22 worlds of craziness [โลก22ใบแห่งความปั่นป่วน]

ตอนที่ 1 ; A-เซเร-craziness
ชายหนุ่มคนหนึ่ง บนโลกที่21  โลกที่ 21 โลกที่ 21 ทำไมเราไม่เกิดมาอยู่บนโลกที่ 1-5 บ้างนะ  

ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนเลยนะครับ ผมเอ เซวาง เป็นลูกคนที่ 8 ของตระกูลเซวาง ซึ่งทุกครั้งที่มีเด็กเกิด จะมีหมอดู 8คนที่เรียกว่า " 8 angels of faith" เป็นคนตรวจดูชะตาว่าจะไปอยู่ที่บนโลกไหน
โดยที่เด็กทุกคนเมื่อคลอดแล้ว ผู้ปกครองจะต้องนำเด็กมา ที่โลก ที่ 0  ซึ่งโลกที่ 0 ซึ่กทุกอย่างบนโลก ที่0นั้น จะไม่มีทางรู้ได้เลย นอกจากคุณจะเป็นคนจากโลกที่ 1-5 ซึ่งจะรู้ข่าวคราวของโลกที่0ได้
เมื่อวินิจฉัยเด็กแล้วคำตัดสินนั้นเป็นเด็ดขาดไม่มีการเปลี่ยนแปลง การเดินทางข้ามโลกโดยไม่ได้อยุญาตนั้นผิดกฏหมาย  การอนุญาตให้อาศัยในโลกที่ไม่ใช่ของตัวเอง อนุญาตให้ได้ 24ชั่วโมงเท่านั้น
เกินกว่านั้นจะเป็นcriminal ซึ่งมีตั้งแต่ระดับ x1-x10  

ผมซึ่งเป้นคนที่ 8 พี่ผมคนที่1-7 และน้องคนที่ 9และ คนสุดท้องได้อยู่ในโลกที่ 6-10 กันทั้งนั้นยกเว้น น้องคนเล็กสุดได้อยู่ในโลกที่ 3 แล้วเกิดอะไรอะไรขึ้นกับผมซึ่งอยู่ในโลก 21 จากโลกทั้งหมด 22 โลก
ในดินแดน ที่เรียกว่า "เอซเแซล" เอซแซล คือ พืนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ซึ่งบรรตุโลกกลม โลกวงรี โลกสี่เหลี่ยม และโลกไม่มีเหลี่ยมไว้ อยู่22โลก ซึ่งโลกนั้นก็เหมือนกับการได้แบ่งระดับชั้นและระดับสายงาน
โดยโลกที่ 22 จะเป็นเหมือนโลกแห่งคุกซึ่งบรรจุนักโทษแต่ระดับชั้นไว้ ยิ่งนักโทษ ที่ผิดมากเท่าใดก็ขะอยู่ส่วนลึกเท่านั้น  โดยมีผู้คุมซึ่งเป็น มนุด หุ่นยน และสัต ต่างๆ คอยดูแล แต่ละชั้นไว้

ผม เอ อยู่ในโลกที่ 21 ชนชั้นกรรมกร คอยสร้างสิ่งต่างๆ ผ่านโลกที่ 21 และเมื่อของชิ้นนั้นเส็จ ก็จะถูกดำเนินการผ่านมิติ ด้วยพ่อมด ผ่านประตูมิติไว้  - ผมอายุ ได้ 25ปีแล้ว ที่ผ่านมาได้เจอพี่น้องปีละครั้งเท่านั้น
ซึ่งคนอื่นๆ ในพี่น้องผมได้เจอกันน้อยสุดก็อย่างต่ำ10ครั้งต่อปี แต่ผมปีละครั้ง และพี่น้องผมส่วนมากก็รังเกียจผมเป็นหลัก อาจมีน้องเล็กที่ทุกครั้งคุยกับผมดี  ผมซึ่งอยู่บนโลก 21 ไม่ได้รับการเรียนหนังสือเลย
หลังจากที่ผมได้มาที่โลก21 นี้ ผมก็ฝึกแต่ร่างกาย ทั้งการผ่านมนตร์ดำแขงแกร่ง การกินอาหารเสริมพลังซึ่งรสชาติไม่ได้เรื่องเลย ผ่านกระบวนการผ่าตัด กินยา ซึ่งทำให้ผมสูง ถึง 222 เซติเมตร น้ำหนักกว่า 180
เพื่อเหมาะกับไว้เป้นกรรมกรโดยเฉพาะได้ ทุกอย่างๆ ในโลก21นี้จะถูกบังคับ ทุกตารางนิ้วมีตรางที่แน่นอน แล้วก็ไม่ได้เจอผู้หญิงที่โลกนี้เลยแม้แต่คนเดียว ทำงานนับ12ชั่วโมง  มีเวลาให้เล่นสิ่งที่เรียกว่า บิบิคอม
ซึ่งเป็นตัวกลางที่ทำให้พอได้รับรู้ข่าวสารของโลกอื่นบ้าง ยกเว้นโลก0[ซึ่งข้อมุลในโลก0 นี้ห้ามแพร่งพรายสู่บุคคลที่อยู่ต่ำกว่าโลก 5 ถ้า ผู้เผยแพร่ต้องได้รับโทษ ตามสมควร]  เซ็กของพวกเราก็อาจเป้นแค่การจินตนาการ
ซึ่งแต่ละคนก็ไม่รู้ว่าเปนยังไง เพราะทุกๆวันเราก็ทำงานเหมือนหุ่นยนต์ตลอดทั้งนั้น แล้วเวลาว่างที่ใช้บิบิคอม ก็มีแค่2ชั่วโมงเท่านั้น  

ทุกอย่างๆของผมเลยเหมือนกับใช้ชีวิตคนละมิติกับพวกพี่น้อง สิ่งต่างๆที่ผมรับรู้ข้อมูลจากคอม ก็เหมือนกับภาพจินตนาการ  ซะส่วนมาก ซึ่งหลายๆครั้งเมื่อผมหลับผมก็ได้แต่จินตนาการสิ่งนี้ไว้อยุ่เสมอ ซึ่งเหล่านี้เหมือนลูปที่ผมไม่สามารถเอาออกจากสมองได้ รวมถึงการใช้แรงงานร่างกายกับสิ่งต่างๆ แบบเดิม การดูแลรักษาร่างกายเอาไว้เพื่อต้องทำงานได้ตามที่กำหนดจากหน่วยงาน ของแอซแซล แล้วตัวผมนั้นจะมีเซนเซ่อที่บริเวณแขนทั้งสองข้าง แล้วเมื่อปีนึงเราจะมีเวลา24ชั่วโมงในโลกอื่นๆ แต่ผมก็ถูกจำกัดสิทไว้อยุ่เรื่อยมาๆ ทุกอย่างในโลก1-5 โดยเฉพาะโลก1 เป้นสิ่งที่สวยงาม ซึ่งผมยังจำได้ติดตาและจินตนาการไว้หลายๆสิ่ง หลายๆเรื่อง
ก็ได้แค่เก็บเอามาฝัน ทั้งในยามว่างและนอนหลับโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ   ซึ่งผมก็ยอมทำใจมาด้วยดีรวมถึงเหตุผมทำไมผมต้องมาอยู่บนโลก21 ก็เป้นความลับ ซึ่งผมก็อยากรู้มาโดยตลอดแต่ก็ไม่เข้าใจ และก็ได้ก้มหน้าก้มตายอมรับชีวิตแบบนี้ไว้

จนกระทั่ง...

วันที่ 22 เดือน 15 ปีอาซีที่ 5678

ณ โลก 22 นักโทษในดินแดน x10 เซเว เรน  ได้ร่วมมือกับนักโทษอีก  30กว่าคนเพื่อความพยายามครั้งที่ 35 ในการหลบหนี ซึ่งทีผ่านมาเคยผ่านการหลบหนีทั้งทางเรือ อากาศ ทางบก ทางมิติ แต่ก็มีแต่ไม่ผ่านทั้งนั้น ครั้งที่ใกล้เคียงที่สุดคือไปถึง โซน x2 แต่สุดท้ายก็โดนจับอยู่ดี มีเพื่อนที่ที่โดรจับตายไปด้วย และโทษของเซเว นี้ก็ต้องโทษเพิ่มเป็น 350ปี  ซึ่งผู้คุมจะหลีกหนีการฆ่าให้ได้มากที่สุด เพื่อนักโทษเหล่านี้จะมีโอกาสปรับปรุงตัวและสร้างผลงานเพื่อช่วยกับโลก21 ซึกนักโทาที่ทำตัวดีก็จะโดนลดโดทษได้ แล้วเมื่อระยะเวลาที่โดนลงโทษจบ ก็สามารถไปอยู่ที่โลก 21 ได้ แล้วที่ข้อมือก็จะถูกปรับให้เป้นที่โลก 21 เมื่อไม่ได้เป็นนักโทษแล้ว

เซเร : นี่จะเป็นการหนีครั้งสุดท้ายแล้ว นะพวกแก  ครั้งนี้ข้าจะใช้ กุญแจมนตร์ดำที่ขโมยมาจาก ผู้คุมชิวที่ด่านx3
---1--- : พี่เอามาได้ไงครับ สุดยอดเลย  
---2--- : ครั้งนี้จะรอดหรือครับ  พวกเพื่อนๆเราก็ตายกันไปเยอะแล้ว
เซเร : ชัวร์หน่า ครั้งนี้พวกนายวางใจได้
เววว่า : ทำไมนายถึงพยายามจัง เราโดนโทษตั้ง 650ปี ยังไม่คิดหนีออก   /นั่งท่าเต๊จุ๊ยแล้วมองมา
เววว่า : พวกนายก็คิดเอาเองละกันอยากลองเสี่ยงตายอีกไหม แถมถ้าโดนจับโทษก็จะโดนมากกว่าเดิมด้วย
เซเร : อย่ามาหาเรื่องกันหน่า เววว่า พวกนายก็เชื่อเราใช่ไหม

พรึบตาเดียวคนหายหมด ทั้ง30กว่าคนนั้นเลิกล้มความคิดโดยฉับพลัน ถึงแม้ว่าดินแดนx10โหดร้ายแค่ไหนก็ตาม แต่ หลังจากที่เววว่าอธิบายแล้วก็รู้ได้เลยว่า เป็นไปไม่ได้ที่จะออกจากที่นี่ไปที่โลกอีกแห่งได้อย่างปลอดภัยแน่นอน  
เซเร : ช่างพวกเอ็งและกัน

หลังจากนั้น ทั้งที่พวกคนอื่นๆกำลังไปช่วยกันทำเฟอนิเจอไปส่งให้ดลกอื่นๆโดยมีผู้คุม5คนคอยคลุม
เซเร : ผู้คุมc2 ครับ ปวดท้องครับ ไม่ไหวจริงๆ ขอไปห้องน้ำแปปเดียวครับ
c2 : งั้นเดี๋ยวอํนไปด้วย แล้วอย่าคิดจะกินแรงเพื่อนนะ
เซเร : กุญแจมนตร์ดำนี่แหละค้ือการเดิมพันสุดท้าย

อะไรคือกุญแจมนตร์ดำ - กุญแจมนตร์ดำคือกุญแจที่ถูกครอบครองโดยผู้ใช้เวท รวมถึงคนระดับสูง แล้วอาจรวมถึงผู้คุมระดับสูงบางคนด้วย สิ่งต่างๆจากกุญแจนี้มีแต่คนใช้เท่านั้นที่รู้ การที่จะได้กุญแจนี้มา ต้องหาซื้อจากโลกที่1-10 รวมถึงผลิตโดยนักสร้างเทวะ แล้วยังมีอีกหลายอย่างของการได้มาด้วย

เซเร : จงเปิดออก กุญแจมนตร์ดำ [จำจากวิฑีใช้ที่ได้ยินมา] ขอให้สำเร็จด้วยเถิด

พรึบตา ปรึ่บๆ   

เซเร : เย้ เป็นเทเลโพเทชั่นอย่างที่หวังไว้ด้วย  เสียใจด้วยนะพวกแกไม่ยอมมาเสี่ยง แล้วนี่เราอยู่ที่โลกอะไรหว่า  แล้วใครมาสลบอยู่ตรงนี้หว่า
เออเนอะเราก็ดูแขนดิจะได้รู้ว่าเราอยู่โลกไหน  

เซเรก็เอื้อมมือไปแล้วส่องดู โลก21 โลก21 โลก21เองหรอ อ๊าก ทำไมไม่ไปถึงโลก 1ใน10วะ เซ็ง  แล้วทำไมห้องนี้มันเล็กจังวะ แล้วนี่มันกี่โมงหว่า 4ทุ่ม 55 เราออกมาตอนนั้นรู้สึกจะเป็น ตอน ราวๆ 16.00
ใช้เวลาเดินทางนานเหมือนกันเฮะ เหลือบไปเห็นปฏิทินเล็กๆ เฮ้ยนี่มันมี 5680 เกิดอะไรขึ้น 2ปี  เราเคยเห็นนี่การเดินทางก็ควรปกติ 1-2 ชั่วโมงสิ หรือว่ามีอะไรเกิดอะไรขึ้นกับมิติหรืเปล่า

เฮ้ยๆๆ นายตื่นขึ้นมาๆ ตัวใหญ่ชะมัดคนสมัยนี้ สูงหนักเท่าไรวะเนี่ย /เอามือตีหัว แล้วเอาน้ำที่อยู่ข้างๆสาดหัว

หลังจากนั้น เอ ก็ตื่นมาแบบโซซัด โซเซ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงมึนงง  เอ: นี่นาย!!!เป็นใครอะ

เซเร : อย่าเพิ่งสนเลย ขอถามไรหน่อย ปีนี้ปีอะไร
เอ : 5670 สิ แล้วนายเป็นใคร มาอยู่ห้องเราได้ไง

ยังไม่ทันที่เซเรจะได้ตอบ เกิดฝูงดาวตกหิน หลุดออกมาจกามิติบนท้องฟ้า ห่ากระหน่กตกมาอย่างทันที หลังคาแมนชั่นที่เออยู่ถึงกับหลุดปลิวย่อย  เอกำลังกระเด็นตกจากขั้น5ของอาคารแล้ว
เซเร : เฮ้ๆนายตัวใหญ่ซะอย่าง ทำไมปลิวง่ายอย่างงี้วะ     ข้าออกมาจากโลก22แล้วข้าใช้ความสามารถได้แล้วมั๊ง  ขอให้ใช้ได้เถิด   "อ๊าซโมซาร่า"   ตัวแข็งดุดั่งเหล็กไหล
ทั้งสองก็ตกมาถึงพื้นแต่กระนั้น อุกกายาตรูปแบบต่างๆตกมาไม่ขาดสาย  
เซเร:เป็นไงล่ะ เวทมตรืของข้าจากอดีตพ่อมดโลก 13 อย่าดูถูกกันง่ายๆ
เอ : แล้วเวทนายอยู่ได้กี่นาที
เซเร: ประมาณ 5 นาที
เอ : รีบๆวิ่งไปเรื่อยๆหาจุดที่จะไม่มีอุกกาบาตตกเร้ว แต่มองไม่เห้นทางเลย  แล้วนายใช้เวทมตร์อีกอันซ้อนกันได้ปล่าว
เซเร่: เอ่อ ไม่ได้หว่า
เอ: กำ แล้วนายยังบอกเลย ว่านายเป้นใครมาจากไหน
เซเร่: ข้าชื่อเซเร เรื่องอื่นค่อยไว้คุยกันทีหลังเถอะ อย่างเพิ่งรีบคุยตอนนี้เลย
 หลังจากผ่านไป 3นาทีกว่าๆ  
เอ: เห็นทางโล่งๆนั่นแล้ว รีบไปเร็วๆ
เหนื่อยๆๆ  แฮ่กๆๆ นึกว่าไม่ทันแล้วนะเนี่ย เซเรบอก  
เอ:มีอุกกาบาตอะไรตกมาจากฟ้าอีกเนี่ย ลูกเบ้อเริ่มเลย แต่มันมีอะไรแปลกๆนะ นั่นมัน "ป้ายตราระบุดลกแห่งโลก4นิ" ทำไมมันตกมาพร้อมกับอุกกาบาตเหล็กรูปเหลี่ยมๆนี้หว่า เกิดอะไรขึ้น
เซเร:เฮ้ยนี่ไม่ใช่เวลามาสงสัยนะ อุกกาบาตขนาดนี้แม้แต่เวทเราก็ไม่อาจช่วยได้นะ
เอ: อ้าวแล้วก็ไม่บอก
 ตอนนี้อุกกาบาตลูกเล็กๆรอบเกือบๆหมดแล้ว โลก21 พื้นจอมบ๋อมไปมาก  เหลือแต่ลูกใหญ่นี้ซึ่งกินวงรอบ ได้ 3กิโลเมตรหนักหลายล้านตัน
เซเร :ไม่รอดแน่เลย ขอเดิมพันละกัน  เอยกตัวเราลอยที แล้วจับให้แน่นอย่าปล่อยละ  / ข้าจะใช้เวทมนตร์ทั้งหมดที่มีตอนนี้ "เลซวาล่า" บาเรียชันแสง
หลังจากนั้น1นาที อุกกาบาตยัก หายไป มิติโดนปิด ท้องฟ้าเปิดสว่าง ดลก21เป้นหลุมเป้นบ่อใหญ่มากมาย ไม่แน่ใจเรื่องผู้รอดชีวิต ทั้งสองจะรอดตายหรือไม่ติดตามได้ในตอนต่อไป/ จบตอน