life boy

1

บทนำ

                               ในโลกของเรามีสิ่งอยู่สิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถ อธิบายออกมาเป็นคำพูดได้และสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่จะนำความสุขมาให้เรา จนเราเองยังคาดไม่ถึงแต่ในอีกแง่หนึ่งมันก็จะนำ ความทุกข์ โศกเศร้า และ เสียใจ มาให้เราได้เหมือนกัน แต่ทว่าเราทุกๆคนกลับต้องการมัน

...ความรัก...

แก๊กต์ ข้าว่าคนที่ยืนอยู่ริมประตูน่ารักวะชายหนุ่มในชุด ร.ด ปี ๑ ถามเพื่อนชายที่กำลังจัดแขนเสื้อของเขาอยู่ข้างๆ
มึงพูดมึงจะเอาเบอร์ไหมเดียวกูขอให้แก๊กต์หันกลับไปถามพร้อมกับยิ้มบางๆ
ไม่อะ เขาตอบก่อนจะเหลือบตาไปมองนักเรียนหญิงสามคนที่พึ่งจะขึ้นรถ(รถไฟBTS)
มึงว่าเด็กเตรียมคนไหนน่ารักวะไอ้เอกแก๊กต์ถามขณะที่สายตาของเขายังคงจ้องไปที่หญิงสาวทั้งสามที่กำลังยืนเม้าแตกอยู่ข้างๆประตูรถไฟโบกี้สุดท้าย
กูว่าคนที่ใส่แว่นน่ารักสุดวะเอกจ้องไปยังเด็กเตรียม ผมยาวมัดเปียใส่แว่นสีชมพูผิวขาวตัวสูงประมาณ 164 ซม....แล้วจะบรรยายทำไมเนี่ย

...สยาม ท่านที่ต้องการจะเปลี่ยนเส้นทาง...

แก๊กต์เอกเรียกก่อนจะรีบวิ่งออกจากรถไฟแล้วตรงไปยังบันไดทางขวาที่แทบจะไม่มีคนลงเลยแม่แต่คนเดียวแต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรทั้งๆที่บันไดนี้ว่างแต่ไม่มีคนลง กลับไปแย่งกันลงบันไดเลื่อนอันแคบๆอันเดียวในขณะที่เอกวิ่งไปยังช่องเสียบบัตรก็ได้บริหารสายตานิดหน่อยโดยการเหลือบไปมองนักเรียนหญิงที่เดินผ่านมาและก็ผ่านไป

ติ๊ด

 เย้ เอกกระโดดออกมาพร้อมกับทำถ้าดีใจสุดขีด

รีบเหอะเดียวไม่ทันแก๊กต์พูดก่อนจะรีบวิ่งไปยังบันไดทางลงเพื่อที่จะไปเรียนพิเศษกับครูลิลลี่ให้ทัน 5 โมง เอกก้มลงไปมองนาฬิกาเวลาตอนนี้คือ 4.57 นาฬิกา เอก กับ แก๊กต์ ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าร้านเซเว่นทันที เอกเดินเข้าไปหยิบน้ำเป๊ปซี่หนึ่งขวดกับลูกอมหนึ่งถุงไปวางที่เคาเตอร์ก่อนที่แก๊กต์จะเดินมาแล้วโยนถุงลูกอมสองถุงให้เขาจ่ายตังค์

...สาดเงินกูอีกและ...

สี่สิบบาทครับ

เอกควักเงินออกมาจ่ายให้เคาเตอร์ก่อนจะเดินออกจากร้านอย่างช้าๆเพื่อที่จะได้มีเวลาเหล่สาว
ไอแก๊กต์มึงเอาหมากฝรั่งมาจากไหนวะ เอกถามพร้อมกับยื้นหนังสือให้พี่ที่เคาเตอร์ติ๊ก
ก็ที่กูยื่นให้มึงมือกี้ไง... ทั้งสองเดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆก่อนจะหยิบบิลขึ้นมาดู เมื่อเห็นบิลเอกแทบจะหัวเราะออกมาทันทีเพราะชื่อของหมากฝรั่งอันนี้ไม่ได้อยู่ในบิลเลย ไอ้เอกมึงเอาไปคืนแทนกูดิ
เรื่องไรอะเอกไม่รอให้แก๊กต์พูดอีกรอบรีบวิ่งขึ้นไปเรียนทันทีปล่อยให้แก๊กต์วิ่งตามมาเรื่องราวในครั้งนี้สอนให้รู้ว่า

...กูจะไม่ไปเซเว่นร้านนั้นอีกแล้ว...

เมื่อคิดได้อย่างนั้นแก๊กต์ก็ยัดหมากฝรั่งเข้าปากหนึ่งอันก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องไปนั่งที่

เอาละนะ ปลาทอง...

ครูลิลลี่ก็ยืนคุยกับนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่ถูกตั่งชื่อว่าปลาทองแต่ถ้าให้พูดตามความคิดของพวกเรา(ผม2คนนี่แหละ)ละก็คิดว่าคนที่ชื่อปลาทองก็น่ารักเหมือนกันนะ อิอิ แต่ความคิดนี้ก็ถูกเอกปัดทิ้งไปเมื่อเด็กผู้หญิงหน้าตาหน้ารักนั่งหัวเราะ(หัวเราะแบบก๊ากไม่เก็บเลยอะ)กับมุขของครูลิลลี่ข้างๆเสากลางห้อง (มุกแป๊กๆที่คนอืนไม่ขำแต่เธอกลับขำ ผมมองเท่าไหร่ก็รู้สึกมีความสุขทุกที)

...ผู้หญิงคนี้หน้ารักจัง...

เอกนั่งจ้องผู้หญิงคนนั้นอยู่นานจนไม่เป็นอันเรียน!

...หล่อนหันมาแล้ว...

หล่อนหันมามองทางที่เขากับแก๊กต์นั่งหลายครั้งและเป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่มาเรียนทำให้เอกเริ่มมองตาของผู้หญิงคนนั้นว่าจองมาที่ใครระหว่าง เขา กับ แก๊กต์

เพล้ง

เสียงหัวใจดวงน้อยๆแตกสลายเพราะสายตาของผู้หญิงคนนั้นจองมาที่ไอ้แก๊กต์ที่กำลังทำงานที่ครูสั่งอยู่(การบ้านนั่นแหละ)

...เฮ้อ งี้ทุกทีสิน่า...

เอกหันไปมองแก๊กต์อย่างเศร้าๆก่อนจะบอกมันว่าไอ้แก๊กต์มีผู้หญิงมองมึงอยู่อะคำพูดแค่นี้เขาลังเลที่จะบอกมันเกือบ5นาทีทีเดียวมันรีบละสายตาจากหนังสือแล้วหันมาถามว่า คนไหนวะ
คนนั้น เอกหันหัวปากกาชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้นช้าๆโดยที่ยังปั้นใบหน้ายิ้มแย้มอยู่
เฮ้ย หน้ารักวะกูจีบดีเปล่าวะ...มันยังพูดไม่ทันจบก็เงียบไปก่อนจะพูดขึ้นมาว่าเขาดูคุ้นๆเหมือนเพื่อนเก่ากูเลยวะ
จริงดิเอกถามอย่างดีใจพร้อมกับอธิษฐานขอให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนไอ้แก๊กต์จริง

...เพื่อนเยอะจริงนะมึง...
 
เออ รู้สึกจะชื่อ... มันหยิบกระดาษขึ้นมาแล้วเขียนว่า กิ๊ก
มึงแน่ใจนะ เอกถามอย่างมีความหวังแต่แก๊กต์ไม่ตอบยังคงจองผู้หญิงคนนั้น
กูมั่นใจ80%ว่าใช่เพราะว่ากิ๊กเขาเป็บคนเปิดเผย พูดเร็ว และ หัวเราะอย่างที่เห็นอะนะ แก๊กต์หันมาพูด้วยรอยยิ้มก่อนที่ทั้งคู่จะหันไปมองเด็กผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง

...ได้โอกาส...

เอกยิ้มที่มุมปากแล้วจึงพูดว่างั้นมึงก็ลองไปทักดูดิ
เฮ้ยไม่เอาแก๊กต์รีบปฏิเสธทันที

งั้นตอนเลิกเรียนเดียวกูเข้าไปทักเองเอกพูดพร้อมรอยยิ้มที่หุบไม่อยู่

ถ้าใช่เดียวกูจีบ

และแล้วเวลาเลิกเรียนก็มาถึง

แก๊กต์กูไม่กล้าวะ เอกหันมายิ้มแห้งๆ
โธ่ไอ้ปอด แก๊กต์หันมาด่าที่หนึ่งก่อนจะเดินนำหน้าลงบันไดไปหน้าที่เรียนพิเศษตกลงมึงไม่ไปทักใช่ปะ
อืมเอกพยักหน้าแล้วมึงกล้าเปล่าเถอะ
แก๊กต์ไม่รอช้าเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นทันทีเธอๆ...
แก๊กต์ใช่เปล่า