บทนำ
ดารุกาหลับตาผ่อนคลายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะดิ่งจมลงสู่ก้นสระ อนุชิดซึ่งเฝ้ามองอยู่ในขณะนั้น คิดว่าเธอกำลังจมน้ำ ด้วยความตกใจทำให้เขาวิ่งจากที่ซ่อน ไปเกาะขอบสระพร้อมกับกวาดสายตามองหาตัวเธอ พอดีกับดารุกาโผล่พรวดขึ้นมา ความตกใจทำให้ทั้งสองหยุดชะงัก เธอดึงสติมาได้
คุณเล็ก กลับมาเมื่อไหร่คะ ดาไม่เห็นได้ยินเสียงรถเลย
พออนุชิดตั้งสติได้อีกทั้งเห็นเธอใกล้ๆขณะที่อยู่ในชุดว่ายน้ำแบบนี้ เขานึกว่าเธอเป็นนางเหงือกเสียอีก
คุณสวยมาก
เขาพึมพำกับตัวเอง สายตาเขาจับจ้องอยู่เส้นริบบิ้นเล็กๆที่ผูกไว้ที่ทรวงอกที่โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ
ไม่หลุดแฮะ
เขาพึมพำ
ว่าอะไรนะ คะ คุณเล็ก
เปล่าครับ เออ.. เมื่อครู่ผมมาทันเห็นคุณจมลงไปในน้ำ ก็นึกว่า...
ดารุการู้สึกว่าอนุชิดจะมองส่วนคอเสื้อของเธอนานเกินไป พร้อมกับก้มลงมองตัวเองแล้วก็ทิ้งตัวลงน้ำเพื่อให้จมลงไปถึงคอ อย่างไรก็ตามน้ำใสแจ๋วไม่ได้ช่วยปิดบังตัวเธอจากสายตาของเขาได้เลย .....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น