I am the Angel of Death 'S' ฉันคือยมทูตS

หลังจากดองเรื่อง รหัสโจรกรรม ไว้ แล้วมาแต่งเรื่องนี้
อยากให้รีดเดอร์มาลองอ่านกัน
สนุกไม่แพ้เรื่องนั้นแน่นอน

เป็นนิยายแฟนตาซีซีรีย์ 4 พาร์ท แต่ละพาร์ทจะเป็นเรื่องของยมทูตแต่ละตน
พาร์ทแรกนี้เป็นพาร์ทของ ยมทูต S

เป็นเด็กสาวที่ต้องมาเจอกับสิ่งที่ไม่ควรจะเจอ
ความตาย

ลองอ่านดูนะคะ อย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยล่ะ

I am the Angel of Death 'S'
ฉันคือยมทูต S

บทนำ

            สนามหญ้าเขียวขจี สายลมเย็นสุดท้ายของฤดูหนาวพัดผ่านร่างเรียวบางของหญิงสาว เรือนผมสีเงินปลิวสยายเป็นเงางาม ดวงหน้ารีสวยเข้ารูป ตาสีน้ำเงินดุจน้ำทะเลลึกหรี่ลง คิ้วทั้งสองขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อเผยอขึ้นเล็กน้อยแล้วปิดลง แก้มสีเลือดฝาดจากความหนาวทำให้เธอดูงดงามแม้จะไม่ได้เติมแต่ง เครื่องแบบที่อยู่ภายใต้เสื้อสเวตเตอร์สีดำแขนยาวแบบมีฮู้ด ประดับไปด้วยเข็มบั้งหลากสีหลากรูปแบบ บ่งบอกถึงยศที่ไม่ธรรมดา กระโปรงสีขาวสั้นจีบรอบสั่นตามแรงลม เข็มขัดสีดำสนิทหัวเข็มขัดเงาวับติดรูปดอกทานตะวันเก้ากลีบ สัญลักษณ์เวทยสถาน องค์กรผู้ดูแลความเรียบร้อยของอาณาจักร

            “ข้าแต่ท่านจอมเทพ ขอท่านโปรดมีบัญชาให้สร้างยมทูตขึ้นจากมนุษย์ที่เสียชีวิตก่อนเวลาอันสมควร เพื่อมาจัดการปีศาจ” คำพูดที่เธอพูดออกไปในที่ประชุมเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ด้วยน้ำเสียงด้วยแววตาและท่าทางที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น มั่นคงและแน่วแน่ ยากที่จะแปรเปลี่ยน

            “ท่านคิดว่าวิธีนี้จะจัดการได้อย่างนั้นรึ” ประธานในที่ประชุมถาม

            “ค่ะ” เธอยืนยัน

            “เข้าใจแล้ว ข้าขอบัญชาให้ท่านสร้างยมทูตได้ตามที่ท่านต้องการ”

            การตัดสินใจของประธานในที่ประชุมถือเป็นที่สิ้นสุด

            ‘คนที่จะมาเป็นยมทูตให้ฉันได้จะเป็นใครกันนะ’ หญิงสาวครุ่นคิด

ตึก.. ตึก..

เด็กสาวผมสีน้ำตาลช็อคโกแล็ตสั้นประบ่า ไว้หน้าม้า ดวงตากลมโตดำสนิท ในชุดเครื่องแบบเดียวกับสาวผมเงิน วิ่งเข้ามาหยุดข้างหลังเธอคนนั้น

เด็กสาวเผยอริมฝีปากเหมือนต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดออดมา

หญิงสาวรับรู้ได้ คลายปมคิ้วออก สายตาทอดยาวไปยังเส้นขอบฟ้า

“จะกลับแล้วเหรอ” เธอถามขึ้น

เด็กสาวพยักหน้า หญิงสาวอมยิ้มบางๆ หลับตาเบาๆ ปล่อยร่างกายประหนึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสายลม

ทันทีที่ลืมตา เธอจูงมือเด็กสาวเดินจากสนามหญ้าแห่งนั้นไปพร้อมกับสายลมสุดท้ายของฤดู

ณ โรงเรียนมัธยมศึกษา เลิร์นเนส

เด็กสาวผมสีม่วง กอดผู้เป็นแม่แน่นอย่างรักใคร่

“เข้าค่ายเป็นเด็กดีนะลูก” แม่บอกพลางลูบผมของลูกสาวสุดที่รักด้วยความเอ็นดู

“ค่ะแม่” เด็กสาวเงยหน้าขึ้นตอบ แก้มแดงระเรื่อ ดวงตาสีชมพูเป็นประกายสดใส

“โชคดีนะ”

“ขอบคุณค่ะ หนูรักแม่ที่สุดเลย” เด็กสาวกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก

“แม่ก็รักลูกจ๊ะ” ผู้เป็นแม่กอดตอบ

“งั้นหนูไปก่อนนะคะ” เด็กสาวคลายอ้อมกอดก่อนที่จะคว้ากระเป๋าวิ่งเข้าโรงเรียน

“บายค่ะ แม่” เด็กสาวเหลียวหลังตะโกนบอก

“บายจ้า” ผู้เป็นแม่ตะโกนตอบ

“เคต” เด็กสาวร้องเรียกเพื่อน

“วาเนสซ่า” เพื่อนของเธอตะโกนตอบ

เด็กสาวทั้งสองวิ่งเข้าหากัน ใบหน้าของทั้งคู่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขที่ยากจะลืมเลือน 

"ติดตามต่อบทที่ 1 ข้างล่างนะคะ"

ปล. ที่โรงเรียนเรียนยากมาก นานๆ ไรท์เตอร์ค่อยอัพทีนะคะ