[Fic]Attack On Titan แด่นาย...ที่ผมรัก

บทนำ

“แด่....นายผู้จากไป”

ตั้งแต่วันที่มนุษย์ชาติเสียกำแพงมาเรียไป ผมก็ได้พบกับ ‘คนๆนั้น’ บางทีผมก็คิดว่ามันอาจจะดีนะ ที่ไททันทำลายกำแพง แต่อาจจะสำหรับผมคนเดียว เพราะมันทำให้ผม ได้เจอกับคนที่ผม ‘รักยิ่งกว่าตัวเอง’ และนั้นเป็นครั้งแรก ที่ผมได้รู้จัก ‘รักคนอื่น’ และ เป็นครั้งแรกที่ผมคนนี้ได้เสียสิ่งที่มีค่าที่สุดของผมไป และไม่มีวันได้กลับคืนมา ผมได้เสียไปตลอดกาล ......

“ผมหวังว่าจะมีสักวัน...แต่คงได้แค่ฝัน”

‘หัวหน้ารีไวล์ค่ะ ได้เวลาแล้วค่ะ’

‘อืม เข้าใจแล้วล่ะ’

เฮ้อ ! ทำไมในแต่ละวันมันน่าเบื่อจังเลยนะ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้ รู้สึกเหมือนขาดอะไรไป  ผมก็ไม่รู้ว่าผมคนนี้ขาดอะไร ในเมื่อผมก็มีพร้อมทุกอย่าง ถึงแม้จะไม่ได้รวยล้นฟ้า แต่ฐานะทางบ้านผมก็ถือว่าดีนะ ความรู้สึกแปลกๆนี้ มาจากไหนกันนะ ผมรู้สึก ‘คิดถึง....คนนั้นหนึ่ง’ ตลอดเวลา จนทำให้ผมฝันแปลกๆอยู่บ่อยๆ บ้างที สักวันหนึ่ง ผมอาจจะรู้ก็ได้ว่า ผมหายอะไรไป....

“สักวัน....ผมคงจะได้รู้”

‘เอเลน...มิงนั่งเม่อนานไปมั้ยว่ะครับ ไอ่สัดดด’

‘อ่าว เรียกกุหรอๆ 5555’

‘ขรรมจางงงง’

ผมอยู่กับคนที่ผมรักมาได้ไม่นาน เขาก็จากไป ในวันที่ทีมสำรวจได้ออกนอกกำแพงไปเพื่อไปยังเขตชิกันไชน่า เพื่อไปยังบ้านของเขา ทำให้วันนั้น เราเสียคนของเราไปนับพันคน รวมถึง ‘เขา’ ด้วย ผมไม่สามารถที่จะนำร่างของคนที่ผมรักกลับเขากำแพงมาได้ ถึงแม้ว่าผมจะฆ่าไททันตัวนั้น แต่ก็ไม่สามารถเอาร่างของเขากลับมาได้......นับตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ วันที่ผมจะออกนอกกำแพงอีกครั้ง

 V

V

V

V