ฉันสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายกลางดึก เหงื่อแตกพลั่กโซมกาย เกิดอะไรขึ้นกับฉันก็ไม่รู้ ฝันเห็นแต่เรื่องเดิมๆ แทบทุกคืนจนทำให้ใจคอไม่สู้ดี อย่างกับมีลางสังหรณ์งั้นแหละ T_T แถมพักหลังๆ มานี่ฉันยังรู้สึกเหมือนเห็นอะไรว้าบไปแว้บมารอบๆ ตัวด้วย เปรี้ยง!!! กรี๊ดดด~ ตกใจหมด ฟ้าร้องฟ้าผ่าน่ากลัวมากเลย คนยิ่งขวัญอ่อนอยู่ด้วยนะ แงๆๆ ทำไม ทิชา ต้องอยู่บ้านคนเดียวในเวลาแบบนี้ด้วยเนี่ย (-_-!)
ปึง ปึง ปึง!!! อ๊าก ผีหลอก พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วย หนูกลัวผี ฮือๆ O[]o ปึง ปึง ปึง!!! ดูสิ เสียงดังไม่หยุดเลย แต่เอ๊ะ เค้าว่าผีไม่มีในโลกนี่นา งั้นไปดูให้แน่ใจละกัน ถ้าไม่ใช่ผีล่ะก็ แม่จะตีให้หัวแบะเลย T^T และพอฉันเปิดประตูเท่านั้นแหละ เหวอออ~ ผะ... ผะ... ผีหล่อ (เสียงระทวย) >_< ตกลงว่าไม่ใช่ผีแต่เป็น อาชุน น้องชายผู้พลัดพรากของฉันเอง ลืมไปแล้วนะเนี่ยว่ามีน้องชายแท้ๆ โอ้~ น้องชายสุดที่รัก กลับมาอยู่เป็นเพื่อนพี่ในเวลาที่เหมาะเจาะพอดีเลย มาให้กอดหน่อยน้า คิดทึ้ง~ คิดถึง :D
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น