รัก ณ มหานคร (มีE-book)
อุตส่าห์หนีการคลุมถุงชนมาเป็นบาริสต้าในย่านสุดชิคอย่างเกาะรัตนโกสินทร์ทั้งที แทนที่จะได้ฝึกวิชา hipster 101 กลับต้องมาปวดหัวกับผีคุณชาย รักครั้งแรก และเจ้าของร้านหน้านิ่งผู้แสนจะลึกลับ
ผู้เข้าชมรวม
65,753
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สิปปกรถอนหายใจอย่างยอมจำนน ก่อนหน้านี้เขาสามารถเฉยชากับลูกค้าสาวๆ ได้อย่างไม่มีปัญหา จนกระทั่งขวัญข้าวก้าวเข้ามา แล้วความรู้สึกดีๆ ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง
และในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว... ก็ช่างมีอิทธิพลมากเสียจนเขาสุดปัญญาที่จะหักห้ามหัวใจ
หลายวันมานี้เขาเผลอปล่อยให้มันโลดแล่นอย่างอิสระ จนลืมไปว่าตนได้ทำให้คนที่รักเขามากที่สุดอีกคนต้องเจ็บปวด
ใจหนึ่งเขาอยากให้ขวัญข้าวย้ายออกไปอยู่ที่อื่น ทั้งเพื่อความปลอดภัยของตัวเธอเองและเพื่อความสบายใจของไอรดา แต่จนแล้วจนรอดก็ทำไม่ลง เพราะอีกใจหนึ่งมันเห็นแก่ตัว อยากมีเธออยู่ใกล้ๆ ทั้งที่ก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้รู้สึกอย่างที่เขารู้สึกเลยสักนิด
“ถ้าอย่างนั้น พี่ควรทำยังไง... กลับไปเป็นเหมือนเดิม แล้วไล่คุณชายก้องออกจากร้านไปอย่างงั้นเหรอ” เขาถามอย่างจนปัญญา
“ผมไปเกี่ยวอะไรด้วยเล่า...” หม่อมราชวงศ์หนุ่มรีบขัด แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสนใจ
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นค่ะ ข้าวจะไปคุยกับคุณไอซ์เอง”
ขวัญข้าวประกาศ ก่อนจะก้าวขาออกจากครัว
“ไม่ได้นะ!”
สิปปกรและหม่อมราชวงศ์เกียรติก้องร้องขึ้นพร้อมกัน ก่อนจะรีบมาขวางหน้าเธอเอาไว้
“ทำไมล่ะคะ แค่บอกเขาไปตรงๆ ว่าข้าวไม่ได้รู้สึกกับพี่สิบเกินกว่าพี่น้อง คุณไอซ์ก็น่าจะเข้าใจ”
ข้าวไม่รู้สึก แต่พี่รู้สึกไง...
สิปปกรอยากเอ่ยสวนออกไปแบบนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็กลัวว่าการรุกหนักเกินไป จะยิ่งทำให้มองหน้ากันไม่ติด
สวัสดีค่ะ มินกลับมารีอัพ รัก ณ มหานครแล้วนะคะ ตอนนี้นิยายเรื่องนี้มี e-book วางจำหน่ายแล้ว แต่ถ้าท่านใดยังลังเล ลองอ่านตอนย่อยในนี้ก่อนก็ได้ค่า ช่วงท้ายๆ อาจขอติดเหรียญนะคะ เพื่อไม่ให้คนที่ซื้ออีบุ๊คส์ไปแล้วเสียเปรียบ ^^
ติดตามการอัพเดทข่าวคราวเกี่ยวกับนิยายของมินได้ที่เพจ MINSEA
https://www.facebook.com/minseathewriter
ฝากe-bookด้วยค่า คลิ๊กที่รูปได้เลย
ผลงานอื่นๆ ของ ไพลินภัทร Pailinnapat ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ไพลินภัทร Pailinnapat
"รัก ณ มหานคร"
(แจ้งลบ)ชอบเรื่องนี้ค่ะ ติดตามคุณ ไพลินภัทร มาตั้งแต่ 'กลิ่นแก้วทวิกาล' ที่ออกเป็นเล่มแล้วซื้อหนังสือมาอ่าน ชอบจนเปิดเข้า Facebook แล้วติดตามนักเขียนคนนี้ค่ะ พอเข้ามาในเด็กดีก็ค้นหาคำว่าไพลินภัทร แล้วเห็นว่ากำลังเขียนเรื่องนี้อยู่ มีหรือจะพลาด.. ก็เดินหน้าอ่านค่ะ แรก ๆ รู้สึกชื่อเรื่องไม่ค่อยเข้ากับอารมณ์เท่าไร อาจเพราะเห็นชื่อเรื่องแล้วทำให้ความอยาก ... อ่านเพิ่มเติม
ชอบเรื่องนี้ค่ะ ติดตามคุณ ไพลินภัทร มาตั้งแต่ 'กลิ่นแก้วทวิกาล' ที่ออกเป็นเล่มแล้วซื้อหนังสือมาอ่าน ชอบจนเปิดเข้า Facebook แล้วติดตามนักเขียนคนนี้ค่ะ พอเข้ามาในเด็กดีก็ค้นหาคำว่าไพลินภัทร แล้วเห็นว่ากำลังเขียนเรื่องนี้อยู่ มีหรือจะพลาด.. ก็เดินหน้าอ่านค่ะ แรก ๆ รู้สึกชื่อเรื่องไม่ค่อยเข้ากับอารมณ์เท่าไร อาจเพราะเห็นชื่อเรื่องแล้วทำให้ความอยากอ่านลดน้อยลงไปนิดหน่อย เพระาได้กลิ่นไอถึงความธรรมดาและดูจะไม่น่าสนใจของชื่อเรื่อง แต่เพราะอยากอ่านด้วยความประทับใจในถ้อยคำของนักเขียนที่ติดตามมาทั้งแต่เรื่องแรก ปรากฎว่าดิฉันอ่านค่ะ อ่านจนตอนปัจจุบัน เกิดความรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้มีความ 'พิเศษ' พิเศษทั้งถ้อยคำพูด วลี คำเขียน การร้อยเรียงเรื่องราว พิเศษทั้งสถานที่ พิเศษทั้งเรื่องราวของประวัติศาสตร์ชาติ แม้กระทั่งรอบเกาะรัตนโกสินทร์ เรื่องวัดกับสถานที่ในกรุงเทพฯ ที่ผู้คนไปบ่อย ๆ ผู้เขียนก็สามารถทำให้มันเกิดความ พิเศษ เกิดความน่าสนใจขึ้นมาได้อย่างมาก อยากขอบคุณ... คุณไพลินภัทร ที่ร้อยเรียงเรื่องราวผ่านตัวอักษรที่จะจารึกอยู่ในใจของผู้อ่านให้สามารถหลงรัก 'รัก มหานคร' ได้ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ อ่านน้อยลง
รอยหวาย | 23 ส.ค. 59
3
0
"กดเข้ามาดูเพราะชื่อเรื่องดูมีนัยยะ"
(แจ้งลบ)พอได้อ่านก็พบกับความอุนนุน ภาษาที่ใช้สื่อสารสละสลวย ให้คนอ่านเข้าใจและมีความรู้สึกร่วมไปกับทุกตัวละคร อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆค่ะ เนื่อเรื่องอาจดูไม่หวือหวาแต่ทุกตัวละครมีปมของตัวเอง และค่อยๆคลายออกมาทีละนิดให้เราได้ค่อยๆลุ้นทุกบททุกตอน นี่คงเป็นเสน่ห์ของเรื่องที่ทำให้หยุดอ่านไม่ได้ค่ะ (รอลุ้นปมของคุณชายต่อไปค่ะ) อ่านเพิ่มเติม
พอได้อ่านก็พบกับความอุนนุน ภาษาที่ใช้สื่อสารสละสลวย ให้คนอ่านเข้าใจและมีความรู้สึกร่วมไปกับทุกตัวละคร อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆค่ะ เนื่อเรื่องอาจดูไม่หวือหวาแต่ทุกตัวละครมีปมของตัวเอง และค่อยๆคลายออกมาทีละนิดให้เราได้ค่อยๆลุ้นทุกบททุกตอน นี่คงเป็นเสน่ห์ของเรื่องที่ทำให้หยุดอ่านไม่ได้ค่ะ (รอลุ้นปมของคุณชายต่อไปค่ะ)
Lillydevil | 2 ต.ค. 59
3
0
ดูทั้งหมด
"กดเข้ามาดูเพราะชื่อเรื่องดูมีนัยยะ"
(แจ้งลบ)พอได้อ่านก็พบกับความอุนนุน ภาษาที่ใช้สื่อสารสละสลวย ให้คนอ่านเข้าใจและมีความรู้สึกร่วมไปกับทุกตัวละคร อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆค่ะ เนื่อเรื่องอาจดูไม่หวือหวาแต่ทุกตัวละครมีปมของตัวเอง และค่อยๆคลายออกมาทีละนิดให้เราได้ค่อยๆลุ้นทุกบททุกตอน นี่คงเป็นเสน่ห์ของเรื่องที่ทำให้หยุดอ่านไม่ได้ค่ะ (รอลุ้นปมของคุณชายต่อไปค่ะ) อ่านเพิ่มเติม
พอได้อ่านก็พบกับความอุนนุน ภาษาที่ใช้สื่อสารสละสลวย ให้คนอ่านเข้าใจและมีความรู้สึกร่วมไปกับทุกตัวละคร อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จริงๆค่ะ เนื่อเรื่องอาจดูไม่หวือหวาแต่ทุกตัวละครมีปมของตัวเอง และค่อยๆคลายออกมาทีละนิดให้เราได้ค่อยๆลุ้นทุกบททุกตอน นี่คงเป็นเสน่ห์ของเรื่องที่ทำให้หยุดอ่านไม่ได้ค่ะ (รอลุ้นปมของคุณชายต่อไปค่ะ)
Lillydevil | 2 ต.ค. 59
3
0
"รัก ณ มหานคร"
(แจ้งลบ)ชอบเรื่องนี้ค่ะ ติดตามคุณ ไพลินภัทร มาตั้งแต่ 'กลิ่นแก้วทวิกาล' ที่ออกเป็นเล่มแล้วซื้อหนังสือมาอ่าน ชอบจนเปิดเข้า Facebook แล้วติดตามนักเขียนคนนี้ค่ะ พอเข้ามาในเด็กดีก็ค้นหาคำว่าไพลินภัทร แล้วเห็นว่ากำลังเขียนเรื่องนี้อยู่ มีหรือจะพลาด.. ก็เดินหน้าอ่านค่ะ แรก ๆ รู้สึกชื่อเรื่องไม่ค่อยเข้ากับอารมณ์เท่าไร อาจเพราะเห็นชื่อเรื่องแล้วทำให้ความอยาก ... อ่านเพิ่มเติม
ชอบเรื่องนี้ค่ะ ติดตามคุณ ไพลินภัทร มาตั้งแต่ 'กลิ่นแก้วทวิกาล' ที่ออกเป็นเล่มแล้วซื้อหนังสือมาอ่าน ชอบจนเปิดเข้า Facebook แล้วติดตามนักเขียนคนนี้ค่ะ พอเข้ามาในเด็กดีก็ค้นหาคำว่าไพลินภัทร แล้วเห็นว่ากำลังเขียนเรื่องนี้อยู่ มีหรือจะพลาด.. ก็เดินหน้าอ่านค่ะ แรก ๆ รู้สึกชื่อเรื่องไม่ค่อยเข้ากับอารมณ์เท่าไร อาจเพราะเห็นชื่อเรื่องแล้วทำให้ความอยากอ่านลดน้อยลงไปนิดหน่อย เพระาได้กลิ่นไอถึงความธรรมดาและดูจะไม่น่าสนใจของชื่อเรื่อง แต่เพราะอยากอ่านด้วยความประทับใจในถ้อยคำของนักเขียนที่ติดตามมาทั้งแต่เรื่องแรก ปรากฎว่าดิฉันอ่านค่ะ อ่านจนตอนปัจจุบัน เกิดความรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้มีความ 'พิเศษ' พิเศษทั้งถ้อยคำพูด วลี คำเขียน การร้อยเรียงเรื่องราว พิเศษทั้งสถานที่ พิเศษทั้งเรื่องราวของประวัติศาสตร์ชาติ แม้กระทั่งรอบเกาะรัตนโกสินทร์ เรื่องวัดกับสถานที่ในกรุงเทพฯ ที่ผู้คนไปบ่อย ๆ ผู้เขียนก็สามารถทำให้มันเกิดความ พิเศษ เกิดความน่าสนใจขึ้นมาได้อย่างมาก อยากขอบคุณ... คุณไพลินภัทร ที่ร้อยเรียงเรื่องราวผ่านตัวอักษรที่จะจารึกอยู่ในใจของผู้อ่านให้สามารถหลงรัก 'รัก มหานคร' ได้ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ อ่านน้อยลง
รอยหวาย | 23 ส.ค. 59
3
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น