รักหนึ่งคืน

                ก้าว แต่ละก้าว ที่ย่างเท้า สู่ป้ายรถเมล์ เชื่องช้า โลเล ตื่นกลัว บางคราก็อยากจะหันหลังกลับ บางคราก็ฮึดสู้ที่จะก้าวย่างไปข้างหน้า เด็กสาวในชุดกระโปรงนักเรียนพานิช แห่งหนึ่ง สะพายกระเป็าผ้า ในนั้นมีชุดนักเรียน ชุดชั้นใน แล้วก็เสื้อผ้าสองสามชิ้น คงพอที่จะไส่หางานทำเลี้ยงชีพได้หรอกน่า เด็กสาวคิดเมื่อตอนเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า เมื่อตอนรุ่งสางนี่เอง
                วันนี้แล้วสินะ  ที่เราจะต้องเป็นผู้ใหญ่ ต้องรับผิดชอบตัวเอง ต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเองแล้ว