องตระเวดไปโลกanimeต่างๆเพื่อไม่ให้ตัวละครต้องไปanimeอื่น

"คอยดูเถอะ!ถ้าซ้อมเสร็จเมื่อไรนะฉันจะอัดให้เลอะเลย!"

อ๊ะ!นี้ฉันลืมแนะนำตัวใช่ไหมเนี่ย!เสียมารยาทจริงๆ

สวัสดีฉันชื่อยูริเป็นผู้ช่วยของไอด็อกเตอร์ซุ้มซ้าม

ก็หลังจากนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวนะค่ะ

"เฮ้อ...แล้วจะไปที่ไหนก่อน?"

ฉันพูดพร้อมยกข้อมือออกมาแล้วดูRPG

"อ๊ะ!เดี๋ยวก่อนฉันลืมให้อะไรเธอบางอย่าง"

"อะไรละ?"

"นี้"

"RPGเหรอ?"

"มันเอาใว้หาอุโมงน่ะ"

"อ๋อ..."

"มันจะสามารถทำให้เห็----"

"ฉันรู้แหละ...งั้นฉันไปก่อนนะ"

"○_○"

"ไหนดูสิ"

ฉันมองไปที่RPGเพื่อมองหาว่ามันอยู่ไหน

"อ่ะ....นี้ไง!"

"มันอยู่....ในonepieceเหรอ?!"

"ดั่งเป็นanimeที่ฉันชอบด้วยสิ"

"งั้นฉันต้องรีบไปแล้ว!"

พอฉันมาที่onepiece

"เฮ้อ...ถึงจนได้"

"ฉันต้องหายตัวก่อน..."

ฉันมีเข็มขัดที่กดปุ่มหายตัวได้

"หืม...นี้มันตอนสงครามมารีชฟอรช์นิ"

"นั้นมันลูฟี่นิ"

"ย๊ากกกกกกกก!!!มาขวางฉันนนนน!!!"

"ฉันเป็นตอนที่ซึ้งจริงๆTwT"

แต่แล้วความซึ้งก็ต้องจานหายไป...

อยู่ๆก็มีอุโมงมาใต้เท้าลูฟี่!

"ลูฟี่!!!"

"เหวออออ!!!"

ลูฟี่ร่วงไปในอุโมง

"อ่ะ!ลูฟี่!!!"

"หมวกฟาง!!!"

ทุกคนตื่นตระดกกันหมด

"ลู...ฟี่..."

"ชิบ-----แล้ว"

ฉันรีบตัวสอบทันทีว่าลูฟี่อยู่ไหน

"อยู่ไหนๆๆๆๆๆ"

"เจอแล้ว!!!"

มันอยู่ใน.....kuroko no basket!!!

"ตายแล้วคุโรโกะฉัน○□○!!!"

ฉันรีบไปด้วยความเร็วแสง

พอถึงที่หมาย

ปัง!!!

"โอ๊ย!!!เจ็บนะ!!!"

ลูฟี่ตะคอกใส่อุโมง

"น..นั้น...."

"มันเกิดอะไรขึ้น?"

"เขามาจากอุโมงแปลกๆนั้นใช่ไหม?"

ทุกคนงงเป็นเจ้าระหวัน

"แล้วที่นี้มันที่ไหน?"

"นายเป็นใคร?"

อาคาชิเอยปากถาม

"ฉันคือมัคกี้ดีลูฟี่คนที่จะเป็นราชาโจรสลัด!!!"

ลูฟี่แนะนำตัวลั่นสนาม

"งานละ...."

ฉันรีบวิ่งไปหาลูฟี่แล้วหายล่องหน

"แล้วนั้นใคร?"

"อีกคนเหรอเนี่ย"

"มานี้เร็วลูฟี่!!!"

"เธอเป็นใคร?"

"ไปเถอะน้า!!!"

"เอ๊ะ....แต่เดี๋ยวก่อน...ฉันจะต้องไปช่วยเอสนิ!!!"

"ใช่ไงงงงงง!!!"

"เธอจะพาฉันกลับไปช่วยเอสเหรอ?"

"ใช่!!!แล้วตามมาเถอะ!!!"

"ขอบใจมากนะเธอ!!!"

"เร็วเข้า!!!"

ฉันเปิดอุโมงไปที่สงครามมารีชฟอรช์

"นั้นมัน!!!"

"เข้าไปเถอะนา!!!"

ฉันจับลูฟี่โยนเข้าไปในอุโมง

"ขอบคุณมากนะะะะะะ!!!"

แล้วอุโมงก็ปิด

"เฮ้อ...."

"คุณเป็นใครเหรอครับ?"

"หืม?"

อยู่ๆคุโรโกะมาโผล่ที่หลังฉัน

"เหวออออ!!!"

"เป็นอะไรเหรอครับ?"

"เอ๊ะ....คุโรโกะจิน!"

"คุณรู้จักผมได้ยังไ----"

ฉันจับแก้มคุโรโกะไปมา

"นิ่มจริงๆด้วย"

"ปล่อยนะครับผมเจ็บ"

"นี้อย่ามายุ้งนักกีฬาของเราสิ!"

รินโกะตะคอกใส่ฉัน

"หึม....กลับก็ได้ถ้าไม่อยากให้ยุ้งกับนักกีฬา"

เรากลับไปโดยดี

"นั้นใครกันแน่?"

"จะไปรู้ไหม"

"เชอะของจับแก้มแค่นี้ก็ไม่ได้"

ฉันหงุดงิดที่ถูกว่า

"แต่อย่างน้อยก็ได้จับแก้มของคุโรโกะ>~<♡"

เนื้อเรื่องจะเป็นไงต่อนะต้องมาติดตาม

เฮ้อ....รู้สึกว่าเหนื่อยมาก

ต้องคิดเนื้อเรื่องต่อไป

แต่ก็ของให้ทุกท่านมีความรู้สึกสนุกนะค่ะ

ขอจบคำสนทนาเพียงเท่านี้

บายบ๊าย~