รักคือเธอ (พุทธชาด + เทียนกัลยา)

รักคือเธอ

ฝากสองหนุ่มสาวไว้ในอ้อมกอดอ้อมใจด้วยจ้า

“คุณพุดคะ”

“ครับ” พุทธชาดเลิกคิ้ว มองใบหน้าน่ารักที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงก่ำ ความเพียรพยายามติดต่อเทียนกัลยาทุกสัปดาห์ไม่เสียเปล่า ...เธอไว้ใจเขามากขึ้น

“พี่พริกรักน้ำผึ้งอย่างน้อง เอ่อ...” เสียงใสอึกอัก เทียนกันยาก้มหน้างุดหลบดวงตาคม พุทธชาดใช้นิ้วดันปลายคางมนเล็กขึ้น บังคับให้อีกฝ่ายจ้องตากัน...

“นายพริกรักน้ำผึ้งอย่างน้องแล้วยังไง”

“คุณพุดจะรักเทียนอย่างที่พี่พริกรักน้ำผึ้งได้ไหมคะ” เพราะไม่เคยลืมวันคืนที่มีเขาคอยอยู่ใกล้ๆ เทียนกัลยาจึงพูดออกไปแบบนั้น ต่อให้มีครอบครัววงศ์บุษบาคอยอยู่เคียงข้าง แต่ไม่ว่าอย่างไร...คนแรกที่เทียนกัลยาอยากได้ความรักรองจากผู้เป็นตา ดาวเรือง การะเกด พรรษชลก็เห็นจะเป็นพุทธชาด

“แล้วเทียนอยากให้ฉันรักเทียนไหม” คนโตกว่าย้อนถาม

“อยากค่ะ เทียนอยากให้คุณพุดรักเทียน เพราะ...” ใบหน้าน่ารักก้มงุดลงอีกครั้ง ไม่รู้อย่างไร...เทียนกัลยารู้สึกว่าดวงตาคมสีฟ้าที่สานสบมันวาววับขึ้น

“เพราะอะไร” พุทธชาดเชยคางมนขึ้นอีกครั้ง

“เพราะ...เทียนก็จะรักคุณพุดเหมือนกัน”