In love สะดุดรักร้ายนายเจี๋ยมเจียม

บทที่ 1

                                “ เหอะ!! คนอย่างนายนะหรอ จะมาขอฉันเป็นแฟน” น้ำเสียงแหลมเอยขึ้นจากริมฝีปากบาง

                                “คะ คะ คือ ” น้ำเสียงทุ้มต่ำที่แทบเหมือนเสียงกระซิบ เอยขึ้นอย่างสั่นเครือด้วยความกลัว

                                “ชิ คนอย่างนายตายแล้วเกิดใหม่ยังไม่คู่ควรที่จะเป็นแฟนฉันหรอกย่ะ” น้ำเสียงแหลมเล็กเอยขึ้นอย่างเย้ยหยัน  ร่างบางสูงโปร่งในชุดเดรชสีแดงสดปรายตามองผู้ชายที่ตัวเล็กกว่าเธอเกือบครึ่งด้วยแววตาเหยียดหยาม   ร่างเล็กก้มหน้างุดหลบตาหญิงสาวร่างสูงตรงหน้าจนทำให้แว่นหนาเตอะที่สวมใส่อยู่ล่วงลงสู่พื้น

                                “ซุ่มซ่ามจังเลยนะสุดหล่อ ^.^ ” ร่างบางก้มลงไปหยิบแว่นตาที่ล่วงอยู่บนพื้นนั้นขึ้นมาและบรรจงสวมมันที่ใบหน้าชายหนุ่มพร้อมยิ้มหวานละลายใจตามแบบฉบับของเธอ

                                “O///O อะ อ่า ” ชายร่างเล็กอ้าปากค้าง ใบหน้าร้อนผ่าว มองใบหน้าหวานของหญิงสาวตรงหน้าที่เขาแอบชอบมาตั้งแต่อยู่ม.ต้น “เปปเปอร์” เธอสวยสมกับเป็นดาวประจำโรงเรียนจริงๆ

                                “อะฮ่าๆๆๆ นายนะรีบไปตายซะ” น้ำนิ่งเรียบเอยขึ้นจากริมฝีปากบางพร้อมด้วยสีหน้าและแววตาที่เย็นชาสุดๆ

                ชายร่างเล็กมองตามแผ่นหลังของหญิงสาวที่เดินจากไปด้วยแววตานิ่งสงบ  แล้วเธอจะได้รู้จักฉันดีขึ้นแน่เปปเปอร์!!!

                7.30 น.

                                “ก๊อก ก๊อก ก๊อก ไอ้ซีคตื่นหรือยังว่ะ” เสียงเคาะประตูบวกกับเสียงตะโกนดังขึ้นรบกวนการนอนของคนในห้องด้านหลังประตูเป็นอย่างดี จนทำให้เจ้าของชื่อที่เรียกนั่นต้องเดินมาเปิดประตูอย่างหัวเสีย

                                “แกมาเสียงดังอะไรแต่เช้า หน้าห้องฉันว่ะเซล -*-” ผมเอยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์สุดๆ

                                “วันนี้นายเปิดเทอมไม่ใช่หรอ ฉันอุตส่าห์สละเวลาอันมีค่าของฉันเดินมาปลุกนายเนี้ย” เซลมองน้องชายของตนที่ตอนนี้สวมเพียงบล็อกเซอร์ตัวเดียวเผยให้เห็นกล้ามอกและซิกแพ็คที่ขาวเนียนยิ่งกว่าผู้หญิง ผมยุ่งยิ่งกว่าแมวตีกันของน้องชายคิ้วที่ขมวดกันเป็นปมเหนือจมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคมรี่มองเขาอย่างไม่พอใจทำให้เขาอดขำออกมาไม่ได้

                                “ฮาฮ่าๆๆ แกรีบๆอาบน้ำและลงไปข้างล่าง ถ้าแกช้าก็ขึ้นรถเมล์ไปล่ะกัน” เซลเอยขำๆและหันหลังเดินลงบันไดไป ทิ้งให้คนที่ถูกปลุกขึ้นมาแต่เช้ายืนบอกหน้าบุญไม่รับปิดประตูไล่หลังพี่ชายตัวเองดังปัง

                                เฮ้อ  ถ้าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเขาไม่เมาแล้วขับรถไปชนกับหลักกิโลล่ะก็คงไม่ต้องพึ่งพี่ชายงี่เง่าให้ไปส่งแต่เช้ายังงี้หรอก  แต่ก็เอาว่ะดีกว่าขึ้นรถเมล์เบียดๆนั่นไปมหาลัยแล้วกัน  ผมเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างหน่ายๆ พอแต่งตัวเสร็จก็ลงไปหาพี่ชายปากมากที่ยืนกอดอกมองผมอยู่ที่รถเบนซ์สีดำคันหรู

                                “ถ้าแกมาช้ากว่านี้อีกห้านาทีรับรอง แกได้นั่งรถเมล์ไปเรียนแน่ๆ” เซลยืนกอดอกมองน้องชายที่ทำให้เขาเลยเวลางานไปสิบกว่านาทีอย่างไม่พอใจ

                                “ถ้าแกหยุดบ่นไปซักห้านาที จะทำให้แกไปทำงานเร็วขึ้น” ผมเอยขึ้นด้วยน้ำเสียงหน่ายๆก่อนเปิดประตูรถพาตัวเองขึ้นไปนั่งบนที่นั่งข้างคนขับ

                                “ เฮ้อ ” เซลถอนหายใจกับความปากเสียของน้องชายก่อนจะขึ้นรถและขับออกไปจากหน้าคอนโดหรูใจกลางกรุง  รถเบนซ์สีดำขลับเคลื่อนตัวมาถึงหน้ามหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งแล้วมาจอดบริเวณหน้าตึกเรียนด้านในมหาวิทยาลัย

                                “เย็นนี้แกจะกลับยังไง จะให้มารับไหม” เซลหันไปถามน้องชายของตนที่ตอนนี้ไม่สนใจใครนอกจากเพลงที่ดังอยู่ในหูจากแครื่องเล่นไอพอดสีขาวในมือ

                                “หืม  ไม่ต้องตอนเย็นฉันมีนัดไปรับรถ” ผมหันหน้าไปตอบพี่ชายและสวมแว่นสายตาบนใบหน้า  เปิดประตูลงจากรถ  ผมที่อยู่ในเสื้อมหาลัยสีขาวแขนยาวที่ถูกพับมาถึงศอก กางเกงยีนส์สีดำแบนด์เนมเข้าชุดกับรองเท้าหนังสีดำราคาเหยียบแสน ผมขยับแว่นสายตาให้เข้าที่ก่อนจะก้าวเท้ามายังโต๊ะม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้หน้าตึกคณะที่เป็นที่ประจำของผม

แต่ผมก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าที่โต๊ะประจำของผมนั้นมีหญิงสาวในเครื่องแบบนักศึกษาของมหาวิทยาลัยมานั่งอยู่ก่อนแล้ว  เธอคนนั้นกำลังสนใจกับการตอบไลน์ในไอโฟนสีขาวในมือจนไม่สังเกตผมที่เดินเข้ามาใกล้

                                “ วันนี้มาแต่เช้าเลยนะ” ผมเอยทักพร้อมนั่งลงข้างๆเธอ ทำให้เธอละความสนใจจากไอโฟนตรงหน้าหันมาตอบผม

                                “อืม วันนี้นายก็มาแต่เช้านะ” หญิงสาวเอยเสียงเรียบก่อนจะหันไปสนใจโทรศัพท์ในมือต่อ  ใบหน้าสวยหวาน กับผิวขาวเนียนนั่นทำให้เผลอมองจนใจละลายได้เลย ผมเผลอมองใบหน้าหวานนั่นแปปหนึ่งก่อนที่จะเรียกสติตัวเอง

                                “ฮ่าๆๆ ก็นิดหน่อยนะ” ผมหัวเราะแก้เก้ออย่างไม่รู้จะพูดอะไรต่อก่อนฟุบหน้าลงกับโต๊ะเพราะไม่อยากมองแววตาเรียวคมนั่น  เรานิ่งเงียบกันไปพักหนึ่งก่อนที่หญิงสาวจะเอยขึ้นอย่างนึกอะไรได้ ทำให้ผมสะดุ้งรีบเงยหน้าขึ้นมาอย่างเร็ว

                                “เฮ้ ว่าแต่นายฟีทจะมาไหมวันนี้นะ” หญิงสาวก้มลงมาถามทำให้ผมที่กำลังเงยหน้าจะตอบ สบสายตาเธอเข้าอย่างจัง ใบหน้าเราอยู่ห่างกันไม่ถึงเซน ทำให้ผมหายใจไม่ทั่วท้องจึงต้องหลบสายตาและแกล้งทำเป็นขยับแว่นตาแก้อาการหน้าแดงของตัวเอง

                                “อะ เอ่อ รู้สึกว่าจะมาตอนคาบแรกพร้อมเมย์นะ” ผมตอบออกไปแบบควบคุมน้ำเสียงให้ตะกุกตะกักน้อยที่สุด

                                “อืมๆๆ งั้นนายช่วยปลุกฉันด้วยนะ ฉันของีบซักหน่อย” พูดจบหญิงสาวฟุบหน้าลงกับกระเป๋าแบนด์เนมใบโปรดของเธอ  ผมก็ได้แต่นั่งมองเธอ ริมฝีบางที่เคลือบด้วยลิปกลอสสีชมพูแวววาวนั่นทำให้ผมใจเต้น 

                ผมกำลังจะเอื้อมมือไปปัดผมยาวสลวยออกจากไปหน้าหวานแต่ก็ถูกขัดขึ้นเพราะเสียงของบุคคลที่สามและสี่ที่เดินเข้ามาใหม่ ปลุกเธอและผมที่จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวให้หันไปมอง

                                “เฮ้ พวกแกมาเช้ากันไปหรือเปล่าวว่ะเนี้ย” หญิงสาวผมสั้นที่มาใหม่เอยขึ้นก่อนจะเดินมานั่งลงตรงข้ามผม

                                “แกมาแบบเงียบๆไม่เป็นหรือไงย่ะ ยัยเมย์ -*-” หญิงสาวด้านข้างผมเงยหน้าขึ้นจากกระเป๋าแล้วพูดกับเพื่อนสาวของเธอด้วยใบหน้าที่ยุ่งเหมือนยุ่งตีกัน

                                “พวกแกเนี้ยแอบมาสวีนกันแต่เช้าล่ะซิ ฮ่าๆๆ”  น้ำเสียงขบขันเอยขึ้นจากผู้ชายร่างสูงก่อนจะนั่งลงข้างนั่งสาวผมสั้น 

                                “บ้านแกซิย่ะ นายฟีท ใครเขาจะมีอารมณ์ไปสวีทกันเหมือนแกสองคนล่ะ -*-” หญิงสาวข้างผมๆเอยขึ้นด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้สุดๆ

                                “งั้นแกก็หาให้ได้เป็นตัวเป็นตนเหมือนฉันซีย่ะ จะได้ไม่ต้องมานั่งตาร้อนแบบนี้นะจ๊ะเปปเปอร์ ฮ่าๆๆๆ” หญิงสาวผมสั้นเอยขึ้นปนหัวเราะรัวพร้อมกับลุกขึ้นหลบฝ่ามือของเพื่อนรักที่ฟาดมาเต็มแรง

                                “ยัยเมย์แซวฉันหรอย่ะ เดี๋ยวเถอะ” ผู้หญิงสาวข้างๆผมที่ถูกแซวลุกขึ้นไล่ตีเพื่อนยกใหญ่

                ผมกับไอ้ฟีทมองหน้ากันเหนื่อยๆ ก่อนจะถอนหายใจออกมาพร้อมๆกัน

                การเรียนทั้งวันของผมดำเนินไปอย่างน่าเบื่อ พอเลิกเรียนผมก็รีบไปรับรถสปอรต์สีดำคันหรูของผมทันที หลังจากที่ผมขับพามันไปขูดกับหลักกิโลเมตรข้างทางจนต้องทำสีใหม่เกือบอาทิตย์  ผมขับรถพาตัวเองกลับคอนโดหรูด้วยความเร็วสูงเพื่อเตรียมตัวเริ่มใช้ชีวิตอีกด้านหลังพระอาทิตย์ตกดิน

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

http://upic.me/i/ir/1193041146.gif http://upic.me/i/df/1_080805_darak_d_o_cola71a.gif