รักจอมจุ่นของนายตัวดี

ตอนที่ 1

ณ..โรงเรียนเซนต์จอนห์

ห้อง ม.6/1

“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู”

“เอ้า วันนี้ใครมาสายละ ออกมาหน้าห้องสิ”

“ใคร มา สาย”ครูจงจิตร์ ย้ำอีกครังเมื่อยังไม่มีใครยอมรับ

“ครูจะนับ หนึ่ง สอง สา...”

“ผมเองครับ” ดรีมลุกขึ้นยกมือยอมรับพร้อมกับเดินออกมา ในขณะที่เพื่อนๆได้มองดรีมเป็นตาเดียวกัน

“มาสายอีกแล้วนะ ครูว่าอย่างนี้ไม่ดีแน่”

“ผม...เอิ่ม...”

“ไม่ต้องมาหาข้อแก้ตัวเลยนะ ครูจะต้องหาวิธีแก้ไขซะแล้วสิ”

“ครูจะลงโทษไรผมอีก”ดรีมต้องทำหน้าเบื่อหน่ายเมื่อจะเจอการลงโทษทุกวันเหมือนมันจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวัน

“ก้อไม่รู้สินะ” ครูจงจิตร์ถกเถียงกับดรีมเป็นเวลานาน

“เอางี้ ครูจะให้เธอมานั่งหน้าห้อง เธอจะต้องกับ...อืม... อ่า เธอจะต้องนั่งกับกัณฐิกา ตกลงไหม”

“ไม่เอาหรอกครับ ยัยกัณฯหนะเหรอ ไม่อะ”ดรีมโต้ เมื่อรู้ว่า ตนจะได้ไปนั่งข้างนักเรียนที่เรียนดีประจำห้อง

“แต่เธอจะต้องนั่ง จะได้อยู่ในสายตาของครู ตกลงตามนี้”

“แต่ว่า...”ดรีมยังโต้ แต่ครูจงจิตร์ก็ตัดคำไปก่อน

“ไม่มีแต่”

“ก็ได้ครับ”ดรีมยอมทำตามที่ครูสั่งแล้วหน้างอทันที

“เอาหละ...ย้ายโต๊ะเดี๋ยวนี้เลย”

“ครับ”ดรีมทำหน้างอแล้วเดินไปที่ชั้นหนังสือของตนเพื่อที่จะย้ายโต๊ะของตน

“อ่า..บทนี้ครูจะมาสอนถึง...” ครูจงจิตร์ก็ได้สอนนักเรียนอย่าตั้งใจ

เมื่อนายดรีมได้มานั่งที่โต๊ะแล้วจึงชวนกัณคุยไปอย่างเนียนๆ

“เธอๆ เธอชื่อไรอ่ะ”ดรีมเริ่มถามกัณก่อน

“เอ้า! นี่นายจะบ้าเหรอ”

“ฉันแค่ล้อเล่น”

“นาย มาสายทุกวันเลยเหรอ”

“ใช่ สายทุกวัน ทำไมเหรอ?”

“ก้อไม่รู้สินะ”นายดรีมตอบแบบกวนๆ

“นายนี่หนิ”

     คาบที่3...

“ครูมีข่าวจะมาบอก”

“อะไรเหรอครับ/คะ”นักเรียนได้ถามครูจงจิตร์เมื่อเริ่มอยากรู้

“อีกสองอาทิตย์ทางโรงเรียนเราจะมีการจัดการเข้าค่ายปฐมนิเทศ ซึ่ง ปีนี้ เราจะจัดที่ จ.เชียงใหม่ เราทุกคนจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม เราจะไปค้างคืนลงแค้มป์ที่ดอยหลวงเชียงดาว 3วัน2คืน”

“เราจะไปไกลถึงเชียงใหม่เลยเหรอค่ะ เย้!!!”

“แต่...เราจะต้องขออนุญาตผู้ปกครองเราก่อนนะ เพื่อความปลอดภัยและไว้วางใจของกิจกรรมนี้ เดี๋ยวครูจะให้แบบสอบถามไปให้นักเรียนกรอกความสมัครใจของผู้ปกครองนะ อะ กัณฐิกา เอาไปแจกเพื่อนๆหน่อยซิ”

“ค่ะ”

“เรา มารียนกันต่อเลยดีกว่านะ”

“ครูคะ แล้วต้องส่งตอนไหนเหรอคะ”เกศเกิดสงสัย

“วันพรุ่งนี้ ตอนเช้า”

     วันต่อมา...

“เอ้า ดรีม วันนี้มาเช้าดีแฮะ สงสัยคงกิน้ำผิดแก้วละมั้ง555+”กัณแซวเมื่อเห็นดรีมมาที่โรงเรียนแต่เช้า

“นี่ ยัยกัณ”ดรีมย้อนกลับเมื่อรู้ว่าตนกำลังถูกแซว

“แต่นายมาเช้า ก็ดีแล้วหละ”

“ขอบใจที่ชม เอ้า นี่ ของเธอ” ดรีมยื่นดอกกุหลาบหนึ่งดอกให้แก่กัณพร้อมส่งยิ้มหวาน

“ให้..ฉันเหรอ??”กัณเริ่มงงๆ เมื่อจู่ๆ ดรีมจะเอาดอกกุหลาบมาให้ตน

“ใช่ หรือเธอจะไม่เอา”ดรีมตัดพ้อ

“เอาๆ สิ ไม่เอาก็โง่ ว่าแต่ นายให้ฉันทำไมเนี่ย”

“ตอบแทนไง”

“ตอบแทนอะไรกัน?”กัณ งงกับดรีมมากขึ้น

“คือ....ฉัน ตอบแทนเธอที่..เอ่อ... อ้อ!! ฉันตอบแทนที่เธอช่วยให้ฉันมาโรงเรียนแต่เช้านะ เฮ่...”ดรีมตอบแบบตะกุกตะกัก

“จะให้ทำไม เอ้อ นายนี่ก็ แต่..ชั่งมันเถอะ อะ นั่นไง ครูมาแล้ว”กัณเริ่มนั่งโต๊ะเมื่อเห็นครูจงจิตร์กำลังเดินเข้ามาหน้าห้อง

“นักเรียนทำความเคารพ”กัณ ซึ่งเป็นหัวหน้าห้องได้เอ่ยให้นักเรียนทำความเคารพ

“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู”

“อ่า สวัสดีจ๊ะ นักเรียน ไหน ใครเอาไปที่ครูแจกไปเมื่อวานมาคืนครูบ้าง มาสิ”ครูจงจิตร์ทวงเอกสารที่แจกไปเมื่อวานกับ    นักเรียน

“เอ้า ดรีม ไหนวันนี้ไมมาสายละ อั่นแน่!!อยากเจอหน้ากัณฐิกาตั้งแต่เช้าเลยนะสิ คิดไรอยู่หนะ”ครูจงจิตร์แซวดรีมเมื่อเห็นดรีมมาโรงเรียนแต่เช้า

“ป่าวนิ๊  ครูก็....คิดไร”คฃดรีมเขิน

“555+”นักเรียนทั้งห้องหัวเราะดรีม

   และระหว่างเรียน ดรีมได้มองหน้ากัณและยิ้มไปพรางๆ สลับกับมองไปหน้ากระดานด้วย ดรีมเริ่มจะตกหลุมพรางที่เขายังไม่รู้ตัวซะแล้ว...

ติดตามตอนต่อไป