บทกวี...สดุดี(การมี)ชีวิต

ข้าฯมิอาจ เรียกตน คนกวี
เพียงแต่มี จิตใจ ร่วมขับขาน
พุทธกวี สดุดี ครูอาจารย์
มิพบพาน ขอเพียงนบ อภิวันท์

อันธรรมดา ธรรมะ ธรรมชาติ
มิได้ขาด เกี่ยวข้อง คล้องคู่ขวัญ
มีครรลอง คลองเคลื่อน เตือนชีวัน
ข้าฯประจัญ จึ่งเวียนเว้า กล่าวโคลงกลอน

มีความรู้ หนึ่งน้อย ด้อยสามารถ
แม้นประมาท พลาดผิด บิดคำสอน
ขอมิ่งมิตร ได้โปรด เอื้ออาทร
แจงก่อนจร แจ้งก่อนจาก จักจดจำ


แก้ไขครั้งที่ ๑  ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๒
แก้ไขครั้งที่ ๒   ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๒