Cupidon สื่อรักมาทักทาย

/> /> />

ตอนที่ 1 Cupidon International School

    แสงอาทิตย์ยามเช้าของวันจันทร์ที่สุดแสนจะน่าเบื่อ...เพราะอะไรน่ะหรอ  ก็เพราะว่า...วันนี้ก็ต้องไปเรียนแต่เช้าอีกแล้วนะสิ!!! “โอ้ยยยย....อยากนอนต่อจริงๆ เมื่อคืนไม่น่ามัวแต่ดูนารุโตะเล้ย!!”  ฉับบ่นอุบให้กับตัวเองคนเดียวพลางเอามือขยี้หัวที่เปียกหมาดๆพร้อมกับสาวเท้าเดินเข้าโรงเรียนที่มีป้ายติดขนาดใหญ่มากกกกก(ใหญ่จริงๆนะ) ถูกติดด้วยอักษรสีทองขนาดใหญ่แต่เล็กว่าป้ายไว้ว่า ‘โรงเรียนนานาชาติคูปิดอง’

(Cupidon International School)’ โรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนนานาชาติก็จริงแต่แบ่งเป็นสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งเป็นโซนที่มีแต่พวกเด็กต่างประเทศหรือไม่ก็พวกเด็กลูกครึ่งและรวมไปถึงพวกเด็กไทยทั้งหลายแหล่ที่ประสงค์อยากจะพูดภาษาอังกฤษทั้งเช้า สาย บ่าย เย็น โดยไม่ต้องได้ยินหรือได้รู้ว่าที่นี่คือประเทศไทยยังไงยังงั้นเลยแหละ - o –

ส่วนฉันน่ะหรอเรียนอยู่อีกโซนนึง (เพราะฉันคงไม่บ้าจี้อยากพูดภาษาอังกฤษทั้งวันขนาดนั้นหรอกนะ - -*) โซนของฉันเป็นโซนที่ล้วนแล้วแต่เป็นเด็กไทยทั้งนั้นเพราะฉะนั้นโซนของฉันไม่ว่าจะเป็นเรื่องวัฒนธรรมหรือกฏระเบียบข้อบังคับก็ล้วนแล้วแต่เหมือนกับโรงเรียนสหอื่นๆทั้งนั้นเพียงแต่ว่าให้มันมีชื่อ ‘นานาชาติ’ เข้ามากำกับให้มันดูหรูเริ่ดแค่นั้นแหละ  - o - ....โรงเรียนของฉันมีขนาดใหญ่มากเพราะมีตั้งแต่ชั้นอนุบาลไปจนถึงมีมหาวิทยาลัยในเครือด้วย เพราะงั้นเด็กนักเรียนที่นี่ส่วนใหญ่ที่ทางบ้านรวยล้นฟ้าก็ขับรถมาอวดโฉมกันเป็นว่าเล่น  ส่วนฉันน่ะหรอ  หึๆ  รถเมล์ละกัน แค่ค่าเทอมก็ทำฉันแทบไม่มีจะซื้อข้าวกินและ T^T ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ฉันต้องเดินเข้าโรงเรียนมโหฬารนี่ด้วยตามลำพังทุกๆเช้า...แต่โชคดีที่ตึก ม.6 มันอยู่ไม่ไกลจากประตูโรงเรียนมากนัก  เลยทำให้ฉันไม่ค่อยขี้เกียจในการเดินเข้าสักเท่าไหร่ในปีนี้ =.,= ไม่นานนักฉันก็เดินผ่านป้าย ที่ตั้งเด่นสง่าไว้ด้านหน้าตึกเรียนที่กว้างยาวมีตัวอักษรสีทองแบบเดียวกับหน้าโรงเรียนติดเอาไว้ว่า ‘Cupidon Hight School’

“ให้ตายเหอะ  ง่วงชะมัด ..ฮ้าวววววว=O=~”  ฉันเดินงัวเงียพร้อมกับเปิดประตูที่มีป้ายแขวนไว้ว่า 6/14 

นี่ฉันจะได้เรียนที่นี่เป็นปีสุดท้ายแล้วหรอเนี่ย  เฮ้ออออ~ คิดแล้วใจหายเหมือนกันนะ..

(ทั้งๆที่จะเข้ามหาลัยในเครือเนี่ยนะ  -_- )

- -พลั่ก!!- -

“โอ้ยยยยยยยย!!! ยัยซอฟท์ เจ็บนะย่ะ T-T แกฟาดชั้นด้วยกระเป๋าเชียวน๊า”    ไม่ใช่กระเป๋าธรรมดานะ   นั่นมันจาคอปนะเว้ยจาคอป  กระเป๋าหนังแท้แถมหนักอีกต่างหาก T ^ T

“โหย..ทำเป็นบ่นนะยัยเตี้ย!!  ชั้นก็ฟาดแกทุกวันนั่นแหละ ยังไม่ชินอีกหรอไง ^ - ^” ผู้หญิงร่างบาง  ผมดำยาวสลวย หน้าตาสวยดุจนางฟ้า ปากเรียวเล็กอมชมพูที่กำลังขยับไปมาด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่นและหลอกด่าฉันอยู่ = O =

“ที่ชั้นเตี้ยก็เป็นเพราะแกฟาดชั้นทุกวันๆนี่แหละ ยัยสวยเอ้ยยยย!!” ใช่ค่ะ   มันสวยค่ะต้องยอมรับเพราะมันเป็นถึงดาวโรงเรียนระดับ ม.ปลาย  ถึงไม่อยากจะยอมรับมากแค่ไหนก็เหอะ..หึๆๆๆๆ (=.,=)

“ซอฟท์...แกทำการบ้านฝรั่งเศสมายังอ่ะ  - o -??”

“ลอกไอ้ติ๋ง เสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ^o^V  ชั้นเก่งม่ะ ^-^”

“เออ..เก่ง เรื่องลอกเนี่ย...เอามาลอกมั่งดิ๊ คาบแรกด้วยไม่ทันชั้นตายแน่ T o T”  ไม่ทันนี่ตายจริงๆนะโว้ย  อาจารย์แกยิ่งโหดๆ.... โหดหน้ามันอยู่ ขืนไม่เสร็จละก็  ได้ตะโกนแหกปากท่องภาษาฝรั่งเศสให้ทั้งโรงเรียนได้ฟังกันแน่ !!

“อ่ะ...เอาไป รีบๆลอกล่ะเดี๋ยวก็ลงไปเข้าแถวแล้ว” ยัยซอฟท์บอกพลางหยิบสมุดภาษาฝรั่งเศสส่งให้ฉัน

“เออ..วันนี้ชั้นไม่ลงไปเข้าแถวนะแก  ฝากเช็คชื่อให้ด้วย เดี๋ยวทำการบ้านไม่ทัน แฮะๆ^^”  เหลือเวลาแค่สิบนาทีกับภาษาต่างด้าวตั้งสามหน้า...ต่อให้มีปากกาวิเศษจากแฮรี่ พอตเตอร์ ฉันก็ทำไม่ทันหรอก T ^ T

“เออๆ..รีบๆทำแล้วกัน...แล้วนี่ติ๋งมันยังไม่มาอีกหรอวะเนี่ย???” ยัยคนสวยพูดสายตาก็พลางสอดส่องหาร่างของเพื่อนอีกคน..หน้าแกเนี่ย นางฟ้ามาเกิดหรือไงนะ -  -*

“มาแล้วแหละมั้ง สงสัยนั่งกินข้าวกับอ๋องอยู่ข้างล่างอ่ะ” ฉันตอบพร้อมกับมือที่จดยุกยิกๆอย่างรวดเร็ว

“เหรอ...แล้วเมื่อไหร่ปุ๊ก กับ แหม่ม จะมาสักทีเนี่ย”

“แกจะถามถึงมันทำไม ก็รู้อยู่ว่าถ้าอาจารย์คาบแรกไม่เข้า พวกมันก็ยังไม่มา  - o -*”

- - กิ๊ง ก่อง กิ๊ง ก่อง กิ่ง กิง กิ๊ง ก่อง- -

สิบนาทีไวเหมือนโกหก..นี่ฉันยังลอกการบ้านได้ไม่ถึงครึ่งหน้าเลยน๊า T O T

“ชั้นไปเข้าแถวแล้วนะ รีบๆลอกละ เดี๋ยวจะโดนโหดหน้ามันรังแกเอา ^-^”

“เออน่า!!..ชั้นรู้แล้วย่ะ อย่าลืมเช็คชื่อให้ชั้นด้วยนะเว้ย!!” ฉันพูด พร้อมกับมือที่จดอย่างไวยิก แต่สายตากลับมองยัยสวยแบบขมขู่ -_-+

“รู้แล้วน่าๆ เด๋วให้ไอ้ถึกเช็คให้   ไปนะ”

“อือ”

สิ้นเสียงประตูปิด พร้อมกับเพื่อนๆที่พร้อมใจกันเดินออกไปตั้งแถวเพื่อเคารพธงชาติในตอนเช้า ยังมีฉันคนนี้ที่จะตายแหล่ไม่ตายแหล่ เหลือชีวิตรอดแค่ 50 เปอร์เซ็นในการช่วยเหลือชีวิตตัวเองภายในสามสิบนาทีกับสิ่งที่เหลือคามืออีกสองหน้ากระดาษครึ่ง!! ฉ้านจะทำเสร็จม้ายยยยยยยยยยยย!!!!

ในขณะที่ฉันกำลังว้าวุ่นกับสิ่งที่กำลังเร่งมันให้เสร็จตามเวลาเพื่อช่วยเหลือชีวิตตัวเองอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงประตูที่ถูกปิดไปแล้วครู่หนึ่งดังขึ้นอีกครั้ง ฉันขวับไปมองเพราะกลัวจะเป็นอาจารย์ที่เดินตรวจตึกตามห้องเรียนคอยจับนักเรียนที่แอบโดดเข้าแถวแบบฉันอยู่ - -* แต่วันนี้วันจันทร์ส่วนใหญ่อาจารย์จะเดินตรวจจริงๆแค่วันพุธเท่านั้น...เพราะมีแค่อาจารย์เวรวันพุธเท่านั้นแหละที่ขยันกว่าคนอื่นๆเดินได้ทุกชั้น  แต่ห้องของฉันอยู่ชั้นบนสุดของอาคารเรียนเลยไม่ค่อยมีอาจารย์คนไหนอยากเดินขึ้นมาสักเท่าไหร่ สาเหตุเป็นเพราะ แก่เลยเหนื่อยเร็ว - -*

แต่สิ่งที่ฉันมองเห็นด้านหน้าของบานประตูที่ถูกปิดลงไปเมื่อครู่ไม่ใช่อาจารย์แต่อย่างใด  หากกลับกลายปรากฎร่างของเด็กผู้ชายคนนึงสูงโปร่ง  ผิวขาว  อยู่ในชุดนักเรียน ม.ปลาย สถาบันเดียวกันฉันที่หน้าอกปักดาวสองดาว......

เด็กม.5นี่?? เข้ามาทำไมนะ??