เสียงกริ่งหลังเลิกเรียน (เสียงสวรรค์มาโปรดของเหล่าวัยรุ่นทั่วหล้า)
พวกกลุ่มนักศึกษาที่นั่งรอเสียงสวรรค์อยู่ ต่างทยอยกันรีบวิ่งกลับบ้านเหมือนจะไม่ได้มีวันกลับบ้านอีกแล้วในชาตินี้ (เวอร์ไปพี่) วิ่งกันชุลมุนอลหม่านกันไปหมด วันนี้มีเสียงไซเรน (เขียนอย่างนี้เปล่าเนี่ย) รถพยาบาลมาคงไม่แปลกหรอก
แต่นักศึกษาบางคนเดินทำท่าสบายใจเฉิบ เดินขึ้นไปบนหอพักโดยไม่ต้องเจอความอลหม่านข้างล่าง เพราะ ตัวเองมีหอพักที่นี่อยู่แล้วนี่ จะไปชุลมุนกันตรงนั้นเพื่อ....
จริงๆหอพักตรงนี้ (ตรงไหน?) ก็มีไว้สำหรับนักศึกษาที่ขี้เกียจกลับบ้านตัวเองหรือพวกที่บ้านอยู่ไกลเป็นล้านกิโลเมตรก็จะมาอยู่กันตรงนี้ อยู่ตรงข้ามกับหอเรียน แต่มีสะพานจากหอเรียนเดินไปถึงหอพักได้
ตรงทางเดินในขณะนี้ มีกลุ่มผู้ชายเกือบ 10 คนได้มั้ง? เดินคุยกันเสียงดัง ในกลุ่มพวกนั้นประกอบไปด้วย ยูคิซาโตะ,ซาคาเบะ,อิสึเกะ,โมโตกาว่า,โมโตทัตสึ,เคนเซย์,โทโกมาดะ และ โมริมาสึ รวม 8 คน
ทั้งหมดทยอยกันกลับหอพักด้วยความเหนื่อย แต่ก็ยังไม่หยุดปาก คุยกันซะเสียงดังแซดไม่เกรงใจใคร (สรุปพวกแกเหนื่อยกันจริงมั้ยเนี่ย)
เอาเถอะ... เอาเป็นว่าไปดูเลยแล้วกัน
อ่านให้รู้เรื่องด้วยนะ บางทีอาจใช้คำแปลกๆก็ไม่ต้องไปสนใจนะ
แล้วก็ อ่านให้สนุกล่ะ เศร้าบ้าง สู้บ้าง ฮาบ้างปนๆกันไป
อย่าเสียเวลา ไปอ่านเลยดีกว่า Let's Go!!!!!!!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น