เป็นหมอก็ได้ว่ะ chapter 7. Pre-test กับการติวเข้ม - นิยาย เป็นหมอก็ได้ว่ะ chapter 7. Pre-test กับการติวเข้ม : Dek-D.com - Writer
×

    เป็นหมอก็ได้ว่ะ chapter 7. Pre-test กับการติวเข้ม

    ถึงคราวที่กลุ่มแปดแสบ จะต้องมารวมตัวเฉพาะการ เพื่อที่ผ่านการ pre- Test ติดตามความแสบของกลุ่มแปดแสบในการติวหนังสือครับ

    ผู้เข้าชมรวม

    68

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    68

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 เม.ย. 57 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Chapter 7  pre-test กับการติวเข้ม
     
    เข้าใกล้เวลา pre-test ซึ่งเปรียบเสมือนสงครามการแบ่งแยกชนชั้นกัน ถ้าใครติดกลุ่ม top ten ก็จะเหมือนกับคนที่มีรังสีสว่างออกรอบหัว หลายคนก็จะถูกยกย่องว่าเป็นพวกเทพ จุตเทพ จนถึงขั้นจัตุครามรามเทพ 
    หมอปีหนึ่งหลายกลุ่มก็รวมตัวกันติวหนังสือกันสอบ
    โดยยึดคติ "คนเดียวหัวหาย หลายคนหัวก็อาจหายหลายคนได้ แต่หัวหายเป็นกลุ่มเราไม่เหงา
     ถ้าหายหัวเราคนเดียว เราจะอยู่ได้เช่นไร"
    หลายคนเลยต้องรวมตัวกันติว เพราะแต่ละคนก็มีความถนัด และ เก่งกันคนละทาง การเอาความเก่งแต่ละคนมารวมกัน ก็จะช่วยย่นเวลาในการอ่านหนังสือสอบ
    การที่สามารถสอบผ่านเหนือ mean กลุ่มแพทย์จึงเป็นสิ่งที่ดี รุ่นพี่ปีสองที่คณะเคยเล่าให้ฟังว่า เคยมีบางวิชา mean คณะเราอยู่ที่เก้าสิบห้า มีคนเต็มร้อยเกือบยี่สิบคน ที่เหลือเวลาตัดเกรดอาจารย์ถึงกลุมขมับ เพราะถ้าเอาคะแนนอิงเกณฑ์ก็ A ยกคณะ
    ถ้าอิงกลุ่มก็้จอเด็กถามทำไมผมได้เกรดD คะแนนผมได้มากกว่า 90 คะแนนอีก 
    แต่ถ้าเอาคณะไปอิงคณะอื่นด้วยก็จะทำให้หลายคนที่ได้คะแนนดีๆลำบาก คนที่ได้คะแนนน้อยยิ่งลำบากสุดๆ
     
     
    กลุ่มแปดแสบก็เลยรวมกลุ่มกันติวกับเค้าด้วย โดยทุกคนเสนอไปติวที่คอนโดบอย เนื่องจากมีห้องพักและเงียบแลัใกล้มหาลัย
     
    ก็อกๆ ไอ้เม้งอยู่เปล่าว่ะ 
    เม้ง:- รอแปล๊บเดียวเดียวกูมาเปิดให้ ลืมกุญแจหรือว่ะมึง
     
    บอย(เปิดประตูห้อง):-พวกเราทุกคน เนี่ยะ roommate ฉัน ชื่อ"ไอ้เม้ง" เรียนสถาปัต ที่มหาลัยเดียวกันกับเรา
    ชั้นปีหนึ่งเหมือนกัน
     
    ทุกคนต่างแนะนำตัวกัน
     
    เม้ง:-ตามสบายเลยนะ ทำตัวเหมือนบ้านพวกมึงแล้วกัน อย่าทำอะไรรกกันมากแล้วกัน สงสารไอ้บอยมัน
    แค่มันรับใช้กูคนเดียวมันก็แย่แล้ว สงสารมัน
     
    บอย:-ได้ที่เลยนะไอ้เชี่ยบอย กูขอยืมกระดาษวาดรูป กับกระดานมึงหน่อย จะทำเป็นกระดานติวกัน
     
    เม้ง:- โอเค เดี๋ยวกูค้นที่ห้องให้
     
    พัฒ:-จะเริ่มติววิชาอะไรกันก่อนละ เอาชีวะก่อนไหน ใครจะอาสาติวก่อน
     
    เฮียริว:-เฮียติวให้ก่อนก็ได้ ชีวะเฮียพอได้ เอ้าเอาชีทเรื่องการผสมพันธ์กันยังไง ถึงจะมีลูกขึ้นมา
    !!!! 555 ไม่ใช่การสืบพันธ์ของสัตว์แต่ละไฟลัมก่อนดีไหม เอาเซลล์เดียวก่อน
    โอเค มันเริ่มจากเซลล์โปรคารีโอต.ยูคารีโอต...เป็นยังงี้นะ......แบ่งตัวยังงี่นะ แล้วไปยังงี้นะ ไปยังงั้น ..................
     
    เช่:- เฮ้ย!!! ไอ้เบิร์ด ทำไมเฮียแกพูดเหมือนตัวหนังสือทุกบรรทัดเลยว่ะ แม่งเหมือนเอาชีทมาอ่านให้เราฟังมากกว่าติวเลยว่ะ
     
    เบิร์ด:- ก็ตอนเรียนที่ รร. เฮียแกได้ที่หนึ่งของรุ่นนะมึง กูยังงงว่าทำไมเฮียแกไม่เรียนหมอ
    ฉายาแกสมัยเรียนที่  รร.  เรียก "ซีอุส"  แปลว่า บิดาแห่งทวยเทพ เก่งผิดมนุษย์ ชอบเถียงอาจารย์เวลาสอนด้วย
    และทำให้อาจารย์เสียเซลฟ์มาหลายคนแล้ว  เฮียแกก็ชอบทำตัวบ้าๆบอๆ เหมือนที่พวกมึงเห็นนั้นแหละ
    อัจริยะกับคนบ้าแยกกันอยากนะมึง เหมือนฟางเส้นเดียวจริงๆ
     
    สแกน:- สัด!!!กูกลัวตอน pre-test คณะเรามีคนแบบแบบเฮียหลายคนไหมว่ะ
     
    เฟิรต์:-เชียะ!!!กูจะอ่านหนังสือทั้งวัน กูจะไม่กินไม่นอนจนถึงวันสอบ ถ้า pre-test ครั้งแรกกูเป็นคนสุดท้าย กูคงไม่กล้ากับบ้าน
    และมองหน้าใครในคณะแล้วว่ะ
     
    บอย:- พวกมึงอย่าทำกูกลัวสิ เฮียเค้าติวช่วยพวกเรานะ เฮียแกไม่ตั้งใจข่มพวกมึงหรอกเซี่ยะ
    ดูไอ้เซี่ยะเม้งสิ แม่งยังนั่งเล่นเกมส์อยู่เลย ไม่เห็นมันจะเครียดเลย
     
    เช่: แถเลยนะมึง แล้วไอ้เม้งมันสอบกับมึงไหมเซี่ยะบอย
     
    พัฒ:- พวกมึงคุยอะไรกันว่ะ เฮียเค้าติวจะจบชีทแล้วนะมึง 
     
    เบิร์ด:- กูขอเบรคก่อนได้ไหม กูจะอ๊วกเป็นชีทแล้วพวกมึง
     
    เม้ง:- พวกมึงกินโค๊กไหม เดี๋ยวกูเอามาเสริฟให้ เค้าบอกเวลาเครียดมากๆ มันต้องกินของหวาน
    มาเดี๋ยวกูเอามาให้พวกมึงคนละกระป๋องเลย
     
    บอย:- เพื่อนกูมาแม่งเอามาเสริฟ์ ทีกูอยู่กับมึงไม่เห็นเคยเอาอะไรมาให้กูแดกเลยนะมึง
     
    เม้ง:- มึงแม่งเด็กขี้อิจฉา  แขกมากูก็ต้อนรับมึงสิ ไม่ให้เสียหน้ามึงไงไอ้เชี่ยะบอย
     
    พัฒ:- ต่อไปใครจะติววิชาอะไรต่อว่ะ
     
    เช่:- มากูติวเอง กูติววงจรไฟฟ้ากับแล็ปฟิสิกส์ให้เองเอาไหม
    การต่อวงจรต้องเริ่มจากเขียนวงจรก่อน อย่างนี้เป็นวงจรสลับ อันนี้กระแสตรง ถ้าพวกมึงเอาสายไฟเส้นดำมาต่อตรงนี้
    ไฟมันก็จะติด แสดงว่ากระแสไฟวิ่งครบวงจร เข้าใจ
     
    บอย:-กูดูไม่ออกเลยว่ามึงเก่งฟิสิกส์ กูละนึกว่าเรียนหมอจะไม่ต้องเจอพวกมันอีก เสือกเป็นวิชาพื้นฐาน แถมมันยังมีฟิสิกส์1ฟิสิกส์2 แล็ปฟิสิกส์1 แล็ปฟิสิกส์2 กูจะอ๊วก
     
    เช่:- มึงใจเย็น กูจะพูดอธิบายช้าๆให้มึงเอง
     
    เฟิร์ต:- กูต่ออย่างนี้ถูกไหมมึง
     
    พัฒ:- ของกูละ
     
    เช่: โอเค พวกมึงทุกคนเข้าใจและต่อวงจรเป็นกันแล้ว
    ยกเว้นเชี่ยะบอย มึงทำอะไรว่ะ กูพูดช้าแล้วมึงทำอะไร กูบอกอย่างมึงต่ออีกอย่าง แล้วไฟมันจะติดไหมว่ะ
     
    บอย:- กู เกลียดฟิสิกส์ แล้วกูจะผ่านไหมว่ะแล็ปต่อวงจรไฟฟ้า
     
    เช่:-กูถามจริงๆ มึงอยากเข้าใจเหตุด้วย หรือมึงจะเอาแค่ผ่านว่ะ
     
    บอย:-ฟิสิกส์กูยอม ผ่านก็พอมึง
     
    เช่:- งั้นมึงแค่จำวิธีต่อก็พอ มาๆ มึงท่องตามกูนะมึง"ใกล้ๆ ไกลๆ ไกลเหี้ยๆ " เดี๋ยวไฟก็ครบวงจร หลอดไฟก็ติดเอง
     
    บอย:- อะไรของมึงว่ะ
     
    เช่:- สายใกล้ ก็ต่อขั้วใกล้ ส่วนสายไกลก็ต่อขั้วไกลๆ ส่วนอันที่แต่งต่างกว่าพวกก็ต่อขั้วที่ห่างตัวมึงที่สุดสิ
    จำง่ายๆก็ " ใกล้ๆ  ไกลๆ ไกลเหี้ยๆ" เข้าใจไหมมึง
     
    บอย:- ง่ายดีว่ะ กูไม่เขัาใจเหตุผล แต่กูรู้ว่ากูต้องต่อยังๆไงไฟถึงครบวงจร
    "ใกล้ๆ ไกลๆ ไกลเหี้ยๆ" เอาอีกมึงอย่างนี้กูชอบ
     
    เช่:- ข้อต่อไปสำหรับมึงคนเดียว " ตาเป็นผัวยาย แต่พอยายมาใกล้ปู่ ยายเลยเป็นกิ๊กปู่ พอย่ารู้เข้าเลยวิ่งเข้ามาตบทั้งยายและตา"แล้วมึงก็ต่อวงจรโดยสายไฟต่อขั้วยังงี๊ ยังงี๊นะมึง
    ต่อไปเป็นการคำนวญการกลิ้งของลูกปืนตกลงในท่อน้ำมัน ว่าจะลงด้วยความเร็วเท่าไร เป็นเรื่องกฎของความหนืดและแรงเสียดทาน   จำง่ายๆนะ " กระต่ายกับเต่า วิ่งแข่งขันกัน เต่าแวะกินเอ็มร้อยห้าสิบ กระต่ายเลยแพ้เต่าไป "ง่ายไหมมึงไอ้บอย
     
    บอย:-โอเค กูไม่เข้าใจเหตุผลแต่กูว่ากูผ่านแน่ มึงเก่งมากว่ะเช่ คิดแต่งเรื่องซกม๊กให้มาเป็นทริ๊กจำว่ะ กูจะจำไว้สอนถึงรุ่นหลานเลยมึง
     
     
     
    สแกน:- พักเถอะ วันนี้กูไม่ไหวแล้ว ติวกันตั้งแต่หกโมงเย็น เนี่ยะจะเที่ยงคืนแล้ว
    ถ้าติวต่อกูว่า กูคงฝันเป็นท่องตำราเรียนแน่ๆ
     
    เฟิร์ต:- กูหิวว่ะ ต้มมาม่ากินมันไหมมึง บอยห้องมึงมีมาม่าไหมว่ะ
     
    บอย:-มีว่ะ เม้งมึงเอามาม่ามาหน่อยสิว่ะซักสิบห่อ
     
    เม้ง:- มาม่าต้มใส่อะไรกันดีว่ะ ใส่ไข่ไก่กับฮ๊อทด๊อกพอไหมว่ะ ห้องกูไม่มีผักนะ
     
    เบิร์ด:- อร่อยดีเนอะเฮีย ติวเสร็จแล้วกินมาม่ารู้สึกชื่นใจจริงๆ
     
    พัฒ:- กูถามจริงๆ ไอ้เบิร์ด มึงแอบชอบหรือเป็นอะไรกับเฮียริวหรือเปล่าว่ะ อะไรก็เฮีย ดีไหมเฮีย
    พวกกูรับมึงได้นะ พวกกูใจกว้าง ตกลงมึงเป็นเมียลับๆของเฮียเค้าใช่ไหม
     
    เบิร์ด:- สัด โรงเรียนกูเข้านับถือเรื่องอาวุโสโว้ย ถ้าตามศักดิ์จริงเฮียเค้าควรเป็นปู่หรือปู่ทวดรหัสกูเลย
    จะให้กู่เล่นหัวแบบพวกมึงได้ไง
     
    เฮียริว:- ป๊าบ ที่หัวไอ้เบิร์ด คำก็แก่ คำก็อาวุโส สัดกูรู้ตัวกูดีว่าแก่ ไม่ต้องมาย้ำ
     
    เบิร์ด:- เฮีย ผมไม่ว่าเฮียแก่นะครับ 
     
    ทุกคนหัวเราะ 
     
    เม้ง:- เนี่ยะพวกมึง กูอยากรู้เรื่องสาวๆในคณะพวกมึงบ้าง เล่าให้กูฟังบ้างสิ
     
     
    สแกน:-กูพูดสั้นๆนะมึง มันมีสามกลุ่ม เหมือนพวกดอกบัวนะ มีบัวจม บัวตูม ส่วนบัวลอย ซึ่งถ้าบัวลอยใส่ไข่จะอร่อยมาก
    -กลุ่มแรก นอกจากเรียน มึงอย่าหวังอะไรจากพวกเธอ กับข้าวกูว่าพวกมึงต้องทำให้พวกเธอกินเลย อย่าได้คิดว่าพวกเธอเป็นแม่ศรีเรือน    แต่งตัว กูว่าพวกเธอรู้แค่ชุดนักศึกษากับชุดที่ใส่นอน หน้าตาก็ตื่นมายังไงก็มาแบบนั้นแหละ ปากบางทียังลืมทาลิปมาเลย   กูว่าความรัก หรือแฟน พวกเธอคงคิดว่าเป็นปฏิกิริยาตั้งต้นของสารทางเคมี
     
    -กลุ่มสอง เธอมั่น สาว สวย รวย เก่ง หยิ่ง เชิด เริ่ดใส่
    ทุกอย่างเหมือนสาวที่สวยๆในคณะทั่วไป แต่พวกเธอจะมั่น และเปรี้ยวสุดๆ
    ถ้าจะจีบพวกเธอมึงต้องเป็นพวกหล่อแล้วเลว ส่วนใหญ่พวกเธอแพ้ทางพวกนี้ " คนหล่อนิสัยไม่ดี"
    พวกผู้ชายที่ดีเกินไปเธอไม่ค่อยชอบนะ
     
    -กลุ่มสาม เธอคือคนที่พลาด เป็นคนที่ครอบครัวไม่อนุญาติให้ไปบวชชี
    พวกเธอจะพูดช้าๆทำอะไรค่อยๆเป็นค่อยไป พวกเธอจะคิดเสมอว่าการเป็นหมอเป็นการที่พวกเธอสามารถจะบรรลุธรรมขั้นสูง
    ถ้ายุงกัดเธอคงยอมปล่อยเป็นไข้เลือดออกตายดีกว่าที่พวกเธอจะฆ่ายุง ผู้ชายเธอคงคิดว่าเป็นสิ่งต้องห้าม เป็นสิ่งของที่ห้ามแตะต้อง ห้ามสัมผัสตัวกัน มันมีผลต่อพรมจรรย์ของพวกเธอ
    ( ปากหมาเหมือนเดิม เชี่ยะสแกน )
     
     
    เม้ง:- มึงพูดซะกูไม่กล้าจีบหมอเลย 555
     
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น