You are " Debtor "

Youngkuk x You set1

"กลับมาแล้วค่า ~~~" เสียงของคุณพูดขึ้นเมื่อเท้าเหยียบกับบ้านของคุณ

"พ่อค่ะ พ่อค่ะ" คุณเรียกหาพ่อของคุณมองซ้ายมองขวาก็ไม่มี

"ไปไหนนะ?" คุณพึมพำกับตัวเอง "กึก กึก" คุณรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ข้างหลัง ไม่ทันได้หันมีมือใหญ่กับผ้ามาปิดปากคุณไว้ กลิ่นยาแรงๆ ทำให้สติคุณดับวูบทันที

"อื้อ อื้อ" คุณรู้สึกปวดหัวมากๆ คุณพยายามที่จะเปิดตาขึ้นมาแต่มันปวดเหลือเกิน"ตื่นแล้วหรอคนสวย?" เสียงทุ้มพูดขึ้นมา คุณเบิกตาขึ้นมองคนตรงหน้า

"นายเป็นใคร?" คุณถามผู้ชายหน้าตาหล่อโหดตรงหน้า "ฉันจะเป็นอะไรดีน๊า" "นี่นายอย่ามากวนประสาทนะ จับฉันมาทำไมห๊า"

"ยงกุกฉันพาตัวเจ้าสัวมาแล้ว" เสียงชายคนหนึ่งขัดขึ้นมา ก่อนจะพลักชายแก่ให้นั่งลง "พ่อค่ะ พ่อ" "(ชื่อคุณ)" "นายจับพ่อฉันมาทำไม" "ก็พ่อเธอเป็นหนี้ฉันนี่ ถึงเดือนจ่ายหนี้ก็ไม่มาจ่าย ฉันก็ผลัดมาให้หลายเดือนแล้วนะ ฉันไม่ฆ่าตายก็บุญเท่าไรแล้ว"

"พ่อฉันเป็นหนี้นายเท่าไร" "10ล้านวอน" "10ล้านวอน?" "ใช่" "พ่อเอาไปทำไรเยอะแยะค้ะ" "เรื่องของฉัน"พ่อคุณพูดกับคุณอย่างอารมณ์เสีย

"ฉันให้เวลาแค่1อาทิตย์เอาเงินมาคืนฉันซะ" "ผมไม่มีเงินหรอกคุณยงกุก" "ถ้าไม่มีก็ขายลูกสาวคุณซะ" "แต่.." "พ่อค้ะ" "(ชื่อคุณ)ช่วยพ่อหน่อยนะ พ่อจะรีบหาเงินมาคืนให้เร็วที่สุด"

"ไม่นะค้ะ ไม่ๆ" "เชื่อพ่อนะ(ชื่อคุณ)" "พ่อค้ะ ฮือๆ" คุณร้องไห้อย่างหนัก"พา(ชื่อคุณ)ไปไว้ในห้อง" ยงกุกพูดกับชายชุดดำ2คน

"ปล่อยนะปล่อยยยย" คุณพูดก่อนจะถูกชายชุดดำลากคุณเข้าไปในห้อง "โอ้ย ไอบ้าฉันเจ็บนะ" คุณมองสำรวจไปรอบๆห้อง ห้องเล็กๆ มีเตียงและห้องน้ำอยู่ในห้อง คุณพยายามจะเปิดประตูแต่ก็เปิดไม่ออก

 "แกร๊กๆ " เสียงลูกบิดประตูดังขึ้น ก่อนที่ประตูจะเปิดออกพร้อมกับคนที่คุณเกลียดเข้ามาในห้องก่อน ปิดประตูลง

"อย่าคิดที่จะหนีเลย ยังไงก็หนีไม่พ้นหรอก" "นายต้องการอะไร" "พ่อเธอวางเธอเป็นมัดจำให้ฉันนะ ฉันจะทำอะไรเธอก็ได้" "นายจะทำอะไร" "จะทำอะไรดีล่ะ" ยงกุกพูดก่อนจะเดินเข้ามาชิดตัวคุณก่อนจะดัดคุณติดผนัง

"นี่นาย อย่าเข้ามานะ" "ทำไม" ยงกุกโอบเอวของคุณไว้ "ปล่อยนะๆ" "ไม่ปล่อย" "ปล่อยยยยยย" "จะเสียงดังทำไม เดี๋ยวคนอื่นก็หาว่าเราทำอะไรกันหรอก" "ทะลึ่ง" "หึ" "ปล่อยฉันนะ" "ไม่ปล่อย" ยงกุกเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้คุณ ลมหายใจอุ่นๆ รดที่ใบหน้าคุณ ทำให้ใจคุณเต้นไม่เป็นใจจังหวะ

"ยงกุก นาย " "เงียบๆน่า" ริมฝีปากหนากดจูบบนปากคุณอย่างแผ่วเบา ยงกุกดันลิ้นเข้าไปชิมน้ำหวานในปากคุณอย่างสนุก ลิ้นหนากวาดน้ำหวานในปากคุณอย่างไม่ลดละ "อื้อ อื้อ" คุณพยายามที่จะสูดออกซิเจนเข้าสู่ร่างกาย

ยงกุกผละริมฝีปากออกจากคุณแค่ชั่ววินาทีก็บรรจงจูบลงบนริมฝีปากคุณอีกครั้ง มือหนาเลื่อนมาลูบที่เอวคุณอย่างเบามือ ริมฝีปากหนาเลื่อนมาดูดเม้มบนคอขาวของคุณจนเกิดรอยช้ำแดง

"อ๊ะ" "ร้องซะเสียงหลงเชียวนะ" "ปล่อยนะ" "ฉันไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆหรอก" "ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด" เสียงโทรศัพท์ของยงกุกดังขัดขึ้นมา "เชี่ยเอ้ย" ยงกุกสบถออกมา "อะไรว่ะ ... เออๆเดี๋ยวไป" ยงกุกพูดก่อนจะกดวางสาย

คุณจึงรีบผละตัวเขาออก แต่ยงกุกรั้งเอวคุณไว้ "ปล่อยฉันนะ" "ไม่ปล่อย" ยงกุกผละริมฝีปากออกก่อนจะบอกว่า "คืนนี้ฉันจะมาต่อนะ" "ไอบ้า ลามก" "คืนนี้เดี๋ยวรู้กัน" ยงกุกบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป

คุณรู้สึกหน้าร้อนผ่าว ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ "โอ้ยยย อย่าหวั่นไหวนะยัย(ชื่อคุณ)

ตอนค่ำ คุณอาบน้ำในห้องน้ำก่อนจะออกมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเดียว

"กรี๊ดดดดด~ นายเข้ามาทำไม" "เอ้า ก็ฉันบอกแล้วไงคืนนี้ฉันจะมาต่อ" "ลามก ออกไปนะ" "ไม่" คุณหยิบหมอนบนเตียงขว้างใส่ยงกุก แต่เขาหลบได้ ก่อนจะรวบตัวคุณเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเขา "ปล่อยนะ" "อย่าดิ้น" "ปล่อยนะ"  ฉันบอกอย่าดิ้น อย่าให้ฉันรุนแรงกับเธอนะ" คุณหยุดดิ้นทันที ยงกุกยิ้มก่อนจะหอมแก้มคุณไปหนึ่งฟอด

"ตัวเธอนี่หอมจริงๆเลย"

“นี่นายอย่ามาทะลึ่งกับฉันนะ ปล่อยได้แล้ว" ยงกุกไม่พูดอะไร แต่จับใบหน้าคุณให้หันมาก่อนจะทาบริมฝีปากลงบนปากคุณ ลิ้นหนาดันเข้าไปในปากคุณ ก่อนจะกัดลิ้นคุณเบาๆและดูดน้ำหวานจากปากคุณ หัวใจคุณเต้นเร็วจนแทบจะระเบิด มือหนาลูบไล้ต้นขาคุณอย่าเบามือ ยงกุกดันคุณให้นอนลงบนเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมคุณ

      -------------- ฉากอันตราย---------------

"ฉันรักเธอ(ชื่อคุณ)"

"โกหก เราเพิ่งเจอกันนะ"

"555 ฉันนะเห็นเธอครั้งแรกฉันก็รักเธอแล้วแหละ"

"ไม่เชื่อหรอก"

"ถ้าฉันไม่รักเธอฉันไม่ยอมยกหนี้ให้พ่อเธอหรอก"

"ห๊า นายยกหนี้ให้พ่อฉันหรอ"

"ใช่ ฉันไม่เอาแล้วเงินพ่อเธอนะ แต่ฉันจะเอาเงินไปขอเธอไงล่ะ ฉันรักเธอนะ(ชื่อคุณ)"

 "ฉันก็รักนายนะยงกุก"

"ไปอาบน้ำกันเถอะ"

"ไปอาบเองสิ" คุณบอกก่อนจะ หาผ้ามาปิดร่างกายคุณไว้

"จะอาบดีๆหรือจะต่ออีกรอบ"

"นาย"

"หรือจะเอา"

"พอแล้วนะ"

"งั้นก็ไปอาบน้ำกับฉัน" ยงกุกพูดพร้อมกับอุ้มคุณ

"อ๊ากก ฉันเดินเองได้ ปล่อยนะ"

"เธอเดินไม่ไหวหรอก"

"ไหวว"

"อย่าเถียง"

"ชิส์" ยงกุกอุ้มคุณไปอาบน้ำในห้องน้ำ

 "ปล่อยได้แล้ว"

"ไม่ปล่อย อย่าดื้อสิ" ยงกุกวางคุณลงบนเตียง ก่อนจะให้คุณนอน

"นอนได้แล้วพักเยอะๆ พรุ่งนี้เธอลุกขึ้นไม่รอดหรอก"

"เพราะใครล่ะ"

"ค้าบๆ นอนนะๆ" ยงกุกนอนกอดคุณก่อนจะห่มผ้าให้คุณ

"ฝันดีนะคับที่รัก" ยงกุกจูบลงบนหน้าผากคุณ

"ค่ะ"

 ~ผมไม่รู้หรอกนะว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ผมก็จะรักคุณตลอดไป(ชื่อคุณ) ~





ตามหาฉากอันตรายได้ใน bio twitter : ficbapyessir