หัวใจลิขิตรัก

บทนำ

                  หญิงสาวร่างบอบบาง ผิวขาวอมชมพูเปล่งปลั่งใบหน้าเรียวรูปไข่ ดวงตาล้อมรอบด้วยแพขนตาหนายาว จมูกโด่งเป็นสันเข้ากับใบหน้า ริมฝีปากอมชมพู ผมสีน้ำตาลเข้มดัดเป็นลอนถูกเกล้าตลบไปด้านหลัง ลำคอเนียนระหงสวมใส่เครื่องเพชรครบชุด ในชุดเดรสเกาะอกสีขาวเรียบหรูปลายกระโปรงจับเป็นจีบปักด้วยเลื่อมเป็นลวดลายวิจิตรบรรจง ภีรยาจับตัวผู้เป็นพี่สาวหมุนรอบกระจกช้าๆ

     “ โอ้โห พี่พิ้งวันนี้พี่สาวของแพนสวยมากๆเลย นี่แพนรับรองเลยคะถ้าพี่กรเห็นล่ะก็ตกตะลึงแน่ๆเลย ว่าไหมค่ะพี่ลิลลี่” ภีรยา หรือ แพน น้องสาวของรินลดาเอ่ยขึ้นกับช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆผู้เป็นพี่สาว

     “ จริงขอองคุณแพน ลิลลี่แต่งหน้าทำผมมาตั้งนาน ยังไม่เคยเห็นใครสวยเท่าคุณรินลดาวันนี้เลยคะ” ลิลลี่จีบปากจีบคอพูด ระหว่างที่ทั้งสามกำลังคุยกันอยู่นั้นมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

‘ก๊อกๆๆๆ’ ภีรยาเดินไปเปิดประตู

   “แพนนี่ยายพิ้งเสร็จหรือลูก”

“ เสร็จแล้วคะคุณหญิงพรรณราย ไปคะน้องพิ้ง” ลิลลี่พารินลดาเดินออกมาพร้อมกับภีรยา คุณหญิงพรรณรายมองลูกสาวคนโตอย่างปลาบปลื้ม น้ำตาคนเป็นแม่เอ่อคลอดวงตาคู่งาม

 “ คุณแม่ปลื้มใจที่พี่พิ้งจะหมั้นจนร้องไห้เลยหรือค่ะ” ภีรยากระเซ้าผู้เป็นมารดาก่อนจะยิ้มน้อยๆอย่างอารมณ์ดี

“ คนเป็นแม่ทุกคนอยากเห็นลูกมีความสุขแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา ว่าแต่เราเถอะเมื่อไรจะมีข่าวดีแบบยายพิ้งบ้างล่ะยายแพน”

“แพนยังไม่มีหรอกคะคุณแม่อีกนานคะแพนยังอยากมีอิสระคะคุณแม่” คุณหญิงพรรณรายตีแขนลูกสาวคนเล็กเบาๆก่อนจะพากันลงมาชั้นล่างบริเวณห้องโถงใหญ่ ทันทีที่รินลดาก้าวเข้ามาทุกสายตาหยุดมาที่เธอหญิงสาวอดรู้สึกประหม่าไม่ได้ ภากรยื่นมือมาให้ว่าที่คู่หมั้น ก่อนจะพารินลดานั่งลงตรงหน้าญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย

“ได้ฤกษ์แล้วตากสวมแหวนให้น้องสิลูก”เสียงคุณหญิงวิภามารดาดังขึ้น ภากรพยักหน้าน้อยๆ ภาคินผู้เป็นพี่ชายส่งกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้มให้กับน้องชาย ภากรสวมแหวนเพชรเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของรินลดาก่อนจะจุมพิตบนฝ่ามือหญิงสาวท่ามกลางเสียงปรบมือชื่นชมของเหล่าญาติสนิทมิตรสหายที่ต่างพากันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคู่นี้เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก.....