Difution พลังล้ำโลก

       “แม็กนายจะแอบดูอยู่ตรงนั้นอีกนานป่ะ” ผมตะโกนออกไปบริเวณสวนหลังบ้าน

       “นายจับอีกละ”  ชายผมทอง รูปร่างสมส่วนตอบกับด้วยสีหน้าผิดหวัง

       “นายว่างมากใช่ป่ะ ถึงมาจับผิดกัน”

       “ก็นายไม่ยอมแสดงพลังให้ดู ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ”

       “ใครจะไปบอก ที่นายยังไม่เคยบอกเลย” ผมชักสีหน้าใส่

      โลกที่ผมอยู่ปัจจุบัน ทุกคนที่เกิดมาจะมีพลังวิเศษบางอย่างติดตัวมาตั้งแต่เกิด ซึ่งจะมีพลังเพียงอย่างเดียวเท่านั้น  พลังส่วนน้อยเท่านั้นที่คล้ายกัน ส่วนพลังของผมเป็นพลังที่ 1 ใน 90 ล้านล้านคนจะมี หรือเรียกอีกอย่าง ในโลกผมมีพลังอย่างนี้คนเดียว

      “เซนต์ คิดส์ ได้เวลาอาหารเช้าแล้วลูก” เสียงแม่เรียกผมจากชั้นล่าง

      “แปปนึ่งครับ ใส่เสื้ออยู่ครับเดี๋ยวลงไป” ผมรีบใส่เสื้อสีขาวแขนยาว พร้อมถือ   เน็คไทย์ออกจากห้อง

      “แล้วทำไมไม่เรียกพี่ลงมาด้วย แล้วก็ไปโรงเรียนไปทันกันพอดี”

      “พี่กำลังหาเสื้อยู่ครับ”

      “เซนต์ นายเห็นเสื้อพี่ที่วางอยู่บนโต๊ะป่าว” เสียงคิดส์ตะโกนจากชั้นบนของบ้าน

      “แม่ย้ายไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วลูก”

      “อ๋อ เจอแล้วครับแม่”

      คิดส์ลงมากินข้าวอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะได้ไปโรงเรียน รถโรงเรียนมาจอดรออยู่หน้าบ้าน

      “แม่ครับไปก่อนนะครับ” ผมกับคิดส์พูดพร้อมกัน แล้วจากนั้นก็ไปหยิบกระเป๋า แล้วเดินขึ้นรถไปนั่ง แถวที่ 5 นับจากคนขับ

      โรงเรียนของผมชื่อ ลอสแคลสเบิกซ์ เป็นโรงเรียนสอนสำหรับคนที่มีพลังในระดับC ซึ่งโรงเรียนจะสอนเกี่ยวการใช่พลังในรูปแบบต่างๆ แล้วสอนการใช้อาวุธต่างๆ

      “เซนต์นายคิดว่าอาวุธอะไรดีสุดในความคิดนาย” ชายตัวเล็ก ผมทองน่าตาน่ารักพูด

      “เราคิดว่าน่าจะดาบนะ” ผมเอามือขึ้นมาเกาหัว “วินน์แล้วนายคิดว่าอะไรล่ะ”

      “ก็ต้องปืนอยู่แล้ว” เด็กชายตอบอย่างไม่ต้องคิด

      และการสนทนาก็จบเพียงเท่านั้น

      อาจารย์เดินเข้าห้องพร้อมถือของบางสิ่งบางอย่างที่น่าฉงน มันคือดาบที่ตรงด้ามจับมีอักษรตัว G ส่วนฝักดาบเป็นสีดำสนิด

       “เอาล่ะวันนี้เราจะมาเลือกอาวุธประจำตัวกัน” อาจารย์กิมส์เนสย์ พูดพร้อมเอาคริสตัล* สีเขียวมรกต “เดี๋ยวอาจารย์จะแจกคนล่ะอันนะ”

       ครูเริ่มแจกคริสตัลให้กับนักเรียนจนคบ

       “คริสตัลมันจะเปลี่ยนเป็นอาวุธประจำตัวเจ้าของ แต่มันจะแปรเป็นอาวุธได้เพียงเดียว แล้วเป็นได้ 1 ครั้งเท่านั้น เพราะฉะนั้นคิดให้ดีๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนมันเป็นอาวุธนะ” อาจารย์กิมส์พูดอธิบายให้นักเรียนฟังพร้อมแสดงตัวอย่าง อาจารย์เปลี่ยนมันเป็นหอกขนาดเหมาะมือ “ลูกแก้วคริสตัลนี้จะแบ่งสีไปตามระดับ ระดับ C จะได้เป็นสีเขียวมรกต ส่วนชั้น B เป็นสีส้ม และ A เป็นสีน้ำเงิน” อาจารย์อธิบายเสร็จก็หยิบลูกคริสตัลของชั้น A และ B มาให้นักเรียนดู

       เสียงระฆังดังเป็นสัญญาณบอกว่าถึงเวลาพักเที่ยงแล้ว ผมกับวินน์เดินไปโรงอาหาร ผมตักผักสลัด และ บีบมายองเนสลงบนจาน

       “กินแต่ผักจะมีแรงไปฝึกหรอ” วินน์ถาม พร้อมตักสเต็กใส่จานผม

       “ตักอะไรให้เนี่ย ไม่เอา” ผมเขี่ยสเต็กที่วินน์ตักให้บนจาน

       “กินแต่เนอะก็ไม่ดีนะ” วินน์แนะนำพร้อมใช่มีดตัดสเต็กบนจาน

       “เออกินๆ ไปเหอะอย่าบ่นเลย” ผมกินผักสลัด

       ตอนนั้นในหัวของผมไม่มีเรื่อง คริสตัลสีเขียวมรกตที่จะเปลี่ยนเป็นอาวุธ  แต่ผมคิดเท่าไรก็คิดไม่ออก เพราะอาวุธแต่ละอาวุธมีข้อดีที่แตกต่าง

       หลังจากผมกินอาหารกลางวันเสร็จผมกับวินน์รีบไปโรงยิม ตอนนั้นผมรูปแล้วว่าอาวุธอะไรที่เหมาะสมกับผมมากที่สุด

        “เอาว่ะ” ผมหยิบลูกคริสตัลออกมา ”ข้าขอใช้พลังของคริสตัล จงกลายเป็นโซ่”

       แสงสีเขียวสว่างไปทั่วโรงยิม ผ่านไปประมาณ 3-4 วินาที แสงสีเขียวเริ่มรวมกันกลายเป็น อาวุธที่ผมต้องการ ใช่แล้วมันคือโซ่ที่มี ส่วนปลายเป็นเพชรที่มีสีเป็นสีเขียว ส่วนตรงตัวโซ่มีลักษณะ แบน คม แล้วมีข้อต่อแบบที่ไม่มีที่สิ้นสุด

       “เจ๋งกว่าที่คิด” ผมยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “วินน์ นายเลือกอาวุธได้แล้วยัง”

       วินน์เดินออกมาพร้อมปืนคู่ ที่ปืนทั้งสองมีอักษรตัว V ที่ด้ามจับ ทันได้นั้นเอง   บริเวณขาและแขนของวินน์ก็เปลี่ยนเป็นเปลวเพลิงแต่มันยังคงสภาพให้เห็นเป็นขาอยู่        

       เปรี๊ยง!!!!  แสงสีแดงออกจาปลายปืนที่วินน์ถือ มันวิ่งออกไปเป็นเส้นตรง จนไปถึงบริเวณกำแพงฝั่งตรงข้ามจากที่พวกผมยืน ลำแสงนั้นทำลายกำแพงจนป็นรูขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 10 เซนติเมตร

       “เชี่ยมีคนมา”

       “เอาไงดีว่ะ”

       “หลบในล็อคเกอร์” ผมบอกวินน์ แล้วผมก็รีบวิ่งเข้าไปในล็อคเกอร์

       “หลบในนั้นก็ไม่มีประโยชน์” เสียงผู้หญิง ดังมาจากส่วนหนึ่งของห้อง

       ผมกับวินน์หยุดชั่วขนาด แล้วหันหลังมองหาเสียงที่ได้ยิน ใช่แล้วครับมันมีแต่ความว่างเปล่า     
_______________________________________________________________________
                                             **ปล.ขอความคิดเห็นด้วยครับพอดีหัดแต่งนิยายเรื่องแรก