คนแรกและคนสุดท้าย - นิยาย คนแรกและคนสุดท้าย : Dek-D.com - Writer
×

    คนแรกและคนสุดท้าย

    ผมมีชื่อ ว่า "มังกร" หลายๆคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "แปลก" แต่วันนี้เป็นวันแรกที่ผมจะต้องไปโรงเรียน แล้วก็ไปพบกับหญิงสาวคนนึง ดูท่าผมจะตกหลุมรักเธอเข้าแล้วหละ

    ผู้เข้าชมรวม

    122

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    122

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.พ. 57 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นี่คือเรื่องราวในชีวิตของผม
     
    ผมมีชื่อ ว่า "มังกร" 
    หลายๆคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "แปลก"
    แต่สำหรับผู้ชายแล้วกลับบอกผมว่า ชื่อผมนั้น "เท่" (ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเพราะอะไร)
    บ้างก็ว่าปัญญาอ่อน บ้าบอๆ ผมก็โดนจนชิลแล้วหละ
     
    เอาเถอะ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ผมกำลังย้ายโรงเรียนอยู่พอดีเลย
    ผมพึ่งจะได้ขึ้นชั้น ม.ปลาย ก็ครั้งนี้แหละ = ='
    ผมเป็นเด็กนักเรียน ธรรมดาๆคนนึง ที่จะต้องไป โรงเรียนเป็นวันแรก (โรงเรียนใหม่)
    โรงเรียนที่ว่าเนี้ยน่ะหรอ มันช่างไกลกับบ้านผมเหลือเกิ้นนนน
    แถมยังจะต้องตื่นแต่เช้าาาาา ซะด้วย = =' ให้ตายเถอะ
     
    เอาเถอะๆ ยังไงเราก็ต้องไปเรียนอยู่แล้วนินาาา เห้อออ
    เพื่อนซักคนก็ยังไม่มีเลยแฮะ เพื่อนเก่าเราก็ไม่ย้ายตามมาด้วยสิ แย่จัง . .
     
    " เช้าวันแรกของการไปโรงเรียน "
    แม่ : มังกร !!!! มังกร ! ตื่นๆ ตื่นได้แล้ว
    ผม : อาาราาย คร้าปปป แม่ ปลุกแต่เช้า
    แม่ : ไม่เช้าแล้วลูกเอ้ย นี่มัน จะ 7 โมงแล้วลูกแม่ !!!
    ผม : ไอ้ เฟดเฟ่ !!! (หยิบดูนาฬิกา 6.40 น.)
    ตอนที่ผมไป โรงเรียน ที่บ้านผมจะชอบบอกว่า 7 โมงมันสายแล้ว
    เพราะว่า รถประจำทางผมจะมา 7 โมงเช้า = ='
     
    แม่ : แม่บอกแล้วใช่ไหม !! ไม่ให้นอนดึก !!!
    ผม : ผม fail เองแม่ ผมพลาดแล้ววว !!!
    แม่ : แม่รีดผ้าไว้ให้แล้วนะ อยู่ตู้เสื้อผ้าน่ะแหละ
    ผม : แทงกิ้ว คร้าป แม่ !!!
     
    จากนั้นผมก็รีบลุกขึ้นแล้วไปแต่งตัว
    เป็นวันแรกที่ผมไม่อาบน้ำก่อนไปโรงเรียน
    และอาจจะเป็นวันแรกที่จะไปโรงเรียนสาย
    ...
    จากนั้นผมก็รีบคว้ากระเป๋าแล้วรีบวิ่งไปหาแม่
     
    ผม : แม่ๆ ตังค์ด่วน เลยแม่
    แม่ : จะเอาเท่าไหร่หละลูก
    ผม : แล้วแต่แม่จะให้ก็แล้วกัน
    แม่ : 20 บาทพอไหมลูก
    ผม : 20 บาท ขึ้นรถก็หมดแล้วแม่ = =' ตลกแต่เช้าเลยนะ
    แม่ : ฮ่าๆๆ หยอกเล่นๆ อ่ะนี่ ร้อยนึง
    ผม : ขอบคุณฮาฟฟฟ ไปล่ะนะแม่
     
    จากนั้นผมก็รีบวิ่งไปที่รอรถประจำทาง
    ตอนนั้นเป็นเวลา 6.55 ได้แล้ว
    เหลือแค่ 5 นาที รถก็จะมาถึง
     
    จากนั้นผมก็นั่งรอรถ
    ผมเห็นนักเรียนใหม่ๆ คนที่ผมไม่รู้จักอยู่เยอะแยะเลย
    ผมไม่กล้าคุยกับใครเลย
     
    แต่ที่สะดุดตา นั่นก็คือ ผู้หญิงคนนึง
    เธอไว้ผมยาว แต่มัดผม เธอไม่พายกระเป๋า
    แต่กลับถือแทน (เป็นกระเป๋าถือน่ะครับ)
     
    ผมมองจากแค่ด้านหลัง ผมก็รู้สึกว่า ร่างกายผม
    จะไม่ปกติซะแล้ว เหมือนกับมีอะไรมากดที่หน้าอกผม
    หัวใจผมเต้นตีจังหวะกันไปทั่ว มือไม้สั่น หวั่นไหว
    เท้าเริ่มชา ขาเริ่มอ่อน (เยอะไปไหมวะ = =')
     
    จากนั้นเป็นเวลา 7.05 น. รถก็มาถึง
    ผมก็รีบขึ้นรถโดยทันที แต่สายตาผมก็ยังมองเธอคนนั้นโดยไม่กระพริบตา
    จนกระทั่งเธอหันข้างหน้ามาหาผม  !!!! *0*
     
    พอผมเห็นหน้าของเธอแล้ว ผมแทบจะล่องลอยไปบนฟากฟ้า
    บินไปลอยไป ไปบนอาการ เหมือนกับว่านางฟ้ามาเยี่ยมโลก
    ผมรู้สึกฟินมากๆ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ♥.♥
     
    เธอหน้ารักมากๆ สาวผมยาว ผิวขาว เนียนใส ไร้สิว
    ผมเธอเป็นสีดำ ออกทองๆ ตาเธอเป็นสี ดำออกฟ้าๆ
    แก้วอันแสนจะชมพู รอยยิ้มดั่งกับเหล่าทวลเทพเจ้า นางฟ้า
    โอ้ววว (ผมคิดว่ามันอาจจะไม่อยุ่จริง บนโลก ฮ่าๆๆๆ)
     
    เอาหละ เธอนั่งเบาะด้านหน้าของรถ ส่วนผมนั่งข้างหลัง
    ผมนั่งอยู่ขวาของรถ ข้างซ้ายผมมีผู้ชายคนนึง
    อายุราวๆประมาณผมได้ นั่งทำหน้าตาเหงาๆ ยังไงไม่รู้
    ผมก็เลยทักทายเค้าไปว่า
     
    ผม : เฮ้ นาย !! ! เป็นไรปล่าว
    ??? : อ่ะ ครับ ผมสบายดี
    ผม : แน่ใจนะ แต่หน้านายมันบอกว่า ไม่สบายดีอ่ะ เพื่อน ^^
    ??? : ฮ่าๆๆๆ สงสัยผมคงจะคิดมากไปน่ะครับ
    ผม : คิดมากเรื่องอะไรหรอ
    ??? : ออ พอดีผมไม่มีเพิ่อน หรือ คนรู้จักเลยน่ะสิครับ
    ผม : เฮ้ ยังงี้ก็แปลว่า นายก็พึ่งมาใหม่เหมือนกันน่ะสิ
    ??? : ใช่ครับ ผมพึ่งขึ้น ม.ปลาย นี่แหละ
    ผม : ถ้าอย่างนั้นก็เหมือนเราเลยน่ะสิ
    ว่าแต่นายเถอะ มานั่งกับเราดีกว่านะ ขี้เกียจหันไปทางนั้นแล้วน่ะ
    คอจะเค็ด =[]='
    ??? : นั่นสินะครับ ฮ่าๆๆๆ
     
    จากนั้น หมอนั่นก็เข้ามานั่งด้วย
    ผมก็เลยถามไปว่า
     
    ผม : ว่าแต่นายเถอะ ชื่ออะไรหรอ
    ??? : ออ ผม ชื่อ ทรงพล น่ะครับ
    ผม : เฮ้ ชื่อเล่นน่ะพวก แหม่ = ='
    ??? : ออ ฮ่าๆๆ ชื่อ สโนว์ ครับ
    ผม : สโนว์ที่แปลว่า หิมะ น่ะหรอ
    สโนว์ : คร้าปๆ ใช่ๆ แล้วนายหละ ชื่ออะไรหรอ
    ผม : เพื่อนๆเราทุกคนบอกว่าชื่อเรามันแปล้กแปลก
    สโนว์ : แปลกหรอครับ ??? *0*
    ผม : เราชื่อ มังกร น่ะ
    สโนว์ : โหยย มังกร เป็นชื่อที่เท่มากเลยครับ
    ผม : เท่อย่างงั้นเหรอ = =' ฮ่าๆๆๆ
    สโนว์ : ผมว่ามันก็เท่ดีนะครับ ที่ว่าแปลกก็แปลกนะครับ
    แต่ว่าชื่อนี้ไม่มีเหมือนเลยนะครับ ^^
    ผม : นั่นสินะ พ่อฉันเป็นคนตั้งให้ แกคงจะชอบมังกรมาก
    เลยคลั่งหนัก เลยตั้งชื่อเราตามเลย = ='
    สโนว์ : ฮ่าๆๆ ช่างมันเถอะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะ มังกร
    ผม : อื้อ เช่นกัน สโนว์ ^^
     
    จากนั้นก็ถึงหน้าโรงเรียน ผมกับสโนว์ได้ลงรถประจำทางเรียบร้อย
    มีคุณครูต้อนรับอยู่หน้า โรงเรียน ผมก็เลยเดินเข้าไป แล้วก็ไหว้คุณครูคนนั้น
    เค้าพูดว่า มาใหม่สินะ เธอน่ะ ผมก็เลยบอกไปว่า ใช่คร้าป ฮ่าๆๆๆ
     
    พอเข้ามาใน โรงเรียน ผมรู้สึก งง มากๆ
    โรงเรียนนี้มันช่างกว้างจริงๆ ไม่รู้เลยว่า ห้องน้ำ หรือว่าอาคารไหน
    เป็นอาคารไหน หรือ แม้แต่ทางไปโรงอาหาร
     
    ผมกับสโนว์ก็ได้แต่ยืนทำหน้างงๆ อยู่ซักพัก
    จากนั้นก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมา แล้วก็ทักมาว่า
     
    ??? : นี่ๆ พวกนาย มาจากไหนกัน
    ผม : ออ ผมน่ะมาจากที่อื่นน่ะครับ พึ่งจะมาเป็นครั้งแรก
    สโนว์ : ผมก็เหมือนกันครับ
    ??? : ให้เรานำทางให้ไหม เราก็อยู่ที่นี่ตั้งแต่ ม.ต้นแล้วหละ ^^
     
    เป็นผู้หญิงที่น่ารักสดใสอีกคนนึงเช่นกัน แต่เรายังไม่รู้จักชื่อเค้าเลยแฮะ
     
    ผม : ว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ
    ??? : อ๋อ เราชื่อว่า มะนาว xD แล้วนาย 2 คนหละ ชื่ออะไรกันบ้าง
    สโนว์ : ผมชื่อ สโนว์ครับ ฮ่าๆๆ 
    มะนาว : ชื่อน่ารักดีนะ xD (ดูท่าเธอจะดูเขินๆกับเจ้าสโนว์นะ)
    ผม : ส่วนผมชื่อ มังกร ครับ แฮ่รๆ
    มะนาว : มังกร หรอ ฮ่าๆๆๆ ตลกดีจังเลยนะ :D (เธอหัวเราะได้ใจมาก)
    ผม : ฮ่าๆ คร้าป = =' (ชิลละ)
     
    อยู่ดีๆ เจ้าสโนว์ก็พูดขึ้นมาว่า
     
    สโนว์ : มะนาวก็น่ารักดีนะครับ ^^ แฮร่ๆ
    ผม : (คิดในใจ) (โหยยๆ หม้อซะแล้วเพื่อนเรา)
    มะนาว : อั๊ยย ><' ขอบคุณนะ
    เอาหละคงได้เวลาเข้าแถวแล้วหละ ตามมาสิ
     
    จากนั้นผมก็เข้าแถวกันจนเสร็จ
    และก็จะต้องไปเรียนวิชาแรก
    ซึ่งคงจะได้แค่จดแต่ตัวชี้วัดนั่นแหละนะ
     
    ผมกับสโนว์ได้อยู่ห้องเดียวกันพอดี
    เราอยู่กันที่ 4/4 เป็นห้องที่ไม่เลวเหมิอนกันแฮะ
    โรงเรียนมีอยู่ 6 อาคาร = =' จะเยอะไปไหนก็ไม่รู้
     
    ส่วนวิชาแรกที่จะได้เรียนคือ คณิตศาสตร์
    นี่เราจะต้องปวดหัวแต่เช้าเลยรึไงกัน =o='
     
    ลืมบอกไปว่า ยัยมะนาวก็อยู่ห้องเดียวกันอีก แฮร่ะๆ บังเอิญอะไรเช่นนี้
     
    แต่ทันใดนั่นเองที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้อง ปรากฎว่า !!!
     
     
    ผมเจอผู้หญิงคนนั้น ที่เจอที่รอรถเมื่อเช้า
    บังเอิญ 10 เท่าแล้วหละ !!!!
    ผมทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนขาอ่อนอยู่หน้าห้อง
    จนครูบอกว่าให้เข้ามาได้แล้ว
     
    ผมก็เลยรุ้สึกตัวขึ้น *0*
     
    คุณครูเลยบอกว่า
     
    ครู : นายที่มาใหม่น่ะ ไปเอาไม้กวาดมากวาดห้องซิ
    ผม : ทะ ทะ ทำไมล่ะครับ
    ครู : ก็นายเข้าห้องช้ากว่าใครๆหนิ
    ผม : แล้วไม้กวาดมันอยู่ไหนครับ
    ครู : ก็อยู่หลังห้องไงครับ ! (เพื่อนในห้องต่างก็พากันหัวเราะผม)
     
    ผมก็เลยเดินไปกำลังจะไปหยิบไม้กวาด
    ** แต่ทันใดนั่นเอง เธอคนนั้นก็กำลังจะมาเอาขยะมาทิ้ง
    ผมเผลอไปชนกับเธอเข้าโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
    เธอเซไปนิดๆ 
     
    ผม : เธอเป็นอะไรรึปล่าว !!
    ??? : นายหนะ ระวังหน่อยสิ x[
    ผม : ขอโทษคร้าปปป ผมพลาดไปแล้ว
    ??? : เชอะ !! เอ้านี่ฝากทิ้งด้วย
    ผม : (แหม่ ยัยนี่น่ารัก แต่แสบน่ะเนี้ย)
    ชักจะสนุกคนมาแล้วสินะ
     
    เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามได้ Ep.2 นะครับ
     
    หวังว่ามันก็คงจะใช้ได้นะครับ ฮ่าๆๆๆ พึ่งจะหัดเขียน เป็นครั้งแรกเลย

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น