รักวุ่นวายของนายฝาแฝด

 

 สวัสดี ฉันชื่อขนม น่ะแหน่ ชื่อของฉันทุกคนอาจคิดว่า ฉันเป็นคนชอบกินขนมใช่มั้ยล่า

แต่ว่ามันไม่ได้เป็นแบบนั้นน่ะสิ 5555 เรื่องราวที่ทำให้ฉันไม่อยากกินขนมอีกตลอดชีวิตก็เกิดขึ้นเมื่อตอน ม.2

“กรี้ดดดดดดดดดดดส์ส”

เสียงนาฬิกาปลุกตอนเช้าวันจันทร์ทำไมมันเป็นแบบนี้ล่ะ

“ขนม ขนม ขนม ตื่นๆๆ”

เสียงเรียกของแม่ทำให้ฉันต้องตื่น

“อีกนิดน่ะแม่”

“ไม่ตื่นๆๆๆๆ”

“ก็ได้ น่ะแม่ หนูขอ ขนมปัง นม ไข่ดาว”

“ตกลงไปๆๆๆ ไปอาบน้ำ”

ทุกคนคงคิดว่าฉันก็กินขนมได้นิแล้วทำไมถึงจะไม่กินตลอดชีวิต ยัง ยังไม่จบ มันมีอีก

ณ โรงเรียนนาเดือนบางกอก

“เห้ย ขนม.”

เสียงเรียกของเพื่อนฉันชื่อว่า “ถุงแป้ง”

“อะไร”

“นี่อ่ะ บอยของเธอฝากช็อคโกแลตมาให้”

“ช็อคโกแลตอีกแล้วหรอ ฉันกินจนจะเป็นช็อคโกแลตแล้วน่ะ”

“กินๆๆไปเถอะ”

“TT”

“เป็นอะไรขนม”

“ป้าวๆๆไม่มีไร”

“ไปเหอะขนมเดียวเจ๊แว่นจะหักคะแนนอีก”

เจ๊แว่นนี่คือครูสอนฝรั่งเศสค่ะ

09.30 ณ ห้องเรียนฝรั่งเศส

-วันนี้ครูจะสอนเกี่ยวกับภาษาฝรั่งเศสที่แปลว่ารักน่ะ

เพื่อนทุกคนในห้องต่างตั้งใจเรียนพราะเจ๊แกชอบสอนคำที่แปลว่ารักซึ่งคำคำนี้ฉันรู้จักแต่ไม่เคยได้รับ จากใคร ที่ไม่ใช่พ่อแม่ และเพื่อน

“แกฉันจะจำเอาไปบอกพี่นิว กับพี่เนสและแก กรี๊ดดดดดดด”

พี่นิวกับพี่เนสเค้าเป็นขวัญใจยัยถุงแป้งเค้าแหละ สองคนนี้เค้าเป็นเพื่อนสนิทกันเป็นที่รู้จักของนักเรียนในโรงเรียนนี้

“เรื่องของแก 55555”

“เชอะ”

-คำว่ารักในภาฝรั่งเศสคือ “เชอแตม Je t'aime” จดค่ะจด เดียวจะไปบอกพี่นิวกับพี่เนสไม่ได้น่ะ

“แหมรู้ดีจัง”

“55555”

กริ๊ดๆๆๆๆ

-หมดเวลาแล้วน่ะค่ะอย่าลืมทำการบ้านที่ครูสั่งด้วย พรุ่งนี้จะเป็นวันรับน้องม.1น่ะค่ะ อย่าลืมค่ะ

อ่อฉันลืมบอกไปพี่นิวพี่เนสเค้าอยู่ม.5 ส่วนฉันอยู่ม.2

“นี่ขนมไปกินข้าวกันเถอะ”

“ไปสิไปฉันหิวแล้ว”

ณ โรงอาหาร

กรี๊ดส์ กรี๊ดส์ อร้ายยย พี่ นิวววว พี่เนสสสสสส

เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงของพวกรุ่นน้องรุ่นพี่ที่เป็นแฟนคลับของพี่นิวพี่เนสน่ะ

“ยังถุงแป้ง แป้ง !! เห้ยยย ยัยยนี้ นิ”

ยัยถุงแป้งได้ไปร่วมกับพวกรุ่นพี่รุ่นน้องที่กำลังให้ขนมให้ดอกไม้กับพี่สองคนนี้อยู่เช่นเคย -.-

“นี่ แป้ง แกเอาอะไรไปให้พี่สองคนนั้นอ่ะ”

“ก็ ก็ ไม่รู้สิ 5555 แกรอดูคืนนี้ล่ะกัน”

“อะไรของแกว่ะ”

“เออน่า เดียวแกก็รู้เองแหละ 5555”

อะไรของแกยัยถุงแป้งงงงงง

15.29

ณ ห้องพักครู

“ฟึ้บบบ”

เสียงดึงสมุดจากมือฉัน ใครใครทำ พอฉันหันไปฉันถึงกับตกตะลึง ว่าคนข้างหลังของฉันคือ พี่นิวว กรี๊ดดดด

“อะไรของพี่เนี่ยเอาคืนมาน่ะ”

ด้วยความสูงที่แตกต่างกันอย่างหริบลับ ทำให้ฉันไม่สามารถเอาสมุดจากมือพี่เค้าได้

“จ้างให้ก็ไม่คืนให้หรอก”

“อะไรเนี่ย”

นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมหนุ่มป๊อปของโรงเรียนมาอยู่ใกล้ขนาดนี้ ไม่ น่า ฉันอยากจะกรี๊ดดดส์ แต่กลัวเสียฟอร์ม

“อยากได้คืนนี้รับสายฉันด้วย”

“ห๊ะอะไร”

เค้าจากไปกับประโยค ที่ทิ้งท้ายไว้ ทำให้ฉันต้องเดินไปห้องอย่าง งง

“นี่ แป้งฉันเจออะไรแปลกๆๆมา”

“อะไรว่ะ”

“ก็พี่นิวน่ะสิ”

“ห๊ะ พี่นิววววว”

“เห้ยเงียบๆๆสิ”

“แล้วเค้าทำไรแก”

“เค้า เอาสมุดงานของเจ๊แว่นไป แล้วยังบอกอีกว่า คืนนี้รับสายเค้าด้วย”

“เห้ยจริงดิ”

“เอออ่ะดิ”

ฉันกลับบ้านด้วยความ งง แปลกจนบอกไม่ถุกเลยจริงๆๆ

เมื่อถึงบ้านฉันทำการบ้าน ยิกๆๆๆๆ เพื่อ นายพี่นิวโทรมาแล้วฉันจะไม่ได้ทำการบ้าน

“เฮ้อออ เสร็จ ซะที”

ไปอาบน้ำดีฟ่า ยิ้ปปี้ ยิ้ปปี้ เพราะความเชื่อที่ว่าถ้าป่านนี้นายพี่นิวยังไม่โทรมาแปลว่าคงไม่ได้โทรมาแล้วล่ะ

เสียง อาบน้ำชื่นอุรา ผ่านไป ครึ่งชั่วโมงฉันเดินออกมาแล้วตรงไปที่โทรศัพท์

“เห้ยยย แย่แล้วใครโทรมาเนี่ย หรือว่า....”

ขณะที่ฉันกำลังคิดโทรศัพท์ก็ดังขึ้น วื้ด วื้ด วื้ดดด มันทำให้ฉันสะดุ้งและทำโทรศัพท์ตกมือ ย๊ากกก รีบเก็บและรีบรับสายทันที และประโยคแรกที่ฉันได้ยินคือ