Daybreak แสงตามสาย

สนามบินสุวรรณภูมิ

"ไม่ทันจริงๆสินะ" เขาก้มลงมองหนังสือในมือของตัวเอง แล้วก้มตัวลงอย่างเหนื่อยหอบ ยิ้มอย่างฝืนๆและมองเครื่องบินที่ทะยานขึ้นสู่ขอบฟ้าแล้วหายลับไปกับสายตา

.

.

.

.

.

เขา...ผู้ต้องสวมหน้ากากที่ดูเหมือนมีความสุข แววตาอมทุกข์ของเขาไม่สามารถแสดงให้ใครเห็นได้ สายตาของคนที่รู้เรื่องราวของเขา มักจะมองมาด้วยแววตาที่เห็นใจ และ...เขาเกลียดมัน

เธอ...ผู้มีรอยยิ้มอยู่เสมอ ดูจริงใจ และร่าเริงตลอดเวลา ฉลาดและสามารถเอาตัวรอดได้ เพียงแต่ในใจของเธอกลับมีบางอย่างปิดกั้น และไม่มีใคร สิ่งไหน หรือว่าอะไรเข้ามาได้

พวกเขา...ทุกอย่างต้องดี ต้องเป็นที่หนึ่ง แพ้ไม่ได้และแพ้ไม่เป็น 

พวกเขา...ไม่ต้องสนใจอะไร ไม่จำเป็นต้องใส่ใจ ในเมื่อไม่เห็นมีใครสนใจพวกเขาเลย

แล้วใครที่พร้อมจะใส่ใจ ให้กำลังใจ หรือเป็นเพื่อน ที่พร้อมจะให้คำปรึกษากับ เขา เธอ และพวกเขา

Daybreak

แสงตามสาย

รูปไอคอนจาก www.mikelavere.com

ภาพประกอบ http://cupegraf.com/486267-sunshine.html