ดวงมาลย์ในกองเพลิง

ดวงมาลย์ในกองเพลิง

รักหอมหวานเช่นดอกไม้ รักบริสุทธิ์ดั่งสายหมอกยามเช้า แต่เมื่อใดที่ย่ำยีความรัก รักก็พร้อมจะเป็นดั่งไฟ

เกริ่นนำ....

     เพียงก้าวเท้าเรียวเข้ามาในประตูบ้าน กลิ่นหอมเย็นของดอกแก้วก็ออกมาต้อนรับเจ้าของใบหน้างามในทันที ‘สร้อยสิรินทร์’ รีบสาวเท้าไวมาตามต้นต่อของกลิ่นหอม ต้นแก้วสูงระหงไม่แพ้เจ้าหล่อนเริ่มทักทายด้วยการผลัดดอกขาวร่วงลงบนศีรษะทุยที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีน้ำตาลธรรมชาติดูสลวย

      “ชอบไหม?”

      เสียงทุ้มพูดอย่างอ่อนโยนอยู่ข้างหลังของคนที่กำลังชื่นชมดอกไม้ แค่พูดคงไม่พอ ‘ภุชงค์’ เข้าสวมกอดหญิงสาวในชุดนักศึกษาเสียจนแน่น เอนหน้าหล่อแบบตี๋จีนซบไหลแคบของคนรักราวกับออดอ้อน

       “ชอบสิ ชอบมากด้วย” นักศึกษาสาวตอบนิสิตเชื้อสายจีนเสียงใส พลางหยิกจมูกโด่งเป็นสันของเขาเบาๆ อย่างหยอกล้อ ผู้ชายคนนี้ช่างรู้ใจเธอเสียจริง ราวกับสวรรค์ปั้นเขามาให้เป็นคู่ของเธอ

      ดอกแก้วนั้นบริสุทธิ์และงดงามเช่นเดียวกับสีสันในตัวมัน ทั้งยังส่งกลิ่นสุคนธาที่ปราศจากความมัวหมองไปได้ไกลในยามรัตติกาล มิหนำซ้ำ ชื่อของเจ้าดอกหอมยังไปพ้องกับชื่อเล่นของหญิงสาวรางบางนางนี้เสียด้วย

      “ชอบดอกไม้ หรือว่าชอบเจ้าของครับ” เขาพูดอย่างกะลิ้มกะเหลี่ยใส่หญิงสาว พร้อมกับหมุนตัวเธอมาทางเขาอย่างว่องไว สร้อยสิรินทร์ก้มหน้ายิ้มเอียงอายด้วยเก็บอาการไม่อยู่ คนอะไรอยู่ๆก็ยิงคำถามน่าอายแบบนี้มาให้ตอบ

      “เอ่อ....ชอบ....อ๋า!!”

      ยังไม่ทันได้รู้คำตอบ ปากเรียวก็ถูกสัมผัสอันร้อนรุ่มปิดไว้อย่างแนบชิด ใบหน้าที่ถูกมือหนาล็อกเอาไว้ไม่อาจจะขยับหนีได้ เขาฉวยโอกาสเธออีกแล้ว ลิ้นอุ่นๆ แทรกสอดผ่านปากเล็กเข้าสู่ความอุ่นของอีกฝ่าย คนที่เคยคิดจะขัดขืนกลับหลับตาพริ้มอย่างเป็นสุข ราวกับตกอยู่ในภวังค์อันหอมหวาน เรี่ยวแรงที่มีเท่ามดก็หมดแรงลงไปทันที เจ้าหล่อนรับสัมผัสนั้นอย่างว่าง่าย พลางตอบกลับรอยจูบนั้นด้วยความสุขสม หญิงสาวที่ไม่เหลือการสงวนท่าทียอมจะกลายเป็นหญิงไร้ยางอายที่พร้อมจะมอบทุกสิ่งให้กับชายคนนี้ ชายผู้เป็นรักครั้งแรกของเด็กสาวไร้เดียงสาคนนี้

      ถึงแม้ไม่รู้ว่าในอนาคต จิตใจของชายคนแรกคนนี้จะเปลี่ยนแปลงไปเช่นไรก็ตาม!

 

Calista theme