the amazing love รักใสใสในวัยเดียวกัน
อยากรู้อ่านเอง.
ผู้เข้าชมรวม
113
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
The Amazing love รักใสใส ในวัยเดียวกัน
...ผิดที่ไม่มีวันถูก...
กริ๊ง!! เสียงกริ่งดังขึ้น เป็นสัญญาณการพักผ่อนของโรงเรียนเวทมนตร์แห่งหนึ่ง และเป็นเวลาที่ฉันกำลังเดินที่ห้องสารภาพ เพราะฉันได้ทำแก้วประจำโรงเรียนแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่ที่จริงฉันไม่ได้ทำด้วยซ้ำ ในตอนนั้นลมพายุพัดมาอย่างแรง คนก็เยอะ แก้วเกิดพลัดตกลงมาฉันพยายามจะช่วยรับมันเอาไว้ไม่ให้แตก แต่สุดท้ายมันก็แตกจนได้ ทุกคนกล่าวหาว่าฉันเป็นคนทำ ฉันเลยได้รับโทษนี้โดยปริยาย ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงต้องไปฟังบทลงโทษที่รุนแรงนี้
ห้องสารภาพ...
"สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายกับศาสตราจารย์โมฟี่
"สวัสดี เธอคงจะเป็น เลดี้ ฮายด์ สินะ"
"ค่ะฉันเอง เลดี้ ฮายด์ ฉันมารับฟังบทลงโทษอันใหญ่หลวงที่ฉันไม่ได้ทำ" ฉันตอบไปอย่างกระแทก
"นี่คุณฮายด์ ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ทำ แต่นี่มันเป็นกฎ ทุกคนก็เห็นทั้งนั้นว่าแก้วอักษรมันแตกอยู่บนมือของเธอ เธอก็ต้องรับผิดนี้" ศาสตราจารย์โมฟี่พยายามอธิบายแต่ฉันขี้เกียจจะฟัง เพราะถึงฟังไปฉันก็ต้องรับโทษนี้อยู่ดี ฉันเลยพูดแทรกขึ้นมาอย่างไรมารยาทว่า
"พอเถอะค่ะศาสตราจารย์ ตกลงว่าโทษอันยิ่งใหญ่ของฉันมันคืออะไรคะ"
ศาสตราจารย์โมฟี่ตอบฉันว่า "จะว่าไปโทษของเธอมันก็ใหญ่มากเลยนะ"
"แล้วมันใหญ่ขนาดไหนล่ะ ถึงกับต้องส่งฉันไปที่โลกอื่น ห้ามใช้เวทย์มนต์ รีเปล่าล่ะ หึ!"
ฉันพูดแบบประชด แต่ไม่น่าเชื่อที่ศาสตราจารย์ตอบฉันว่า
"ใช่ เธอต้องไปอยู่ที่โลกมนุษย์ ที่ไม่มีเวทมนตร์แต่โรงเรียนของเราใจดีกับเธอมากนะ เค้าให้ใช้เวทย์มนต์ได้"
ตอนนั้นฉันก็ดีใจนิดหน่อยนะ แต่พอประโยคต่อไปที่ศาสตราจารย์พูดออกมานั้นว่า
"ใช้สำหรับทำความดี ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนและเพื่อป้องกันตัวเท่านั้น" ใจฉันแทบทรุด
"แล้วนานเท่าไหร่คะศาสตราจารย์" ฉันถามไปโดยที่กำลังเสียใจ
โดนส่งตัวไปโลกมนุษย์มันก็ร้ายแรงมากแล้ว นี่มาห้ามฉันใช้เวทย์มนต์อีก ใช้ทำแต่ความดีฉันล่ะเบื่อจริงๆ
และยิ่งไปกว่านั้นศาสตราจารย์โมฟี่พูดต่อว่า
"เธอจะต้องไปอยู่ที่โลกมนุษย์เป็นเวลา 2 ปีเต็ม เริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป"
"อะไรนะ!!! พรุ่งนี้ !? โอ้ยยยยยยย..... "
"ฉันช่วยเธอได้แค่นี้จริงๆนะคุณฮายด์"
"ช่วยหรอ? คุณช่วยอะไรฉัน ? ? ? "
"ฉันก็ช่วยขอร้องให้โรงเรียนลดโทษจาก 4 ปีเป็น 2 ปีไงล่ะ"
ฉันได้แต่ยืนทึ่งที่ได้ยินว่า 4 ปี "............."
"เอาล่ะ หมดหน้าที่ฉันแล้วฉันไปก่อนนะ"
"ส ส ส ส ส สวัสดีค่ะศาสตราจารย์โมฟี่"
ณ ตอนนั้นใจฉันแทบสลาย
Lady Hind ~ Gomy Moshiผลงานอื่นๆ ของ Namwan Gmn ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Namwan Gmn
ความคิดเห็น