แผนลับร้ายสะกดใจให้รับรัก ตอนที่1

แผนลับร้ายสะกดใจให้รับรัก

The snolping^^

บทนำ...

      ฉันเคยวาดฝันไว้ว่าชีวิตฉันจะต้องเหมือนกับซิลเดอร์เรร่าในนิทานปรัมปรา แต่ว่านะ...โชคชะตาดันเล่นตลกเพราะฉันไม่ได้มีแม่เลี้ยงใจร้าย   ไม่ได้มีพี่สาวใจมาร และที่สำคัญฉันยังเกิดมาหน้าตาเหมือนกบเคโระเอาเถอะฉันไม่โทษใคร     เฮ้อ~ชีวิตนี้มันเศร้าอาคร้าพี่น้อง....

     ก่อนอื่นขอแนะนำตัวนะคะฉันสาวน้อยวัยสิบหกย่างสิบเจ็ดปีมีชื่อว่าปั้นหยา   มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อปั้นจั่น  ฉันเรียนยู่ชั้นม.ปลายห้องเอฟ(อนาถแท้) หน้าตาก็พอควงไปวัดไปวาได้(มั้งนะ)แต่ไอ้พี่ชายตัวดีมานชอบบอกว่าฉันหน้าตาเหมือนเขียดโดนรถทับคิดสภาพดูสิคะว่าหน้าตาฉันจะเป็นไง  สวยไม่เบา...เหอๆๆ

     เอาล่ะเข้าเรื่องซะที

   ยัยขี้เหร่  เร็วหน่อยสิ  แต่งยังไงก็ไม่สวยหรอกโว้ยยยยย

เสียงห้าวๆของพี่ปั้นจั่นดังขึ้นมาจากทางหน้าบ้าน   ทำเอาฉันที่นั่งอยู่ในห้องสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว 

   ค้า~คนเพิ่งตื่นจะเร่งอะไรหนักหนาเล่าฉันตะโกนออกไปทางระเบียงห้องเนื่องจากห้องนอนของฉันอยู่บนชั้นสอง

   ยัยคางคก  กินขี้อยู่รึไงหา!...

ดูมัน...ช่างเป็นพี่ชายที่น่านับถือจริงๆจะให้กำลังใจน้องสาวตัวเองสักหน่อยก็ไมได้(ถึงมันจะเป็นเรื่องโกหกก็เหอะ)

   เออ!   รู้แล้วกำลังลงไปฉันตอบอย่างไม่พอใจ สุดๆ

ฟิ้ววววว~ คิคว่ามันคือเสียงวิ่ง แล้วกัน

   กว่าจะเสด็จ

 เจ้าพี่ตัวดียืนกอดอกไม่พอใจอยู่ข้างรถเก๋งบีเอ็มคันหรูที่พ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดปีที่แล้ว   เออ...ฉันไม่ได้บ้างให้มันรู้ไปเซ่  อะโธ่เอ๊ยยย

  ไม่ต้องพูดมากจะไปไม่ไปโรงเรียนอ่ะ   รีบนักไม่ใช่หรอพูดจบฉันก็รีบเปิดประตูขึ้นมานั่งบนรถทันที   สักพักหลังจากที่ทำหน้าไม่พอใจไอ้คุณท่านพี่ก็รีบขึ้นตามมา

  มีอะไรจะบอกว่ะ...

   อะไร...จะพูดก็พูด

   เดือนนี้พ่อโอนเงินมาให้เพิ่มคนละพันห้า...เมื่อวานไปเบิกมาแล้ว

    พี่พูดอย่างยิ้มๆก่อนจะขับรถไปตามทางไปโรงเรียนหา...ว่าไงนะ  พอโอนตังมาให้เพิ่มอย่างนั้นหรอ  ไมฉันไม่รู้เรื่องอ่ะ อิอิ แต่ก็ดีไปจะได้เอาไปจ่ายค่าเข้าค่ายซัมเมอร์ปลายปีเหอๆๆ

   งั้นเอาส่วนของปั้นหยามาด้วยจะเอาไปทำธุระ

   หึหึ...สงสัยจะไม่ได้นะไอ้น้อง

หมายความว่าไง...

    เพราะ...พี่เอาไปซื้อของขวัญให้น้องแกรนด์แล้ว  เสียใจด้วยมันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆมันยังมีหน้ามายิ้ม 

    อะไรนะ!  แล้วค่าเข้าค่ายปิดเทอมฤดูร้อนของปั้นหยาล่ะจะเอาที่ไหนจ่ายหา!... ที่สำคัญนั่นมันเงินตั้งสามพันนะของขวัญบ้าบออะไร

ฟระ!

    เธอก็ขอพ่อใหม่สิไม่เห็นยาก...ก็น้องเค้ารวยซื้อของถูกๆให้ได้ไงเสียชื่อกันพอดี   ก็แค่ลงทุนนิดหน่อยอีกหน่อยก็ได้คืน

แล้วพี่ไม่คิดบ้างรึไงว่ากว่าพ่อจะได้เงินมาแต่ละบาทมันยากแค่ไหน    ต้องทำไร่ ไถนาตากแดดหน้าดำ...อ้อนั่น ไม่ใช่ป๊ะป๋า แล้ว

    อ้อหรอ   เกาะแดกเค้าว่างั้นฉันทำสีหน้าดูถูกสุดๆ  ไม่อยากจะเทศพี่ชายฉันแมงดา

    ป่าว...ก็แค่...เฮ้ยแล้วจะรู้ไปทำไมเรื่องของผู้ใหญ่เด็กอย่ายุ่ง

แต่ได้ข่าวว่าแกเอาตังฉันไปว่ะ   แล้วนายก็แก่กว่าฉันแค่สองปีนะ

  เดือนหน้าเดี๋ยวคืนอย่าเรื่องมากไปหน่อยเลยอีกตั้งสี่เดือนกว่าจะเข้าค่ายไม่ใช่รึไง

     ชิ  ก็ได้ย่ะโธ่ถ้าไม่เห็นว่าหล่อไม่ยอมนะเนี้ย 

    .... อืมแต่จะว่าไปพี่ฉันก็ฮอตมากในหมู่สาวๆนะ หน้าตาก็...อืม  หล่อมากเลยทีเดียวดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มเหมือนกับฉัน  จมูกโด่งได้รูป   หน้าเรียวยาวปากอมชมมพู   ตัวสูงผิวขาว อานะสรุปคือหล่อ  ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นพี่ชายฉันล่ะก็จีบไปแล้วละ

     เอ่อ...ว่าแต่พี่มันคงไม่เอาฉันหรอก

     ฉันสวยขึ้นรึไงมองอยู่ได้

ฉันพูดพรางขมวกคิ้ว ใช่แล้วฉันสังเกตเห็นว่าพี่ปั้นหยาเองก็มองฉันอยู่เหมือนกัน

     เธอนั้นแหละมองฉันทำไม? จ้องอยู่ได้จะทะลุอยู่แล้วนะโว้ย

เออจริง   เหอๆๆบ้าว่ะเรา

    ป่าวก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าพี่ก็หล่อดีเหมือนกันพูดไปก็อายนะนี่ อิอิมีพี่ชายหล่อ  ชมตัวเองทางอ้อมค่ะทุกท่าน  เหอๆๆๆ

    ผิดกับฉันที่เห็นว่าเธอ...ขี้เหร่มาตั้งแต่เกิด ฮ่าๆๆๆๆไปตายซะ 

    ลงไปยัยคางคก ถึงโรงเรียนแล้ว

พี่พูดพร้อมกับจัดการโยนกระเป๋านักเรียนของฉันมาให้ใบนึง  และฉันก็ได้รู้อะไรอีกอย่างว่าพี่ปั้นจั่นมันไม่เคยพกอะไรมารียนเลย