รักว้าวุ่นของสาววัยทีน

ว้าว!! นี่ฉันขึ้น ม.5 แล้วหรอเนี่ย ยังคงดูเข้ากับชุดนักเรียนกระโปรงน้ำเงินเนคไทสีแดงอยู่เลยแหะ

ฉันนี่น่ารักที่สุดเลย 5555 อ้าว! ฉันลืมแนะนำตัวเองน่ะ ฉันชื่อ " อิง " ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.5/5 สายคณิต-จีน ออกจะเป็นสาวน่ารักผมทอง จัดฟัน หุ่นดี ผิวขาว เลิศมาก ( ฉันเป็นคนหลงตัวเองอย่าเพิ่งเบื่อนะ )

 "  นี่ !!  ยายอิง " ส่วนนั่นคือเสียงเรียกของยัยแพรกับยัยนาว เพื่อนซี้ตั้งแต่ประถม เราเรียนสายเดียวกัน และถือว่าเป็นสามสาวที่น่ารักที่สุดในโรงเรียนเลยด้วย ( ออกแนวหลงตัวเองทั้งสามคน )
" เปิดเทอมวันแรกมาแต่เช้าเลยนะ " ยัยแพรแซว
" นั่นสิ ! มาแอบรอใครอ่ะเปล่า " ยัยนาวเสริม
" นี่! ไม่ใช่ซะหน่อย ฉันก็มาปกตินั่นแหละ " ฉันตอบไปยิ้มไป
" หรอจร๊ะ ! เห้ย พี่ตูนมาแล้ว " ยัยแพรตะโกนบอก
0_0 หะๆ! พี่ตูน >> หนุ่มหล่อรุ่นพี่ ม.6 สายวิทย์-คณิตประธานนักเรียนปีนี้ คนอะไรจะน่ารักได้ขนาดนี้ สุภาพ นิสัยดี โอ๊ย!! อยากได้ 
" แหมๆ ยัยอิง แกมองตาไม่กระพริบเลยนะ " ยัยแพรแอบแซว
" อย่าว่าแต่ยัยอิงเลยที่มอง ฉันเองยังไม่อยากละสายตาเลย " ยัยนาวเคลิ้มกับรูปร่างน่าตาของพี่ตูนเสมอ
" ก็จริงนะ! คนอะไรนอกจากจะหล่อยังนิสัยดีมากอีกแต่น่าเสียดายดันไปคบกับยัยกาน  คนอะไรนิสัยแย่ฉะมัด " ยัยแพรพูดขัดบรรยากาศเสีย
" อย่าไปว่าเค้าสิแพร เค้าจะคบกับใครมันก็เรื่องของเขา " ฉันรีบพูดขัดขึ้น
" นางเอกจริงๆเลยนะ แต่อย่ามาบ่นว่าคิดถึงเค้าละกัน " ยัยแพรเย้ย
" ^^ " ( ยัยแพรรู้ทันเสมอ แต่มันก็น่าเสียดายจริงๆ ดันไปคบกับยัยกาน สาวแบ๋ว นิสัยแย่ ต่อหน้าผู้คนมากมายทำตัวดี ไร้เดียงสา ลับหลังผู้คนน้อยนิด ขี้โวยวาย เจ้ากี้เจ้าการ อยากเด่น อยากดัง นี่โรงเรียนนะ ไม่ใช่สูดิโอ อีกอย่างหยิ่งไปป่ะ หน้าเนี่ยเชิดจะเป็นหุ่นแหละ เห้อ ! ฉันออกจะแสนดี ทำไมพี่ตูนถึงไม่มองฉันเลยล่ะ :( เห้อ )
กริ๊งงงงงงงงงง ///////////////
" ป่ะ ! ไปเข้าแถวกัน " 
..................................
เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัยชโย 
" สวัสดีค่ะ นักเรียนทุกคน ทั้งใหม่และเก่า วันนี้เปิดเทอมวันแรก ขอให้ทุกคนช่วยกันแบ่งหน้าที่ของตน ทั้งเรื่องเวรประจำของห้อง หัวหน้าห้อง รองหัวหน้าห้อง ตั้งกฎระเบียบภายในห้อง ช่วงเที่ยงให้ส่งหัวหน้าห้องมารับตารางสอนที่ห้องธุระการนะคะ แยกย้ายกันขึ้นห้องเรียนได้ค่ะ "
..เสียงฝีเท้าต่างแยกย้ายกันขึ้นห้องเรียน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเอกชน ดูน่าเรียน สะอาด บรรยากาศดี คุณครูที่นี่ก็น่ารัก มีความเป็นกันเองแต่ก็ยังคงรักษาความเป็นครูให้นักเรียนได้เคารพนับถือ ที่ฉันชอบโรงเรียนนี้ก็เพราะกิจกรรมเยอะ อิอิ ฉันชอบเพราะไม่ต้องเรียนไง 555 

ณ......ห้อง ม.5/5 คณิต-จีน                                                                   
                                                                                                                      ที่ฉันเลือกเรียนสายนี้คงเป็นเพราะฉันชอบคณิตและถนัดในเรื่องการคิดคำนวณ ส่วนจีนคงเป็นภาษาที่สามที่ดีกว่าอังกฤษละมั้ง ( ไม่ชอบอังกฤษ 555 ) ส่วนยัยแพรอยากเป็นสาวธนาคารและใฝ่ฝันอยากจะไปทำงานที่ประเทศจีน นางเลยเลือกลงสายนี้  ยัยนาวอยากเป็นไกด์ แต่ดันไม่ชอบภาษาอังกฤษเหมือนฉัน ก็เลยลงเรียนจีน ตามๆกันนั่นแหละ 
" สวัสดีจร้า นักเรียนทุกคน ครูชื่อ ครูติ๊กนะคะ สอนวิชาคณิตศาสตร์เพิ่มเติม ครูจะมาเป็นที่ปรึกษาของพวกเธอด้วย เปิดเทอมวันแรกครูก็จะมาชี้แจงและทำความตกลงของห้องเรากัน "
" ครูคะ ! ที่นั่งเลือกได้ตามใจชอบใช่ไหมคะ " 
" ใช่ค่ะ ! เอาตามที่ทุกคนชอบเลย ทั้งสายตา และ ความต้องการ "
ดีแหละ ! สามสาวชอบนั่งแถวหน้า เราสามคนจึงนั่งข้างหน้าเลย เพราะสัญญากันไว้ว่าจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด เป็นไง' เด็กดีป่ะล่ะ ? 
" เอาล่ะจร๊ะ ปีนี้จะให้ใครเป็นหัวหน้าห้อง เขียนใส่กระดาษมาหย่อนลงในกล่องนี้เลยนะ "
" เลือกใครดีล่ะ ยัยแพร " ฉันถามยัยแพรที่นั่งอยู่ด้านข้าง
" ฉันก็ต้องเลือกเธออยู่แล้วยัยอิง " 
" เห้ย! เอาจริงดิ " 0_0
" จริง เรามาเริ่มทำแต่สิ่งดีดี เก็บความทรงจำที่ดีกันดีกว่า " ยัยแพรกำมัดบอกสู้
" ยัยนาว แกเลือกยัยอิงนะ " มีการสั่งยัยนาวด้วย
" ได้สิคะ ท่านแม่ ^^ " ยัยนาวก้มหัวเป็นการตอบตกลง
...
" คะแนนก็ออกมาแล้วนะคะ หัวหน้าห้องปีนี้ได้แก่ อิง จร้า คะแนนโหวต 16 คนเป็นเอกฉันท์มาก เพราะเพื่อนเก่าไว้วางใจเธอนะ สู้ๆนะ ส่วนรองหัวหน้าห้องได้แก่ แพร จร้า คะแนนโหวต 8 คน ตามนี้นะจร๊ะ ส่วนเรื่องเวรห้อง และชมรมเป็นสิ่งที่หัวหน้าห้องต้องจัดการ อย่าลืมไปรับตารางสอนนะ ตอนนี้ก็แบ่งหน้าที่กันได้ค่ะ "
" นักเรียนทำความเคารพ "
" ขอบคุณค่ะคุณครู "
โอ๊ะโอ่ ! หัวหน้าห้องสี่ปีซ้อน  นี่มันเป็นเรื่องดีใช่ไหมเอ่ย จะดีใจหรือเสียใจดีนะ แต่!!! เอาวะ เพื่อนๆไว้วางใจ เราต้องทำได้แน่นอน สู้ **
" ดีใจด้วยนะ อิง เธอทำได้อยู่แล้ว " เพื่อนเก่าม.ต้นเอ่ยปาก
" ขอบใจจร๊ะจร้า ดาว "
" อิงเก่งอยู่แล้ว ทั้งขยันทั้งมีความรับผิดชอบ " เสียงนายต้า เพื่อนเก่าตอนม.ต้นเช่นกัน
" ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ต้าก็พูดเกินไป " ><
" เห้อ :(((( "
" ถอนหายใจทำไม แพร " ฉันหันไปถามยัยแพรที่ถอนหายใจซะดัง
" ก็ฉันเป็นรองเธอมาสามปีติดเลย "
" เบื่อฉันหรอ " ฉันทำหน้าเศร้า
" เปล่า ดีใจต่างหาก 5555555 "
" อย่างนี้ต้องฉลองนะ แพร อิง " ยัยนาวตะโกนลั่น
ฉันล่ะดีใจจริงๆที่ได้เพื่อนดีอย่างนี้ ร่วมทุกข์ สุข หัวเราะ ร้องไห้ มาด้วยกัน ฉันล่ะรักพวกแกจริงๆเลย

                                                                                                       
กริ๊งงงงงงงงงง///////
" เที่ยงแล้วไปกินข้าวกัน เดี๋ยวจะได้ไปเอาตารางสอน ได้กลับบ้าน วันนี้เลิกครึ่งวัน " เสียงยัยแพรที่แสดงอาการว่าอยากกลับบ้านใจจะขาด
" โอเค งั้นไปกัน " ฉันตอบพร้อมทั้งโอบไหล่ยัยนาวกับยัยแพร พากันเดินไปยังจุดหมายไปทาง เพราะฉันเองก็อยากรีบกินและจะได้รีบกลับบ้านเช่นกัน

ณ โรงอาหาร 
" แกๆ พี่ตูนมาเว้ย แต่!!! อย่าเพิ่งหัน เดี๋ยวเสียใจ " ยัยนาวตาโตใส่
ฉันหันขวับ " ทำไมต้องเสียใ...จ เอ๊อะ "
" ก็บอกว่าอย่าเพิ่งหัน ก็มียัยกานควงแขนมาด้วยไงล่ะ "
" ทำไมแกไม่บอกยัยอิงให้เร็วกว่านี้ล่ะยัยนาว " ยัยแพรตีแขนยัยนาวโทษฐานทำให้ฉันเสียความรู้สึก
" ฉันขอโทษ " ยัยนาวรู้สึกผิด
" แต่จะว่าไปนะ พี่ตูนเค้าช่างไม่รู้เลยหรือไง ว่าทั้งโรงเรียน ไม่ว่าจะรุ่นน้องรุ่นพี่ ไม่มีใครชอบยัยกานเลย กระแดะตั้งแต่ม.ต้น "
" นี่แพร ไปพูดยังงั้นได้ไง เพื่อนห้องเรานะ " ฉันรีบพูดขึ้นแถมยังตีแขนยัยแพรกลับไปด้วย
" โอ๊ย!! นี่ อิง ฉันพูดความจริง และยัยนั่นมันก็ไม่ชอบเธอ " ยัยแพรพูดไม่ถนอมจิตใจ
" ใช่ๆ แพรพูดถูก เธอจำตอนม.4 ได้ไหม พอยัยกานรู้ว่าเธอแอบชอบพี่ตูน นางก็รีบไปขอเบอร์และตีสนิท แถมยังมาเยาะเย้ยใส่เธออีก จนเนี่ย ! เป็นไงล่ะ ควงแขนกันออกน่าออกตา อยากแช่งให้เลิกกันจริงๆ เลย " ยัยนาวใส่ชุดใหญ่ 
" นี่! พวกเธอสองคนถ้ายังไม่หยุด ฉันจะไม่คุยด้วยละนะ เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว เค้าก็เหมาะกันดี เป็นถึงลูกเจ้าของโรงแรมทั้งคู่ สมกันดีออก " ฉันพูดแผ่วๆ
" เหอะๆ เหมาะกัน พูดมาได้นะ อิง เธอ ลูกเจ้าของรีสอร์ทที่อเมริกาถึง 2 รีสอร์ท ที่ไทย อีก 3 พ่อยังเป็นเจ้าของห้างชื่อดังใจกลางเมืองอีกด้วย "
" พอได้แหละ ! จะกินไม่กิน ไม่กินก็เก็บ " ฉันถามพร้อมยกจาน ลุกขึ้นยืน ทำท่าก้าวออกจากเก้าอี้
" กินก็ได้ ชิ " ยัยแพรแกล้งเบะปากก้มน่าก้มตากินไม่พูดอะไรต่อ

                ฉันรู้ว่าพวกเธอเป็นห่วงฉันและหวังดี แต่ในเมื่อเรื่องฉันกับพี่ตูนมันเป็นไปไม่ได้ มันก็ไม่ควรพูดถึงอีก ฉันแอบชอบเค้าไปแบบนี้แหละดีแล้ว :( ถึงแม้ในใจจะอยากให้เค้าสนใจก็ตาม
                กินข้าวเสร็จแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปเอาตารางสอนที่ห้องธุระการกับยัยแพรและยัยนาว 0_0 แต่โอ้!! >< พี่ตูน นั่นพี่ตูนกำลังเดินออกมาจากห้อง โอ้ย ใจจะละลาย มาคนเดียวด้วย อยากจะเซเข้าไปจริงๆ เพล้งๆ//// ตื่นจากภาพมโนเทอะมั้ง ^^
" อ้าว! น้องอิง เป็นหัวหน้าห้องหรอครับ "
" อ่ะ อออ่อ ใช่ค่ะ เป็น. น นเป็นค่ะ "
" อื้ม พี่ก็ดันถูกเลือกให้เป็นอีกละ หวังว่าเราจะได้ร่วมกิจกรรมด้วยกันนะครับ "
" อ่อๆ ค่ะ หวังๆๆ เอ้ย ขอให้ร่วมงานกันค่ะ "
" พี่ไปก่อนนะครับ กานรออยุ่ "
เพล้ง/////_/_______/ :(
" ค่ะ " ฉันตอบพร้อมส่งยิ้มหวาน
" มันเกือบจะดีอยู่แล้วนะพี่ตูน ดันพูดชื่อยัยนั่นมา ทำเอายัยอิงเอ๋อไปเลย " ยัยแพรมักชอบพูดซ้ำเติมจิตใจ
" นั่นสิ ! ยัยอิง ยังอิง ยังอิง !!!! " ยัยนาวเรียก
" หะๆ ! ว่าไง " ฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์
" นี่แกกำลังดีใจอยู่ป่ะเนี่ย " ยัยนาวถามต่อ
" อ่อ ใช่ฉันดีใจที่พี่เค้าทักฉันก่อน รู้ชื่อฉันด้วย " ><
" เออๆ เลิกฟินได้แหละ ไปเอาตารางสอนไป ได้รีบกลับบ้านกัน ฉันร้อน " ยัยแพรวีนใส่
........
" ยัยแพร ยัยนาว ให้ฉันไปส่งไหมล่ะ "
" ไม่เป็นไร แกกลับเลย เดี๋ยวฉันกับยัยนาวไปห้างก่อน เดี๋ยวนั่งรถเมล์กลับ "
" อ่าได้ ตามใจ งั้นพรุ่งนี้เจอกัน "
" จร้า บาย " ยัยแพรกับยัยนาวโบกมือลาฉัน
" ลุงพลคะ ! กลับบ้านเลยค่ะ "
                นี่ ลุงพล คนขับรถของฉันเอง คุณลุงผู้ใจดี ฉันอยากไปไหนเขาพาฉันไปทุกแห่งทุกคน ยังไม่แก่เลย แข็งแรงจริงๆ ยังหล่ออยุ่ด้วย ^^

ณ บ้านของอิง

" กลับมาแล้วค่ะ "
เอิ่ม..............เงียบแหะ
" กลับมาแล้วค่ะ "
เอิ่ม " อ้อ ป้านงคะ คุณพ่อกับคุณแม่ล่ะคะ "
" คุณท่านไปดูรีสอร์ที่ภูเก็ตค่ะ ท่านบอกว่าอีก 3-4 วันจะกลับค่ะ "
" ทำไม ท่านไม่โทรบอกอิงละคะ "
" เห็นรีบออกไปน่ะคะ คุณอิงลองโทรหาท่านสิคะ "
" ค่ะ ขอบคุณนะคะ " 
พลุ่บ// ฉันกระโดดล้มตัวลงบนเตียง วันนี้เพลียจริงๆ แค่ครึ่งวันเอง ทำไมอากาศมันร้อนอย่างนี้นะ 
โทรหาพ่อกับแม่ดีกว่า
( ฮัลโหล แม่คะ อยู่ไหน ไม่เห็นโทรหาอิงเลย )
~~ อ่อ โทษทีนะลูกอิง พอดีพ่อกับแม่รีบขึ้นเครื่องมาน่ะ เลยไม่ได้โทรบอก ~~
(  คิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่นะคะ )
~~ จร้า แม่และพ่อก็คิดถึงลูก ดูแลตัวเองด้วยนะ เดี๋ยวแม่ก็กลับไป ~~
( ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ )
                การที่ฉันอยู่บ้านคนเดียวถือว่าเป็นเรื่องปกติมาก พ่อกับแม่นี่เดินทางบ่อยจริงๆ เพราะธุระกิจรีสอร์ทสินะ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ท่านคงเหนื่อยน่าดู เห้อออออออ ~~
                จะว่าไป ลึกๆฉันชอบพี่ตูนขนาดไหนกันนะ แอบชอบมาตั้งแต่ฉันอยู่ม.3 จนตอนนี้ฉันอยู่ ม.5 ละ ยังไม่กล้าบอกเลย ครั้งแรกที่เจอก็ตอนพี่เขาเข้ามาม.4 ใหม่ ดูมีเสน่ห์จึงทำให้ฉันต้องมองตั้งแต่ก้าวแรกของเขา คงเป็นวินาทีนั้น ที่เขายิ้มกับคุณครูหน้าโรงเรียน มองผิวเผินดูเป็นคนนิ่งๆ เย็นชา แต่รอยยิ้มนั้นบอกถึงตัวตนข้างในที่ดูอบอุ่นจริงๆ จึงทำให้ฉันชอบเค้า แต่แล้ว...นางมารร้ายก็ดันมาแทรกจริงๆ เพราะยัยกานคนเดียว ดันชิงตัดหน้าไปบอกชอบพี่ตูนตอนม.4 ไปซะได้ ก็แค่มั่นมากกว่าเลยได้พี่ตูนไปควง คิดแล้วแค้นจริง ถ้าเราไปบอกชอบพี่เค้าก่อนก็ดีสิเนอะ เห้อออออ บ้าไปแล้วช้านนน 

 เธอจะมีใจหรือเปล่า เธอจะมองมาที่ฉันหรือเปล่า ....   ( เสียงเรียกเข้าน่ะ )
" ว่าไงยัยแพร "
( คิดถึงเพื่อนไม่ได้หรอ )                                                                                                                                         " นี่ เราเพิ่งเจอกันวันนี้นะ มีรัยว่ามาตรงๆดีกว่า " ฉันรู้ทันหรอกยัยแพร
( คือ เอิ่ม....พรุ่งนี้ฉันไปนอนบ้านแกได้ไหมวะ ฉันไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว พอดีพ่อกับแม่ต้องไปธุระที่ต่างจังหวัดน่ะ )
" พ่อกับแม่แก เค้าโอเคไหมล่ะ " กะแล้วไม่มีผิดจริงๆ 
( ฉันบอกเค้าแล้วว่าขอไปค้างบ้านแกคืนหนึ่ง ต้องช่วยกันจัดตารางห้อง เค้าเลยให้มาถามว่าแกตกลงไหม )
" ได้สิ ตามสบายแกเลย ตอนนี้พ่อกับแม่ฉันก็ไปภูเก็ต อีกหลายวันคงจะกลับ ฉันก็เบื่อๆ "
( ขอบใจมากนะอิง แกยังคงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ) ยัยแพรดีใจสุดขีด
" โอเค งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ "
( โอเค ฝันดีจร้า บาย )
ก็ดีเหมือนกันนะ มีเพื่อนมานอนด้วย แต่ เอ๊ะ ยัยแพรนี่ก็มานอนเป็นครั้งที่สิบแล้วมั้ง ห้าๆๆๆ คงจะชอบห้องนอนสองสีของฉันละมั้ง ห้าวววววว -0- ง่วงแล้วสิ นอนดีกว่า พรุ่งนี้คงมีเรื่องอีกเยอะ เริ่มเรียนวันแรก zZz

......ณ โรงเรียน
" นาว " ฉันเอ่ยปากเรียก
" อ่อ อิง มาแต่เช้าเหมือนกันเลย "
" นาวมานานยัง "
" เพิ่งถึงนี่แหละ รอพวกเธอสองคนอยู่เลย " ยัยนาวตอบ
" ยัยอิง ยัยนาว " เสียงแหลมมาเชียว
" เสียงมาก่อนตัวอีกนะ แพร ว่าแต่หอบกระเป๋าไปไหนเนี่ย " ยัยนาวถามเพราะนางเล่นสะพายกระเป๋าเป้ใบฬหญ่โต                                                                                                                                                                            " วันนี้ฉันจะไปนอนบ้านอิงคืนหนึ่ง " หน้าแพรดีใจมาก
" อิจฉาจริง คนนอนบ้านเพื่อนได้เนี่ย ฉันละเซ็ง ต้องอยู่บ้านตลอด "
" เอาน่า เดียวโตอีกหน่อยก็ได้นอนเองล่ะนะ " ^^ ยัยแพรเย้ย
" ไปกินข้าวกันเทอะ นาว แพร ฉันหิวละ " ท้องฉันมันร้องแล้ววววว
" ป่ะๆ ไปกัน ฉันก็ท้องร้องแล้วล่ะ " ยัยนาวบอก
                เอ๊ะ!! รอยยิ้มนั้น ใช่ของฉันไหมนะ ? ทันทีที่ฉันเดินหันหลังไปโรงอาหาร ก็ดันหันไปเห็นสายตาและรอยยิ้มของพี่ตูนเข้า ว่าแต่เค้ามองเราแน่อ่ะเปล่า ทำไมน่าฉันแดงล่ะ หลงตัวเองฉะมัด เค้าอาจยิ้มให้คนอื่นก็ได้ ไปกินข้าวดีกว่าเรา
" หมูทอด แกงเขียวหวานค่ะป้า " รายการนี้ของยัยแพร
" พะแนง ไข่ดาวค่ะ " ส่วนนี่ของยัยนาว
" หนูเอาต้มจืดแยกถ้วย กับปลาทูทอดค่ะ " ส่วนนี้ของฉันเอง
" ได้แล้วจร้า เด็กๆ "
ฉันนะชอบปลาทูทอดที่สุดเลย ร้อนๆกรอบๆ ว้าว อร่อยเว่อร์ // ฝีมือร้านป้าแจ่มนี่ ไม่มีใครสู้ได้ อร่อยมากมาย ^^
" อิ่มจังเลย " ยัยแพรตบพุง
" นั่นสิ แน่นท้องมากๆ " ยัยนาวเอนหลังพิงเก้าอี้เลยล่ะ
" ก็เล่นกินสะขนาดนั้น นี่ยัยแพร ยัยนาว ระวังลงพุง แก้มป่อง คางย้อยนะ 555 "
" จร้า แม่คนหุ่นดี ชิ ฉันเอาจานไปเก็บและไปเข้าแถวดีกว่า "
" รอด้วยสิ ยัยแพร ยัยนาว จริงๆเลย ขี้งอลทั้งคู่ แต่ไม่ถึงนาที 555 " *^^
                ดีนะ ที่โรงเรียนนี้เข้าแถวในที่ร่ม เรียนห้องแอร์ ฉันเลยขาวแล้วขาวอีก ทำไมวันนี้คุณครูพูดนาจัง เมื่อยจริงเลยยย
...-/:;(฿฿฿&&&.,?!\|{|}#<?!**€€<
" แยกย้ายกันเข้าห้องได้จร้า "

ณ ห้องเรียน 5/5
" นี่พวกเรา ! รุ่นพี่สายเรามา มีเรื่องจะมาบอกเรา นั่งที่หน่อยนะ " จะเสียงใครล่ะ หัวหน้าห้องอย่างฉันน่ะสิ 
" สวัสดีค่ะ น้องๆคณิต จีนทั้ง 28 คน พี่คือหัวหน้าห้อง 6/5 คณิต จีนนะจร๊ะ คือพี่จะมาบอกว่า เราจะมาจับพี่น้องรหัสกัน " รุ่นพี่สาวสวยดูกล้าพูดกล้าแสดงออก น่ารักจริงๆ                                                                                   " ว่าแต่ เรามีพี่รหัสไว้ทำไมคะ