บันทึกของเด็กหญิงกำพร้า

เราอาจมีเวลาสั้นไป...ที่รัก  แต่อย่างน้อย  ฉันก็ดีใจที่วันนี้คุณมาอยู่กับฉัน  แม้ฉันจะรับรู้ได้หรือไม่ก็ตาม  ตลอดเวลาที่ผ่านมา  คุณคือความทรงจำของฉันเพียงหนึ่งเดียว  ฉันไม่เคยท้อใจเลย  ฉันรู้  ว่าการรอคอยมันทรมาน  แต่นั่น  มันทำให้ฉันมีความหวังที่จะอยู่เพื่อคุณไม่ใช่เหรอ  เราสองคนเหมือนชะตาเล่นตลก  ฉันยังจำได้ดี ในวันที่เราพรากจากกัน  และฉันก็รู้  ว่าวันหนึ่ง เราก็ต้องพบกันอยู่ดี  แต่วันนี้ซิ  ฉันคงต้องลาคุณอย่างจริงจังเสียที  ที่รัก...ฉันไปไม่ไกลหรอก...คุณต้องมีกำลังใจต่อไปเหมือนกับฉัน  ที่เคยมีความหวังในการรอคุณ...และนี่คือสิ่งเดียวที่ฉันจะมอบให้คุณ   มันคือตัวแทนจากใจของฉัน...เก็บรักษาให้ดี...ลาก่อนนะ...ที่รัก