ผู้ชายญี่ปุ่นขี้อ่อยยยย

สวัสดีค่ะ ตามระเบียบก็คือนี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ ไม่มีการมโนแน่นอนค่ะ

ตอนนี้เรามาเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายที่ญี่ปุ่นค่ะ ขออณุญาตใช้เเทนตัวเองว่า'เรา'นะคะ

เนื่องจากที่โรงเรียนเรา มีชมรมแล้วเขาบอกว่าให้คนไทยเข้าชมรมไปก่อน แล้วถ้าไม่ไหวยังไงก็ค่อยดูอีกที เราก็เลยตัดสินใจเข้าชมรมชมรมหนึ่งเพราะอยากเข้า น่าสนุกไรงี้ แต่พอเข้าไปแล้วแบบอย่างกะฝึก รด ค่ะ คือมันเป็นอะไรที่ทรหด อดทน มากกกกก แต่ก็สนุกดีนะคะ พอเราได้เข้าชมรมแล้ว จากที่ว่าเป็นคนไทยด้วยแล้ว ตอนแรกคิดว่าเดี๋ยวก็มีคนญี่ปุ่นมาคุยด้วยเองแหละ แต่ไม่ ไม่ใช่เลย มันไม่ใช่อย่างนั้น คนญี่ปุ่นเป็นประเภทเข้าถึงยาก หรือเพราะอะไรไม่รู้เขาไม่มาทักเราเลย แต่!!! ตอนนั้นมีอยู่เสียงๆหนึ่ง ทักขึ้นมาว่า "สวัสดีครับ" เป็นภาษาไทยที่ไม่ชัด พอเราหันไปก็เจอกับ ผู้ชายคนหนึ่ง ตัวไม่สูงมาก (168 รู้มาแล้ว 555) ขาวๆ ตี๋ๆ น่ารักมาก หัวโล้น ไม่มีผมเลย พูดง่ายๆคือโกนหัวอะค่ะ เรานี้แบบใจไปแล้ว รู้จักรักแรกพบไหมคะ? นั้นแหละค่ะ จากที่ว่าคงไม่มีคนญี่ปุ่นคุยกับเราแล้ว ก็เป็นเขาที่เข้ามาคุย เข้ามาทัก เราก็เลยถามพี่คนไทยที่อยู่ชมรมเป็นรุ่นพี่ ว่าแบบเขาคือใคร อะไรยังไง ก็ได้ผลมาว่า เขาคือคนที่เก่งที่สุดในชมรม เรานี้ โอ้ววว แอบชอบคนที่สูงอีกแล้ว(ไม่ใช่ตัวนะคะ ตัวมันเตี้ย ฮ่ะๆ) เราก็ตั้งชื่อเขาว่า 'มังกร' เพราะเพื่อนเราบอกเขาหน้าเหมือนคนที่แสดงเป็นมังกรในเรื่องนาเนียร์ พอเราไปดูเห้ย!เหมือนจริงๆ ไม่เชื่อไปดูได้ค่ะ ตอนที่เราไปชมรมมังกรก็จะชอบพูดตอนเราสวัสดีเขาว่า"อิน! น่ารักเนอะ"(ขอใช้ชื่อแทนตัวเองว่า'อิน'นะคะ พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆจนพ้นหนึ่งเดือนจากที่เคยคุยกัน เขาเคยทักเราก่อน ทักในที่นี้คือเจอหน้ากันแล้วทักนะคะ ไม่ใช่พิมคุยกันฮ่ะๆ เขาก็เปลี่ยนไปเหมือนคนละคน คือไม่คุย ไม่ทัก ไม่ยุ่ง มองหน้าเหมือนมีอะไรแล้วไม่พูด เรานี้ก็งงสิคะ ว่าเห้ย เราทำอะไรผิดรึเปล่ารึยังไง? ช่วงนั้นเป็นช่วงที่แบบ เขาอ่อยให้อยากแล้วก็จากไป ประมาณนั้น เดือนที่สาม เขาก็กลับมาคุยกับเรามากขึ้น และเป็นช่วงที่ชมรมได้ไปแข่งที่จังหวัดอื่น เราก็ไปด้วย นอนห้องละคน แถวๆนั้นมีห้างอยู่ข้างๆโรงเเรม เรานี้โอ้ สบายละ ตอนเย็นครูบอกให้ไปไหนก็ได้ แต่ต้องกลับมาทันสามทุ่มครึ่ง โอเคเลยครู ฮ่ะๆ ห้างค่ะห้าง ทิ้งห้างไว้กับผู้หญิงคุณบ้ารึเปล่า แต่สุดท้ายเราก็ซื้อของมาแค่นิดเดียวเอง เพราะอะไรนะเหรอ? กระเป๋าไม่มีที่ใส่นะสิ แค่ชุดอย่างเดียวเราก็ปาไปกี่อย่าง ไหนจะอุปกรณ์ป้องกันอีก หนักนะเว้ยย ที่เราเล่าเรื่องนี้ก็เพราะว่า ตอนที่ครูปบ่อยไป เราก็ไปแฟมิลี่มาร์สกับพี่คนไทยที่อยู่ชมรมเดียวกัน ก็ถามเขาว่า "พี่รู้ไหม? มังกรชอบใคร" แล้วพี่เขาก็ตอบกลับมาว่า "ชอบคนนี้" แล้วก็ชี้มาทางเรา ไอเรานี้ก็แบบกรี๊ดไปแปดตลบสิค่ะ เราชอบใคร ก็ไม่ค่อยสมหวังสักเท่าไหร่ แต่ครั้งนี้จะสมหวังแล้วเหรอ แต่เราก็กลัวโดนหลอก ก็ถามไปว่า "รู้ได้ไง" พี่เขาก็บอกว่า "ก็พี่ไปซ้อมที่ที่ซ้อมทุกวัน(ซ้อมเพิ่มนะคะ คือปกติจะซ้อม สี่โมงถึงทุ่ม แต่จะมีบางคนที่อยากซ้อมเพิ่มอีกเป็น หนึ่งทุ่มถึงสามทุ่ม นะค่ะ) พี่ก็เห็น พี่วัว(พี่เขาหน้าเหมือนวัวเราเลยขอแทนชื่อเขาเป็นวัวละกันเนอะ) เขาล้อมังกรประมาณแบบเอาเนื้อเพลงที่มีคำว่าเธอ เปลี่ยนเป็นชื่อเรา อะไรยังงี้" เรานี้แบบเขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหนเลย แต่ตอนนั้นเราก็เผื่อใจไว้บ้างว่าบางทีเขาอาจจะแค่เล่นๆไรงี้ ตอนขากลับ เรากำลังเดินอยู่บนถนน เราก็ได้ยินเสียงคนเรียกจากข้างหลัง เป็นเสียงที่คุ้นเคย ว่า "อิน! อิน! คัมมอน!" เรานี้เเบบนึกภาพที่พี่คนไทยเราให้ฟังแล้ว ไม่อยากหันไปเจอหน้าเขา ไม่ใช่เพราะเกลียด แต่เพราะเขิน ใครจะไปกล้าสู้หน้าไหว ถึงบางทีเขาอาจจะเล่นๆก็เถอะ สุดท้ายเราก็ต้องเดินไปหาเขา แรดค่ะแรด ฮ่ะๆ เขาก็ยื่นไอติมองุ่นมาให้ คือลักษณะจะเป็นไอติมเป็นลูกๆอยู่ข้างในถุงเวลากินต้องบีบแล้วกินเอา เราก็จะให้หยิบเหรอ มันเปื้อนนะ แต่แบบนึกคำไม่ออกทำได้แค่งงค่ะ ฮ่ะๆ เขาก็บอก "อ้าาาา" แล้วก็อ้าปากให้ดู เราก็พอเขาใจว่าให้เราอ้าปาก แต่เราก็เกรงใจจะถาม แต่พออ้าปากจะถามเขาก็ยัดไอติมเขาปากเรา ย้ำนะคะ ว่ายัด! ทำไมอ่านฉากนี้แล้วมันดูติดเรทยังไงไม่รู้ฮ่ะๆ คือไอให้กินเราก็ไม่เท่าไหร่ แต่แบบน้ำลายที่อยู่ที่ถุง ถึงปากเราจะสะอาดก็เถอะ ฮ่ะๆ แต่เราก็แบบเอ่อม กล้ากินต่อเหรอ?แต่เขาก็กินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มเขินเขามากขึ้น จากที่อยู่ใกล้ๆได้ เราก็ขออยู่ไกลๆเพราะเขินมากกก ใจละลายเเล้วค่ะ แต่ใครจะไปรู้พอผ่านไปเรื่อยๆ เดือนที่ห้าเขาก็เริ่มเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วคือ ไม่คุยไม่ทัก เราก็แบบ อ้าวเราทำไรผิดอีกวะเนี้ย และเดือนที่หกเดือนที่เจ็ดโหมดต่างๆของเขาก็เริ่มมากขึ้นจากแค่คุยกันก็มีการแตะมือกันบ้าง เราโดนลูบหัวบ้าง คือมันเป็นอะไรที่ แตะมือเราโอเค แต่ที่เขาลูบหัวเรารู้สึกว่ามันเกินไป มันเกินไปกับใจเรา ใจเราไม่ได้เข็มแข็งพอนะเว้ย ที่จะให้คนที่ตัวเองชอบมาลูบหัวอะ แล้วเราก็รู้มาอีกว่ามังกรเคยโดนถามเรื่องชอบใครในชมรม มังกรตอบไปว่าเรา แล้วเขาก็ถามว่าทำไมถึงชอบ มังกรก็ตอบไปว่า เพราะน่ารัก นิสัยน่ารักดี เขาถามว่าชอบเท่าไหน มังกรตอบว่า ชอบมาก เรานี้ได้ยินมาก็เขินเป็นเหมือนกันนะ ฮ่ะๆ เราไม่รู่ว่าข่าวนี้จริงไหม แต่มีคนได้ยินหลายคนแล้วเขาเอามาเล่าให้เราฟัง ก็ขอบคุณผู้ได้ยินมาด้วยน่ะค่ะ เดือนแปด เย้! เขาก็เริ่มสนิทกับเรามากขึ้น เขาช่วยเรายกของ ช่วยอะไรหลายๆอย่าง อยากจะขอบคุณเขามาก แล้วช่วงนั้นเป็นวันเกิดมังกรเขาเล่นเค้กกัน แล้วเราได้เขียนบล็อกของชมรม เราเลยลงรูปที่หน้ามังกรเปื้อนเค้กลง แล้วก็ตอนกลางคืน เพื่อนที่อยู่ชมรมเดียวกันเขาก็บอกว่า เออ เนี้ยมันไม่ดีนะ ลงรูปนั้น เราก็บอก โอเค เดี๋ยวลบ พอเราไปดูรูป มันก็จริงอย่างนั้นแหละ มันดูไม่ดีสักเท่าไหร่ เราอยากจะขอโทษมังกร เราเลยทักไลน์ไปแบบ"ขอโทษนะคะ" เขาก็ถามว่า"เรื่องอะไรเหรอ?""เกิดอะไรขึ้น?" เราก็บอกไปว่า"เราเป็นคนเขียนบล็อกแล้วเราลงรูปนี้ไป"แล้วก็ส่งรูปให้เขาดู เขาก็บอก"จริงดิ?" เราก็บอก"ขอโทษน่ะค่ะ" แต่เขาก็บอกว่า"ไม่เป็นไร ลงได้ ไม่ต้องคิดมาก"เรานี้แบบเอื้อกกก ตายค่ะตาย แล้วเขาทักมาว่า "ฝันดีนะ" เรานี้ตายรอบสองค่ะ "ฝันดีค่ะ" ตอบกลับไปด้วยข้อความนี้ถึงมันจะดูไม่มีค่าแต่เราก็ส่งใจเราไปด้วยน่ะ ฮิ้วววว เข้าถึงเดือนที่สิบ วันวาเลนไทน์ก็มี ที่ญี่ปุ่นผู้หญิงจะเป็นคนให้ ไม่ค่อยแฟร์สักเท่าไหร่เลยเนอะ ฮ่ะๆ เราก็ให้ไปเป็นแบบพิเศษด้วย ซื้อมา ทำไม่เป็นฮ่าๆ แต่เราก็ให้คนทั้งชมรมนะ แค่ของมังกรพิเศษกว่าแค่นั้นเอง เราก็มารอลุ้นว่าเดือนหน้ามังกรจะให้กลับเราไหม เดือนที่สิบเป็ดแล้ว มันมาถึงแล้ว สุดท้ายมังกรให้กลับนะ แต่เหมือนกับของคนอื่นเลย เหอะ สุดท้ายเราก็เป็นได้แค่คนธรรมดาสิเนอะ เราก็ตั้งใจจะเลิกชอบอย่างจริงจังละล่ะ เพราะชอบไปมันก็คงไม่มีโอกาสแต่ใครจะไปรู้ว่าหลังจากนั้นโมเมนต์ดีๆก็เริ่มมี มีแล้วก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เขามาชวนไปกินข้าวด้วยกัน แล้วจะเลี้ยง เขามาคุยกับเรา เขาร้องเพลงให้เราฟัง เขาลูบหัวเรา เขาเเตะมือกับเรา เขาจับมือเรา หลายๆอย่างที่เราได้จากเขามันดี เรารู้สึกดี แต่เราก็ต้องเผื่อใจเพราะบางทีเขาอาจจะคิดกับเราแค่<น้อง>ก็ได้ เรากลัวว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราต้องเจ็บแน่ๆถ้าเขามีเเฟน เราต้องการที่จะออกห่างแต่ใจมันทำไม่ได้ มันทำไม่ได้จริงๆ เพราะอะไรนะเหรอ? เพราะเราชอบเขาไปแล้วไง