รักหมดใจ ยัยตาหวาน

ตอนที่ 1 แรกพบ (ความคิดของ คริส)

"we love u pets" ยินดีต้อนรับครับ

ผมกล่าวทักทายหญิงสาวคนหนึ่ง ที่กำลังเปิดประตูเดินเข้ามาในร้าน ผมของเธอยาวสวย ชวนน่าหลงใหล นัยตาของเธอเป็นสีเขียวมรกต ชุดแซกสีขาวบริสุทธิ์เป็นระบายลูกไม้ มือซ้ายของเธอถือตะกร้าใบเล็กๆสีชมพูมาด้วย เธอเดินตรงมาหาผม ทำให้ใจของผมเต้นไม่จังหวะเลย

"ขอโทษน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าที่นี้รับฝากน้องเหมียวไหมค่ะ ^_^ "

"เอ่อ รับฝากครับ" ผมตอบเธอไปด้วยเสียงที่สั่นๆ ให้ตายซิ ไม่รู้ว่าทำไมเสียงต้องสั่นด้วย

"ดีจังค่ะ แอรินอยากฝากน้องจิลลี่ไว้ซัก 2 - 3 ค่ะ ที่นี้คิดค่าบริการเท่าไรค่ะ"

ชื่อแอรินเหรอ?? ชื่อก็น่ารักเหมือนหน้าตาด้วยแหะ

"ร้านของเราคิดค่าบริการวันละ 150 บาทครับ เรามีอาหารให้ครบ ทั้ง 3 เวลา คุณแอรินไม่ต้องกลัวว่าเราจะดูแลให้ไม่ดีนะครับ เพราะพวกเราเต็มใจให้บริการครับ"

ผมตอบกลับเธอไป แอบเรียกชื่อเธอด้วย ไม่รู้ว่าเธอจะคิดยังไงน้า

"งั้นแอรินขอเป็นนามบัตรของที่ร้านได้ไหมค่ะ หรือว่าจะเป็นเบอร์โทรที่ร้านก็ได้"

"ยินดีครับ รอสักครู่น่ะครับคุณแอริน" ผมแอบยิ้มในใจ ส่วนมือก็หานามบัตรของร้านที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน เพราะตั้งแต่ทำนามบัตรของร้านออกมา แทบจะไม่ได้แจกให้กับลูกค้าเลยสักคน อ่ะ เจอแล้ว อะ แย่ะเลย  ฝุ่นเกาะเต็มแบบนี้จะให้ได้ไงเนี้ย สงสัยต้องเอาอันใหม่ให้ แต่ว่ามันอยู่ตรงไหนน่ะ

"เออ คุณแอรินครับ ผมขอตัวสักครู่นะครับ"

"ได้ค่ะ แอรินรอได้ งั้น....แอรินขอเดินดูในร้านน่ะค่ะ" เธอหันมาบอกผมด้วยรอยยิ้ม แล้วก็เดินตรงไปเล่นกับเจ้าแซกกี้ สุนัข พันธ์ชิวาว่า ที่มุมร้าน เจ้าแซกกี้ส่ายหางเหมือนจะรู้ว่าเธอกำลังเดินไปหา ผมแอบอิจฉาเจ้าแซกกี้จริงๆ  โอย แค่เธอยิ้มให้แค่นี้ก้ทำให้ใจของผมก็ละลายแล้ว ผมอมยิ้มแล้วเดินออกมาจากเคาน์เตอร์หน้าร้านเข้าไปในห้องเอกสาร แต่ในระหว่างที่ผมกำลังเดินเข้าไป ก็มีเสียงคนพูดกับผม

"ฉันรู้น่ะว่านายคิดอะไรอยู่ คริส"

ผมหันไปทางต้นเสียงที่ถามมา

"คิดอะไร นายอย่ามั่วดีกว่าน้า"

ผมพยายามควบคุมอารมณ์และตั้งสติไว้ ไม่ให้ นาย ไทเกอร์ รู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ เพราะมันต้องเล่นงานผมแน่ๆถ้าเผลอหลุดอะไรออกไป 

โอเค ไม่คิดก็ไม่คิด แต่จะว่าไป คุณหนูคนนั้นก็น่ารักดีน่ะ ไปทำความรู้จักไว้ก็คงไม่เป็นไรใช่ไหม คริส??

ก็แล้วแต่นายซิ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับยายคุณหนูนั้นซักหน่อย นายจะมาถามให้ได้อะไรเนี้ย ว่าแต่นายเห็นนามบัตรที่วางไว้แถวนี้ไหม ฉันจำได้ว่ามันอยู่ตรงโต๊ะตัวนี้นะ เวลาต้องการใช้ทำไมมันหายากจังว่ะ

ผมทำเฉไฉ แกลังทำเป็นไม่รู้เรื่องที่ ไทเกอร์พูด แต่ในใจก็หวั่นๆเพราะไทเกอร์ขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิง ลองได้ไปจีบใคร ผู้หญิงไม่เล่นด้วยก็แปลกล่ะ หน้าตาก็ดี ความรู้ก็ดี สงสัย ผมคงต้องอยู่เฉยๆซะแล้วมั้ง เฮ้อ กินแห้วอีกตามเคย

อยู่ในกล่องข้างๆโต๊ะนั้นแหละ ฉันเพิ่งเก็บไว้ในนั้น นายจะเอาไปทำอะไร ไทเกอร์ตอบผมก่อนที่จะลุกแล้วเดินมาช่วยผมหานามบัตร

ก็คุณแอริน ไม่ได้เราจะบอกชื่อให้ไทเกอร์รู้ไม่ได้  เออ คุณหนูคนนั้นเค้าอยากได้นามบัตรน่ะ เห็นว่าจะเอาเจ้าเหมียวมาฝากเลี้ยง

ผมตอบ ไทเกอร์ไป มือก็หานามบัตรในกล่อง อ่ะ เจอล่ะ

เจอแล้ว หาตั้งนาน ฉันออกไปก่อนน่ะ ว่าแต่นายมาทำอะไรในนี้เนี้ย ไม่ไปให้อาบน้ำเจ้าฟู่ฟู๋ เหรอ ผมหันไปถาม ไทเกอร์ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป

ก็แค่มาจับผิดอะไรบ้างอย่างเท่านั้นแหละ แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว ฉันว่าฉันออกไปดีกว่า ข้างนอกยังมีอะไรให้ลุ้นอีก

ไทเกอร์พูดจบก็เดินสวนผมออกไป พร้อมกับหยิบดอกกุหลาบสีขาว ในแจกันออกไป หนึ่งดอก ผมรู้สึกแปลกๆในใจ เหมือนคนกำลังอกหัก น่าแปลกน่ะ ทั้งๆที่ผมยังไม่รู้จักเธอ แต่กลับรู้สึกหึงและหวงเธอ ไม่อยากให้ใครเข้ามาวุ่นวายหรืออยู่ใกล้ชิดเธอเลยซักนิด ผมรีบเดินออกไปหาเธอ แต่ไม่ทันซะแล้ว ไทเกอร์ นายตัวแสบเดินตรงไปหาสาวน้อยของผม เอ๋ เมื่อกี้ผมพูดว่าสาวน้อยของผมหรอ น่าอายชะมัด ผมรีบเดินไปหาพวกเค้าทั้งสอง แต่มันก็ต้องทำให้ผมหยุดยืนดูพวกเค้าที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน

 

ตอนที่ 1 แรกพบ (ความคิดของ ไทเกอร์)

 สวัสดีครับ สนใจเจ้าแซกกี้หรอครับ คุณ..... ผมเข้าไปทักสาวน้อยน่ารักคนหนึ่ง ที่กำลังเล่นกับเจ้าแซกกี้อยู่ พร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ เธอหันมามองผม ใบหน้าของเธอช่างเหมือนตุ๊กตา ชวนให้หลงใหล สายตาของเธอที่จ้องมองผมทำให้ใจผมแทบละลาย เธอสบตาผม แล้วตอบผมกลับมา

แอริน ค่ะ

ครับ คุณแอริน นี่ครับดอกไม้สำหรับคุณ ผมพูดกับเธอพร้อมกับยื่นดอกไม้ในมือให้ เธอมีดวงตาที่ชวนให้เคลิมเคลิ้ม มิน่า คริสถึงได้หน้าแดงขนาดนั้น เธอรับดอกไม้ของผมไป

ขอบคุณมากค่ะ คุณ....?

ผมยิ้มให้กับเธออีกครั้งก่อนจะแนะนำตัวเอง

ผมชื่อไทเกอร์ครับ เป็นหุ้นส่วนร้านนี้ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณแอริน

เช่นกันค่ะ เรียกแอรินเฉยๆก็ได้คะ เอ่อ ไม่ทราบว่าผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์ตรงนั้น ชื่ออะไรค่ะ

น้ำเสียงของเธอก็ชวนให้ผมหลงใหลเหมือนกันน่ะ ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเธอเป็นที่สนใจของคริสอยู่ ผมคงจะจีบเธอไปแล้ว  แต่เดี๋ยวน่ะ เมื่อกี้เธอถามหาคริสหรอ หรือว่าเธอจะชอบคริส สงสัยงานนี้ต้องสืบสักหน่อยแล้ว

อ้อ คริสหรอครับ คริสเค้าก็เป็นหุ้นส่วนร้านนี้เหมือนกันครับ แอรินถามทำไมหรอครับ

แอรินแสดงอาการตกใจที่เจอผมถามคำถามนี้ หน้าของเธอค่อยๆแดงขึ้น แล้วก้มหน้าพูด

ป่าวค่ะ เค้าบอกให้รอน่ะค่ะ แต่เห็นว่าไปนานแล้วก็เลยลองถามดูน่ะค่ะ

อ้อ ครับ เพียงเท่านี้ผมก็ทราบแล้วว่าแอรินต้องแอบชอบคริสอยู่แน่ๆ

ผมชวนเธอคุยเรื่องในร้าน เวลาเธอหัวเราะหรือว่ายิ้มเธอดูมีเสน่ห์ ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ผมเคยรู้จักมา ระหว่างนั้นสายตาของผมก็เหลือบเห็นสายตาของใครบางคนที่กำลังมองมาที่ผม ใช่แล้วหล่ะ สายตาที่ว่า เป็นสายตาของ คริส ที่มองผมจนจะทะลุปรุโปร่งเข้าไปในร่างกายอยู่แล้ว มันทำให้ผมรู้สึกขนลุกแปลกๆ ผมจึงขอตัวแยกออกมาจากเธอก่อน เป็นจังหวะเดียวกับที่ คริส เดินสวนผมมา ผมยิ้มที่มุมปากให้กับคริสก่อนจะเดินเข้าไปที่หลังร้าน เพราะตอนนี้เจ้าฟู่ฟู่คงรอให้ผมไปอาบน้ำให้นานแล้ว ไม่รู้ตอนนี้เจ้าคริสจะเครียดแค่ไหนที่เห็นผมไปยืนคุยและให้ดอกไม้กับสาวน้อยชุดขาวคนนั้น