รักไม่มีวันหมดอายุ **There is no expire day for love u**

บทนำ

            เอ้าเร็วๆหน่อยยัยตุลย์ หาคนมาเต้นคู่ได้รึยังการแสดงก็ใกล้เข้ามาเต็มที่แล้วน่ะ  เสียงดังจากด้านหน้าที่กำลังจะเดินไปถึงส่งเสียงทักทายออกมาอย่างร่าเริง ซึ่งในขณะนี้ที่โรงเรียนมีงานแสดงคอนเสิร์ตกันนักแสดงทุกคนต้องเตรียมตัวหาชุดการแสดงให้เข้ากับงานรวมถึงกลุ่มของตุลย์ญาดาที่เป็นดาวเด่นในเรื่องต่างๆจะพลาดได้ยังไงด้วยรูปร่างหน้าตา รวมถึงความฉลาดของทั้งกลุ่มแล้วคงเป็นที่วางใจของคุณครู

นิยัยแพทส่งเสียงดังทำไมอายคนอื่นน่ะ

จะอายทำไมก็พวกเรามีแต่คนรู้จักนิ ไม่เห็นต้องอายเลยว่าแต่แกเถอะหาคนมาเต้นคู่ได้รึยัง แพทซึ่งเป็นสาวหัวทันสมัยและหน้าตาเหมือนลูกครึ่งของกลุ่มจึงเป็นที่สนใจของหนุ่มๆมากมาย ได้กล่าวขึ้น

เอางี้ดีกว่าเดี๋ยวเราลงไปทานข้าวกัน เพื่อจะเจอพ่อเทพบุตรของยัยตุลย์ จ๋าหญิงที่อ่อนหวานในกลุ่มพูดแทรกขึ้น   ทันใดนั่นเองระหว่างบันได้ชั้นที่ 2 ยัยตุลย์ก็แอบปิ๊งเทพบุตรขึ้นมาด้วยหน้าตาน่ารักของหนุ่มคนนี้เองทำให้ตุลย์ญาดาถึงกับชะงัก

นาย ! นายคนนั้นน่ะ ช่วยมาเป็นนักแสดงคู่กับเราหน่อยได้มั้ย

อะไรน่ะครับ จะให้เราแสดงอะไรกับตุลย์หรอ

ก็ให้เทอไปแสดงงานคอนเสิร์ตที่จะถึงนี้ไง โดยที่เทอจะต้องเต้นรำคู่กะยัยตุย์บนเวทีย่ะเข้าใจมั้ย แพทพูด

ว่าแต่เทอชื่อะไรหรอ 

เราชื่อ ภัสสะ เรียกว่าภัส ง่ายดี ภัสตอบพร้อมส่งยิ้มมาให้แพทซึ่งตอนนั้นเองภัสก้ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงอยากกวนประสาทยัยนี้จัง *-*

ตกลง นินายจะเต้นรำกับเพื่อนฉันมั้ย

ตกลงได้สิ ถ้าแพทอยู่สอนด้วยภัสก็จะเต้น ภัสพูดพร้อมกับกระซิบที่ข้างแก้มของแพททำให้แพทหน้าแดง

ตาบ้า นายภัสบ้า อย่ามาทำอะไรแบบนี้น่ะ

      หลังจากนั้นผ่านไป 3 วันเพื่อนๆต่างล้อแพทเรื่อง ที่ภัสพยายามที่จะทำตัวสนิทสนมกับแพททำให้แพทเขินอายหน้าแดงทุกวันจนมาถึงวันที่พวกเราต้องเริ่มซ้อมการแสดงกันแล้ว จ๋าเป็นคนจัดตาราง

เวลาการซ้อมของพวกเราและหาห้องซ้อมให้ ส่วนแพทก็เป็นคนสอนท่าเต้นรำที่แสนจะดูอ่อนหวานมากที่สุดและที่สำคัญ ณ ตอนนี้ความสนิมสัมพันธ์ของแพท และ ภัสเริ่มก่อตัวขึ้น

นิ ภัสทำงานกับพวกเราต้องตั้งใจมากๆหน่อยน่ะ ท่าก็คงไม่อยากเกินไปและที่สำคัญต้องนึกว่าเรากับนายเป็นคู่รักกันน่ะไม่อย่างนั้นเราจะเต้นไม่ได้ ตุลย์พูดด้วยสีหน้าทะเล้น  ภัสได้แต่พยักหน้า หงึกๆๆ/////// 

ตอนี้ก็ได้เวลาแล้ว เริ่มเปิดเพลงเลยดีกว่า แพทพูด ซึ่งตอนนี้แพทต้องเข้าไปจับตัวภัสให้ทำท่าทางที่ถูกต้องทำให้หน้าทั้ง 2 คนห่างกันแค่คืบนึงแล้วสายตาทั้ง 2 คนก็ประสานกันด้วยความบังเอิญ เมื่อแพทรู้สึกตัวจึงผลักตัวนายภัสออกไป

โอ๊ย! เจ็บน่ะยัยบ้านี้ทำอะไรของเทอ แต่ก็ดีเหมือนกันขออีกได้ม่ะ ภัสพูดด้วยสีหน้าทะเล้น น่ารักๆ

หยุดได้แล้วเลิกเล่นกันได้แล้ว ใครหิวอะไรมั๊ยจ๋าจะไปซื้อมาให้บ 

ก็ดีเหมือนกัน งั้นเราตุลย์ขอน้ำกับขนมแล้วกัน

ส่วนแพทเอาข้าวโพดคลุกเนยน่ะ แล้วนายล่ะเอาอะไร

ขอใจแพทได้มั๊ยอ่ะ น่ะน้า........จ๋าจัดให้ภัสได้มั้ย ภัสพูดพร้อมกับมองไปที่แพทซึ่งตอนนี้แพทก็กำลังมองค้อนอยู่แล้วแลบลิ้นใส่ด้วยท่าทางที่น่าเอ็นดู

เอาล่ะจ๋าจะไปซื้อมาให้ แต่ของภัสต้องถามแพทก่อนน่ะเพราะถ้าจ๋าเอามาให้เดี๋ยวแพทโกรธจ๋า แฮะๆๆๆ

   จ๋าจะมักพูดด้วยรอยยิ้มของเทอเสมอ แล้วรอยยิ้มของจ๋าก็อบอุ่นและน่าทะนุถนอมมากบุคลิกของจ๋าจะเรียบร้อย ชอบการวาดรูป แล้วที่สำคัญเป็นที่ชื่นชอบของชายหลายคนเพราะความน่ารักน่าเอ็นดูของเทอ

โอเคยัยจ๋าเดินออกไปแล้ว เราก็มาซ้อมดีกว่าน่ะเนี่ยครึ่งเพลงแล้วอดทนหน่อยน่ะภัส ตุลย์รู้ว่าภัสอดทนได้เสมอเพราะมีกำลังใจอยู่ข้างๆใช่ม่ะล่ะ อิอิอิอิ

ว่าแต่แกเถอะเมื่อไหร่จะมีใครเข้ามาค้นหัวใจแกได้สักทีว่ะแม่สาวลึกลับพราวเสน่ห์

เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ใครจะรู้อาจจะเจอในงานนี้ก็ได้ ตุลย์พูดไปเต้นคู่กับภัสไปด้วยสายตาหวานเยิ่มที่ต้องนึกว่าเป็นคู่รักกันจนจบเพลง

ขนมมาแล้วจ้า...ทานกันก่อนน่ะเดี๋ยวจะได้ไปเรียนกัน    เลยเวลาเรียนแล้วน่ะ

แพทจ๋า.....ป้อนภัสหน่อยน่ะ ภัสกินกับแพทแหละน่ะน้า......

ยุ่งจริงเลยกินเองไม่เป็นหรอ แล้วก็ไม่ยอมบอกจ๋าว่าจะเอาอะไร

ก็บอกแล้วไงว่าขอแพท

   แล้วทั้ง 4 คนก้หัวเราะพร้อมกันเพราะภัสทำตัวน่าเอ็นดูขนาดนี้แพทเลยยอมป้อนขนมให้ภัส ส่วนจ๋ากับตุลย์ก็นั่งยิ้มคิดว่าเพื่อนเรายัยแพทคงมีคนเข้ามาเก็บกุญแจหัวใจได้แน่นอน และแล้วเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วความสัมพัน์ของแพท และ ภัส ก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆจนมาถึงอาทิตย์สุดท้ายที่คอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้น นักแสดงทุกชุดจะต้องไปซ้อมการแสดงที่สถานที่จริงกันทั้งหมดพร้อมกับนักดนตรี

เฮ้ยตุลย์ จ๋า รุ่นพี่ที่จะมาเล่นดนตรีให้พวกเรากันเห็นน้องๆนั่งดูกันใหญ่เลยบอกว่าหล่อมาก เห็นว่าจบมาจากมหาลัยที่มีชื่อเสียงทางด้านดนตรีอีกน่ะ รีบไปดูเร็ว    แพทวิ่งมาบอกอย่างกระหืดกระหอบ

จริงหรอ ตุลย์อยากเห็นจังจะหล่อสักแค่ไหนเนี่ย

ใช่จะสักแค่ไหนเชียว   จ๋าพูดเสริม   แล้วทั้งหมดก้เดินไปถึงด้านเวทีแล้วนั่งดู

โห น่ารักจังเลยอยากได้เป็นแฟนจัง แพทพูดทำตาโต

เฮ้ย ยัยแพทเบาๆหน่อยโน้นว่าที่แฟนแกมาแล้วย่ะ ไม่มีสิทธ์ 55555+ จ๋าหัวเราะออกมาอย่างดัง แกว่าไงว่ะตุลย์ แต่พี่คนนี้ไม่ใช่สเป๊คจ๋าอ่ะ ตุลย์   ยัยตุลย์ญาดา จ๋าเรียกตุลย์อย่างดังทำให้ตุลย์สะดุ้งเพราะตุลย์ก็สะดุดตากับชายคนนี้ที่เพื่อนและน้องๆพากันกล่าวชม 

เออ อะไรน่ะจ๋าถามว่าอะไรน่ะ 

จ๋าถามว่า ตุลย์คิดว่าเป็นยังไง   

อืมมมมม *** ก็ดีน่ะน่ารักดี หลังจากนั้นทุกครั้งที่ฉันมาซ้อมการแสดงกับเพื่อนๆแนก็จะนั่งดูรุ่นพี่คนนี้

ตุลย์เดี๋ยวต่อไปคิวแกขึ้นไปซ้อมแล้ว ยังไงก้เต็มที่น่ะ ภัสด้วยหล่ะเต็มที่เลยน่ะเพราะเดี๋ยวแพทต้องดำเนินการเป็นพิธีกรแล้ว 

ไม่ต้องห่วงน่ะยัยแพท เดี๋ยวจ๋าดูแลให้เพราะจ๋าไม่ได้แสดง งานฉาก จ๋าก็ทำเสร็จแล้ว

เอาล่ะตุลย์พร้อม หรือยังภัสพร้อมแล้วน่ะ แต่ว่าทำไมมือตุลย์เย็นจังเลย

ไม่เป็นไรสงสัยตุลย์คงตื่นเต้นน่ะ สบายมากอย่าห่วง

ขึ้นไปเตรียมตัวได้แล้วพีธีกรคนสวยประกาศแล้วจ้า 

       และแล้วในขณะที่ชุดการแสดงของภัสและตุลย์ขึ้นโชว์การซ้อม เสียงดนตรีจากด้านหลังส่งเสียงได้เข้ากันเป็นอย่างดีแล้วจู่ ทันใดนั้นเองฉากที่อยู่ข้างๆเวทีได้ล้มลงมาข้างที่ตุลย์กำลังแสดงอยู่

โครม ! เสียงดังของฉากที่ร่วงลงมาทำให้ทั้งหมดถึงกับตกตะลึง และก็ได้ได้ยินเสียง

โอ๊ย ! เจ็บจัง ตุลย์ญาดาค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วก็ตกใจเมื่อเห็นร่างหนึ่งบนตัวของเทอ

พี่ค่ะ พี่เป็นอะไรรึเปล่าตื่นสิคะพี่   ตื่นสิคะพี่ ใครก็ได้ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยเรียกรถพยาบาลด้วย  เสียงเล็ดลอดของตุลย์ทำให้ทุกคนเร่งรีบที่จะนำแผ่นฉากขึ้นกลับเหมือนเดิม

เฮ้ย นั่นมันพี่อชินี่ว่ารีบช่วยเร็ว เด็กคนนึงที่เป็นนักดนตีด้วยกันพูด

ตุลย์แกเป็นอะไรรึเปล่าว่ะ แพทและจ๋าถามออกมาพร้อมกัน ส่วนภัสกำลังช่วยประคองตุลย์อยู่

เจ็บทั้งตัวเลย ข้อเท้าก็เจ็บ แต่คงไม่เป็นไรมากกว่า พี่คนนั้นหรอกที่เข้าอุตส่าห์ช่วยตุลย์

โอ้โห รุ่นพี่รูปหล่อนี่เอง ฉันว่าเดี๋ยวแกนั่งรถไปโรงพยาบาลกับพี่เค้าเลยดีกว่า แพทพูดอย่างเป็นห่วง

        ณ โรงพยาบาล เสียงรถ วี่วอ วี่วอ *** ดังมาแต่ไกลผู้ช่วยพยาบาลรีบนำเตียงมารับคนป่วยทั้ง 2 คนไปไว้ในห้องฉุกเฉิน คุณครูช่วยรอด้านนอกก่อนนะคะ นั่นคือสิ้นเสียงสุดท้ายก่อนประตูห้องฉุกเฉินจะปิด

กลับมาดูสถานการณ์ที่เวทีการซ้อมต่อเลย

อ้าว เด็กๆทุกคนอย่าตกใจและอย่าตื่นเต้นเรามาซ้อมกันต่อวันนี้ครูจะให้พวกเราทุกคนกลับบ้านกันเร็วขึ้น

แพท ตุลย์จะเป็นอะไรมากมั้ยจ๋าเป็นห่วงมากเลย

แพทก็เป็นห่วง เอางี้ดีกว่ามั้ยซ้อมเสร็จเมื่อไหร่เรา 3 คนไปเยี่ยมตุลย์กับพี่รูปหล่อดีกว่า

แล้วตอนนี้ใครจะขึ้นไปซ้อมแทนยัยตุลย์ก่อนล่ะจ๊ะ จ๋าถามอย่างเล่นหูเล่นตาให้เพื่อน

หยี..........ไม่เอาแพทไม่ขึ้นไปเต้นคู่กับนายภัสหรอก

ทำไม กลัวภัสหรอ หรือว่าแพทไม่กล้า ซึ่งในขณะที่กำลังตัดสินใจอยู่นี่เอง ครูที่ปรึกษาการแสดงก็เดินเข้ามา

ครูว่าเทอ 2 คนเหมาะแล้วน่ะที่จะแสดงคู่กันในตอนนี้ อีกอย่างแพทก็เป็นคนสอนท่าเต้นเองไม่ใช่หรอ

อืมมมมม ก็ได้คะ มันไม่มีทางเลือกนี่คะ ภัสกำลังนั่งอมยิ้มอย่างสุขใจเพราะภัสอยากเต้นรำคู่กับแพทที่สุด จ๋าซึ่งรู้ใจภัสก็แบบขำนิดๆกับตัวเอง

เอาล่ะต่อไปเป็นการแสดงชุดที่พิเศษสุดๆ ขอเชิญรับชมได้เลยคะ แพทพูดแล้วตัวเองก็ต้องวิ่งไปเตรียมเต้นรำ

          เมื่อทั้งคู่เต้นรำกันบนเวที มันช่างเป็นอะไรที่ดูแล้วกลมกลืนที่สุดอาจจะเป็นเพราะใช้ใจเต้นให้เป็นธรรมชาติ รวมถึงแสงสี และดนตรีที่ขับกล่อมอย่างงไพเราะทำให้ทุกคนในห้องนั้นได้สัมผัสรสชาติของคู่รักไปโดยไม่รู้ตัว   นายภัส นายจะจ้องหน้าฉันทำไมนักหนาเนี่ย ฉันเต้นไม่ออกแล้วนะ ก็แพทน่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย ให้ภัสมองเถอะน่ะ แล้วแพทก็หน้าแดงด้วยความเขินอายทำให้ภัสเอาหน้าและแผ่นอกอุ่นๆเข้ามาใกล้

แพทมากขึ้น ซึ่งตอนนั้นแพทรู้สึกได้ว่าหัวใจของตัวเองเต้นระรัวไปหมด และแล้วการแสดงชุดนี้ก้จบลงทุกคนต่างพากันยิ้มและปรบมือให้  

เอาล่ะซ้อมเสร็จแล้วไปหาตุลย์กันเถอะ จ๋าพูดในขณะที่มองหน้าคนทั้ง 2 อย่างรู้ทัน

          ณ โรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง ห้อง 601 ภายในห้องนี้จะเป็นห้องพิเศษมีเตียง 2 เตียงตั้งคู่กันอยู่ และคน 2 คนนั้นคือ ตุลย์ และอชิ ภาพในห้องนี้ขณะนี้จะเห็นหญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาสะสวย ดวงตาคมโต จมูกเชิดขึ้นเล็กน้อยริมฝีปากบางเล็ก กำลังนั่งมองคนที่ช่วยตัวเองเอาไว้ในเหตุการณ์วันนี้ทั้งๆที่เทอก็ไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร แต่นั่งมองท่าทางนอนหลับน่าเอ็นดูของอชิ รวมถึงเค้าโครงหน้าที่ดูหวาน ขนยายาวงอน จมูกโด่ง ยังกับผู้หญิงทำให้เทอรู้สึกแปลกประหลาดในใจตัวเองซึ่งเทอเองก็อธิบายไม่ถูก

ก๊อก! ก๊อก !ก๊อก!   เป็นยังไงบ้างตุลย์ พวกเราเป็นห่วงเทอมากเลย สายตาเป็นห่วงของทุกคนทำให้ตุลย์ซาบซึ้งน้ำใจของเพื่อนๆ

ก็ดีขึ้นแล้ว อีก 1 วันก็ได้ออกแล้ว รอเช็คอาการอีกทีคุณหมอว่าอย่างนั้น

แล้วพี่อชิล่ะ เป็นยังไงบ้าง

รอดูอาการอ่ะ เพราะหมอกลัวจะช้ำในแล้วตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นเลย ตุลย์เป็นหนี้บุญคุณพี่อะไรของเทอนั้นแหละ

พี่เขาชื่อ อชิ ย่ะ เรียกให้ถูกหน่อยสิจ๊ะ แพทพูดขึ้น

ก็ตุลย์ไม่รู้จักชื่อพี่อชินิจ๊ะ แล้วนี้มีอะไรมาให้ตุลย์ทานบ้างไหม ตุลย์พูดเสียงออดอ้อนตามเคย

มีสิครับพวกเราซื้อของกินมาให้เยอะแยะเลย กะแล้วว่าตุลย์ต้องหิว ภัสพูด

โห รู้ทันอันเอางั้นเดี่ยวทานด้วยกันเลยน่ะ

ไม่ดีกว่าจ๊ะ พวกเราต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวดึกมากกว่านี้ แพทพูด

อื้ม ก็ได้ภัสฝากด้วยน่ะส่งแพทให้ถึงบ้าน ส่วนจ๋าเดี๋ยวที่บ้านมารับแล้วสิ

จ้าๆๆๆๆๆ ครับผม งั้นหายไวไวน่ะพวกเราจะมาเยี่ยมใหม่แล้วอย่าแอบไปจุ๊บพี่อชิน่ะ ทั้ง 3 คนกล่าวลาตุลย์

      บนใบหน้าของตุลย์ญาดามีแต่รอยยิ้มเมื่อเพื่อนๆหันหลังกลับไปแล้วเธอก็แอบเหลือบไปมองอัศวินของเธออีกครั้งด้วยสายตาแห่งความห่วงใยยากที่จะบรรยาย ในใจของเทอตอนนี้เพียงแค่อยากให้เขาฟื้นขึ้นมาเร็วๆเพื่อที่เทอจะได้ขอบคุณเขา แล้วเทอก็ผล็อยหลับไปเวลาเดินไปนานเท่าไหร่ไม่รู้   เริ่มรู้สึกตัวอีกทีแสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาในห้อง เทอเริ่มขยับตัวแล้วค่อยๆลืมตาแต่แล้วเทอก็ตกใจลุกขึ้นพรวดพลาด เพราะสิ่งที่เทอเห็นคือสายตาที่แสนจะอ่อนโยนกำลังมองมาที่เทอ แล้วเข้าก็หัวเราะเสียงดังขึ้น

ว่ายังไงยัยโก๊ะ ตื่นแล้วหรอจะว่าไปเทอก็น่ารักดีนะเวลานอนเนี่ยทำไมฉันถึงไม่เหนว่าเทอน่ารักตั้งแต่แรกนะ

ตาบ้า รุ่นพี่อะไรเนี่ยว่ารุ่นน้อง ฉันมีชื่อย่ะ ฉันชื่อตุลย์ญาดา เรียกว่าตุลย์ เฉยๆแล้วกัน แล้วนี้มันก็เป็นการไม่สุภาพเลยที่พี่อชิจะมานั่งมองหน้าตุลย์ตอนนอนแบบนี้ ตุลย์พูดอย่างที่เล่นทีจริง ทำให้อชิน่าจ๋อยลง

อ่อ ก่อนอื่นตุลย์ต้องขอบคุณพี่อชิมากเลยนะคะ ถ้าไม่ได้พี่อชิตุลย์คงแบนไปแล้ว 55555

อ่าฮะ // ไม่เป็นเล่นหรอก เผอิญว่าเหตุการณ์ตอนนั้นมันกะทันหันมาก พี่เดินกำลังจะเข้าไปซ้อมนั่นแหละเพราะมาสาย แล้วพี่ก็เห็นฉากมันเอนจะล้มมาทางตุลย์แหละ พี่ก็เลยรีบวิ่งไปกะว่าจะดึงตัวออกมาก่อนแต่ก็ไม่ทันเลยเจ็บทั้งคู่เลย 555555+ อชิเล่าไปก็ขำไปแล้วยิ่งเห็นคนตรงหน้าแล้วนึกถึงเจ้าหญิงที่กำลังอยากรู้อยากเห็นทำให้ใจอชิเริ่มเจ็บแปลบๆเหมือนโดนมนต์สะกด ในขณะนี้อชิก็ไม่รู้ตัวว่าเริ่มหลงเสน่ห์รอยยิ้มและดวงตาคมโตคู่นี้ได้อย่างไรแต่รู้สึกว่าเป็นดวงตาที่อยากกลับไปมองอีก

พี่อชิ เล่าต่อสิค่ะมองตุลย์อยู่ได้ตุลย์อยากรู้ 

อ้าว ก็พี่เล่าจบแล้วแล้วมองไม่ได้หรอหน้าเป็นแมวรึไง อชิเริ่มกวนประสาทตุลย์ญาดาอีก 

หยุดได้แล้ว ตุลย์ไม่ตลกด้วยเลยน่ะตาบ้าอชิ

แล้วนี่เรา 2 คนจะออกจากโรงพยาบาลกันตอนไหนเนี่ยพี่เบื่อจะแย่อยู่แล้ว

แหม! แขนก็เดี้ยงแถมเป็นแขนขวาอีก ยังไงพี่ก็กลับไปเล่นไม่ได้แน่นอนแล้วจะรีบออกไปทำไมค่ะ 

แล้วตุลย์ล่ะ จะแสดงไหวหรอในเมื่อก็เจ็บเหมือนกัน อชิถามอย่างเป็นห่วง

ของตุลย์อ่ะ ไม่มีปัญหาคะ ส.บ.ม.อ.ห สบายมากอย่าห่วงคะ 

     แล้วพยาบาลสุดสวยก็เข้ามาขัดจังหวะด้วยการนำอาหารเช้าเข้ามาให้

คุณอชิทานได้มั้ยค่ะ แขนขวาเจ็บอยู่ พยาบาลถาม

สบายมากครับคุณพยาบาลไม่ต้องเป็นห่วงเลย ผมมีพยาบาลส่วนตัวครับ อชิยิ้มให้พยาบาลพร้อมกับหันไปทางตุลย์ญาดาด้วยสายตาเอาชนะ

ยังงั้นทานให้อร่อยนะคะ แล้วเดี๋ยวคุณหมอจะเข้ามาบอกว่าอนุญาตให้กลับหรือไม่ พยาบาลพูดจบก็เดินออกจากห้องไป

พี่อชิ พูดแบบนั้นได้ยังไง เดี๋ยวพี่พยาบาลเข้าใจผิดหรอก แล้วก็อย่าหวังว่าจะให้ป้อนข้าวให้นะ

อ้าว อะไรกันเนี่ยเจ็บตัวฟรีแล้วยังไม่ปฐมพยาบาลให้อีก รู้งี้ให้โดนทับกระดูกหักไปเลย อชิพูดแบบน้อยใจ

มาสิ มานั่งตรงนี้ป้อนให้ก็ได้จะได้ไม่ต้องเป็นหนี้บุญคุณกัน   แล้วอชิก็เดินมาให้ตุลย์ป้อนข้าวอย่างสุขใจเพราะในขณะทานข้าวอชิก็แอบชื่นชมตุลย์ญาดาอยู่ในใจ

ตื๊ดๆๆๆๆๆๆ   เสียงโทรศัพท์ของตุลย์ญาดาดังขึ้น

ฮัลโล (*-*) ว่าไงย่ะเพื่อนรัก ตุลย์ทักทายจ๋าเสียงใสฟังชัดจนคนข้างๆแอบขำ

ตุลย์ กับพี่อชิจะออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่หรอ เดี๋ยวจ๋าจะได้ให้คนไปรับจ๊ะ

วันนี้แหละคิดว่า คุณหมอให้กลับวันนี้แหละจ้า แต่ไม่เป็นไรไม่ต้องให้คนมารับหรอกตุลย์กลับเองได้จ๊ะ แล้วการแสดงโอเคมั้ย

ทุกอย่างเรียบร้อยว่าแต่ตุลย์เถอะ ง้าบพี่อชิไปรึยัง

ฉันว่าพี่สุดหล่อของพวกเทอจะง้าบฉันมากกว่ามั้ง ฉันไม่อยากอยู่กับพี่อชิ 2คนแล้ว น่ากลัว ตุลย์พูดไปก็ทำท่าล้อเรียนอชิไป แล้วอชิก็นั่งอมยิ้มดูท่าทางที่ตุลย์ทำอย่างขำ

เอาล่ะไว้เจอกัน บายจ๊ะจ๋า

      ก๊อกๆๆๆๆ เสียงเปิดประตูเข้ามาของคุณหมอทำให้ทั้ง 2 คนหยุดเล่นกัน 

สวัสดีครับ เป็นอย่างไรกันบ้างครับผมว่า ผมจะให้คุณทั้ง 2 คนออกจากโรงพยาบาลได้แล้ววันนี้ เพราะร่างกายไม่ได้มีปัญหาอะไร ส่วนคุณอชิ อีก 1 เดือนมาถอดเฟือกอ่อนนะครับ

คะ   ครับ ทั้งอชิและตุลย์ขานรับพร้อมกัน

ก็คงนั่ง taxi กลับแหละ งั้นไว้พรุ่งนี้เจอกันนะ แล้วเราก้กลับบ้านดีๆด้วย

          แล้วทั้ง 2 คนก็เดินออกจากโรงพยาบาล อชิเดินไปส่งตุลย์ญาดาที่รถก่อนที่ตัวเองจะเดินขึ้นรถไป ภาพของเทอยังคงตรึงความสดใสเอาไว้ใจใจตลอด สายถนนที่ลาดยาวกว่าจะถึงบ้านก็คงนานพอสมควรเขาอยากรู้จังว่าสาวน้อยโก๊ะๆ จะคิดถึงเขาเหมือนที่เข้าคิดถึงเทออยู่มั้ย   ทางด้านของตุลย์ญาดากำลังเหม่อมองไปตามท้องถนนและฟังเพลงเบาๆ ที่คนขับแท็กซี่เปิดให้ ***ในใจไม่เคยมีผู้ใดจนความรักเทอเข้ามา ทำให้ดวงตาฉันเห็นความสดใส****   ทำให้ฉุดภวังค์ของเทอให้ตื่นแล้วนึกไปถึงหน้าใครอีกคนที่ทำให้ใจเทอร้อนรุ่ม   รถแท๊กซี่ได้แล่นเข้าสู่ตัวบ้าน เรือนไทยหลังใหญ่ ที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ทำดูรมรื่น ผ่านศาลากลางน้ำที่เป็นสถานที่โปรดของเทอแล้วรถก็มาหยุดจอดตรงหน้าบ้านพอดี

คุณตุลย์ กลับมาแล้วรีบไปเตรียมของว่างเลย แม่บ้านคนนึงที่เป็นพี่เลี้ยงของตุลย์ดีใจมากเมื่อได้เห็นเทอ

คุณตุลย์เป็นอย่างไรมั้งค่ะ หายดีหรือยัง เจ็บตรงไหนมั้ยค่ะ    ป้าเป็นห่วงคุณหนูมาก คุณพ่อคุณแม่ก็เพิ่งบินไปต่างประเทศวันที่เกิดเรื่องนะคะ เลยไม่รู้เรื่อง

ไม่เป็นไรคะ   ป้าสม ตุลย์แข็งแรงอยู่แล้วไม่ต้องห่วงนะคะ แล้วก็ตุลย์คงขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะคงไม่ลงมาทานข้าวแล้ว ตุลย์เดินเข้าไปกอดป้าสม แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ทำให้ ป้าสมแอบหยิกอย่างเอ็นดู มองดูตุลย์อย่างทะนุถนอมเหมือนไข่ในหิน    คิดในใจว่าคุณตุลย์ยิ่งโตยิ่งสวยมากนักแล้วทั้ง 2 คนก็เดินเข้าไปในบ้าน

 

 ส่วนทางด้านของอชิเมื่อรถแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้านสไตส์โมเดิร์นหลังงาม เมื่ออชิก้าวลงจากรถก็มีคนมาช่วยยกกระเป๋าพร้อมกับเชิญให้เข้าไปในห้องโถงใหญ่ ซึ่งผู้เป็นพ่อกำลังนั่งรออยู่ 

มาแล้วหรอไอ้ลูกชายเป็นยังไงบ้าง พ่อได้ข่าวว่าแกไปช่วยเด็กผู้หญิงคนนึงเอาไว้แล้วแกก้เจ็บตัวเองใช่มั้ย

ครับคุณพ่อ ว่าแต่วันนี้คุณพ่อไม่ออกไปดูรีสอร์ทที่ต่างจังหวัดหรือครับ 

พรุ่งนี้ถึงจะไป   ว่าแต่แกเถอะพรุ่งนี้ยังไปช่วยงานที่โน้นอีกมั้ย แขนก็เดี้ยงแบบนี้ 

ครับ ผมไปแน่ครับ มีอะไรรอผมอยู่ที่นั่น

ว่ะไอ้ลูกคนนี้ ตามใจ ขึ้นไปพักผ่อนได้แล้ว ผู้เป็นพ่อได้แต่นั่งส่ายหัวเพราะไม่เคยจะเอาชนะไอ้ลูกคนนี้ได้สักที เหตุผลคือตามใจมาตั้งแต่เด็กแล้วแต่อชิก็ไม่เคยทำให้พ่อต้องเสียใจเลยสักครั้ง จึงเป็นความภูมิใจลึกๆนั่นเอง   เช้าวันใหม่ดวงตะวันดวงเดิมทอแสงเข้ามาทำให้ตุลย์ต้องรีบกุลีกุจรที่จะอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนแต่ใจหนอใจไม่ได้นึกถึงเรื่องเรียนเลยกลับนึกแต่เรื่องการแสดงที่จะมีขึ้นภายในอีก 2 วัน ทำให้เทอกลัวว่าจะจัดเตรียมสิ่งต่างๆไม่ทัน แล้วเมื่อมาถึงโรงเรียนที่เหมือนเป็นบ้านหลังที่ 2 ของเทอ   เทอก็ได้ยินเสียงคุ้นเคยจากเพื่อนๆเรียกเทอให้เข้าไปนั่งที่โต๊ะม้าหินสีขาว แล้วซักถามเรื่องที่ gossip มากในตอนนี้

เล่ามาเลยนะยัยตุลย์ว่าอยู่กับพี่อชิเป็นยังไงบ้าง แพทซึ้งตอนนี้อยากรู้อยากเห็นเรื่องนี้มากเป็นพิเศษ

บอกมาน่ะ จ๋าก้อยากรู้

ok , I dont know เข้าใจมั้ยแล้วเรื่องงานนล่ะเรียบร้อยดีนะ เพื่อนๆทุกคนต่างรู้ว่าตุลย์เป็นสาวมี

สปิริทคนนึง จึงเลิกถามเรื่องอื่นแต่คอยสังเกตดูดีกว่า แล้วทั้งหมดก็มายืนอยู่หน้าสถานที่เวทีจริงที่พวกเราต้องขึ้นไปแสดง รุ่นน้องและพี่ๆเพื่อนๆต่างส่งยิ้มมาให้ แล้วพวกเราก็เริ่มที่จะโชว์การแสดง ว่าแต่ภัสหายไปไหนล่ะแพทจะแสดงอยู่แล้ว วิ่งมาแล้วนั่นไง เมื่อทั้งคู่ขึ้นไปแสดงบนเวทีอาจไม่ค่อยเต็มที่นักเพราะตุลย์ก็ยังเจ็บเท้าอยู่ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ แล้วตุลย์กับภัสก็เดินลงมานั่งพัก ตุลย์มองไปรอบๆดูว่าสถานที่การแสดงครั้งนี้เกือบสมบูรณ์เต็มที่แล้ว มันเหมือนในนิยายเลยเมื่อเข้ามาความรู้สึกหัวใจเริ่มพองโตขึ้น เมื่อหันไปรอบๆก็สังเกตเห็นใครคนนึงนั่งอยู่ในกลุ่มของรุ่นน้องกำลังนั่งยิ้มหวานมาให้เทอ แล้วเขาก็เดินมาหาเทอซึ่งตอนแรกภัสนั่งข้างๆแต่ตอนนี้ภัสวิ่งไปหาแพท ส่วนจ๋าก็ทำงานแล้วเราจะทำไงดี นั่นแหละสิ่งที่ตุลย์คิดอยู่

ตุลย์เต้นรำเก่งจัง ดูเหมือนเจ้าหญิงจริงๆเลยน่ะ พี่มาแอบดูตุลย์ตั้งนานแล้ว

น่าเกียจชะมัดเลย ตาบ้ายังไม่เลือกนิสัยแอบดูอีก แล้วแขนเดี้ยงแบบนี้ยังจะแบกสังขารมาอีกทำไม

ก็อยากมาดูคนที่อยากเห็นไง พี่น่าจะได้เป็นเจ้าชายของตุลย์บ้างนะ อชิพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินจากไป ทำให้ตุลย์งุนงง กับคำพูด แต่เมื่อเทอสังเกตไปรอบๆกำลังรู้สึกว่าเป็นเป้าสายตาอยู่ จะไม่ให้เป็นได้อย่างไรกันก็แหมหนุ่มหล่อกระชากใจสาวเดินตรงมานั่งด้วย แถมตอนนี้เพื่อนสนิทของเทอยังแอบขำกันด้วย   ตายล่ะหว่ายัยตุลย์แล้วยังงี้จะต้องเอาปี๊บคลุมหัวมั้ยเนี่ย   สถานการณ์เป็นแบบนี้มา 2 วันเต็ม พี่อชิ ก็ยังมานั่งคุยซื้อขนมมาให้จนคนอื่นรุ่นน้อง รุ่นพี่ รู้กันหมดแล้ว ทั้งๆที่ใจตัวเองแค่คิดว่าจบงานนี้แล้วคงไม่ได้เจอพี่เขาแล้วคงแค่เล่นๆเองมั้งเดี๋ยวก็ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปเหมือนคนอื่นๆ

                 และแล้ววันแห่งการรอคอยก็มาถึง นั่นคือวันที่คอนเสิร์ตการแสดงที่ทุกคนจะต้องโชว์พลังของตัวเองอย่างเต็มที่ ตุลย์และจ๋าและภัสพากันมาถึงในงานตอน บ่าย 4โมงเย็น วันนี้ตุลย์อยู่ในชุดกำมะหยี่สีขาวสวย และภัสอยู่ในชุดสูทขาว ทำให้ดูขับตายิ่งนักแล้วเมื่อทั้งหมดเดินเข้าไปในงานมีแต่คนมองอย่างชื่นชมในความงามของทั้งคู่   ส่วนแพทก็ทำหน้าที่เป็นพิธีกรอยู่ในงานซึ่งพอภัสเห็นแพทถึงกับพูดไม่ออกได้แต่ยิ้มเพราะวันนี้แพทเหมือนตุ๊กตาบาร็บี้ยิ่งนักด้วยชุดสีชมพูปักเลื่อม ดูขับผิวอย่างมากในขณะนั้นแพทก็เหลือบเห็นได้แต่เขินอายอยู่บนเวที

โธ่ มีแต่คนมองตุลย์กับภัส ไม่มีใครมองจ๋าเลย

วันนี้จ๋าอ่อนหวานเหมือนดอกไม่ที่น่าทะนุถนอมที่สุดเลย ภัส ชมจ๋าอย่างจริงใจที่สุดเพราะวันนี้จ๋าอยู่ในชุดผ้าซีฟองที่น่ารักมาก

จ๊ะ ขอบใจย่ะนายภัสปากหวาน เพราะยังงี้มั้งยัยแพทถึงใจอ่อน 55555+

นั่นสิว่าแต่แพทบอกว่าวันนี้พี่ชายของแพทจะมาดู

หรอ ตุลย์ยังไม่เคยเห็นเลย สงสัยอยู่ในงานแล้วแหละแต่เห็นว่าแพท หวงพี่ชายคนนี้มาก

      ทันใดนั้นเอง  หนุ่มหล่อ สะดุดตาอย่างยิ่งแก่ทุกสายตาในงานก็ปรากฏตัวขึ้น คนนึงหล่อคมเข้ม สมาร์ท กับอีกคนนึงอ่อนโยน ใบหน้าราวกับผู้หญิง เมื่อทั้ง 3 คนหันมาถึงกับตะลึงไปเลยไม่น่าเชื่อว่านั้นคือ อชิ กับอีกคนนึงซึ่งตอนนี้ยังไม่รู้ว่าคือใคร แล้วเสียงเรียกจากพีธีกรคนสวยได้ให้นักแสดงทุกคนไปด้านหลังเวที อีกไม่กี่ชุดก็จะถึงคิวของตุลย์และภัสแล้ว ทำใจเย็นๆน่ะเพื่อน สู้ๆๆเดี๋ยวจ๋าไปถ่ายรูปให้ จ๋ายิ้มให้ทั้ง 2 คนแล้วเดินออกไป แล้วก็มาถึงชุดพิเศษชุดนี้เป็นไปอย่างตระการตามากทำให้คนดูอินไปกับบทเพลงที่ขับกล่อมบรรเลงได้เป็นอย่างดีแล้วอชิมองดูอย่างพอใจในความสวยงามของตุลย์เพราะวันนี้เขายอมรับว่าตุลย์เป็นผู้หญิงที่สวยมากคนนึงทีเดียว  ระหว่างนั้นเองจ๋าซึ่งกำลังยืนถ่ายรูปอยู่ก็มีชายคนนึงเดินมาชนแถมยังไม่ขอโทษอีก พอเงยหน้าขึ้นดูก็จำได้ว่าเป็นผู้ชายที่มากับพี่อชิ ในใจคิดว่าเดี๋ยวก่อน งานเสร็จก่อนแล้วค่อยเคลีย์ ส่วนชายคนนั้นก็กำลังยืนถ่ายรูปอยู่เหมือนกัน   และแล้วการแสดงชุดนี้ได้จบลงอย่างเรียบร้อยเรียกเสียงปรบมือเกรียวกราวอย่างมาก

งานคอนเสิร์ตในวันนี้ก็ได้จบลงด้วยดี แพทเดินออกมาหาเพื่อนๆที่รออยู่ด้านนอก

โห แพทวันนี้สวยจังเลยจำไม่ได้เลยนะ คนแถวนี้น้ำลายจะหกหมดแล้ว ตุลย์แอบแซว

บ้า เว่อร์ไปเราจะแนะนำให้รู้จักกับพี่ชายเรา สิ้นเสียงที่บอกเพื่อนแพทก็เรียกพี่ชายตัวเอง พี่ พี    พี่พี พีรพัฒน์มัณฑนากรหนุ่มไฟแรงก็รีบเดินมาตามคำบัญชาของน้องสาว

เอ่อ สวัสดีครับ ซึ่งขณะนี้เองตุลย์ ภัส และจ๋า กำลังยืนอ้อปากค้างเพราะไม่คิดว่าชายคนที่มองตอนแรกจะคือพี่พี แล้วยิ่งไปกว่านั้นจ๋าก็ไม่ถูกชะตากับพี่พีของยัยแพทเท่าไหร่นัก

พี่พี ค่ะ นี้คือ ตุลย์ จ๋า แล้วก็ภัสค่ะ พีเห็นจ๋าก็รู้สึกชอบขึ้นมาทันทีรู้สึกว่าอยากปกป้องผู้หญิงคนนี้มาก แต่ก็เก็บเอาไว้ในใจแต่จะต้องหาวิธีได้ใกล้ชิดมากที่สุด ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่รู้เลยว่าตอนนี้จ๋ากำลังมองตาเขียวปั้ดอยู่

พี่พีค่ะ แพทไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพี่กับพี่อชิเป็นเพื่อนกัน

เพื่อนเก่าสมัยเรียนนั้นแหละ

งั้นตอนนี้แพทอยากขอพี่อชิถ่ายรูปด้วยจังเลย ตุลย์ไปถ่ายด้วยกันน่ะ

พี่อชิคะขอถ่ายรูปหน่อยได้มั้ย งานจบแล้วเดี๋ยวไม่ได้เจอกัน

ตุลย์ด้วยค่ะ  อชิอึ้งกับคำพูดของตุลย์เพราะไม่คิดว่าตุลย์จะขอ  แล้วทั้งหมดก็ถ่ายรูปเสร็จ

งั้นจ๋ากลับบ้านก่อนน่ะ

ใครมารับ พี่ไปส่งมั้ย พีถามอย่างเป็นห่วง

ไม่เป็นไรค่ะมีรถมารับแล้ว งั้นจ๋าฝากภัสกลับด้วยแล้วกัน แล้วจ๋าก็เดินออกไป สายตาคู่นึงมองตามหลังไปด้วยความอาลัยอาวรณ์

งั้น ตุลย์กลับก่อนดีกว่า

เอางี้น่ะตุลย์ให้พี่อชิไปส่งเพราะไปทางเดียวกัน พลังงานหาร 2 ไงล่ะ แพทพูดจบก็ดันตัวเพื่อนรักให้ขึ้นไปนั่งในรถของอชิ ส่วนตัวแพทเองก็นั่งรถกลับบ้านพร้อมด้วยภัส และพี่ชายของตนเอง แพทก้แอบลอบมองสังเกตอาการแปลกๆของพี่ชายตนเองอยู่เหมือนกันแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรจนส่งภัสถึงบ้าน บายจ๊ะ วันจันทร์เจอกัน 

แพทโบกมือลาอยู่ในรถคันหรูจนภัสเดินเข้าบ้านไปส่วนตัวเองจะถามก็ไม่กล้าถาม เลยปล่อยให้ภัสถามเองดีกว่าจนรถแล่นมาจอดที่บ้านต่างคนต่างแยกย้ายกลับเข้าห้องของตัวเอง ส่วนทางด้านอชิกับตุลย์ขณะที่นั่งในรถก็ไม่ได้พูดกันสักคำ ทั้งๆที่ทั้ง 2 คนอยากจะพูดกันแต่ก็กลัวว่าความรู้สึกที่พูดออกไปจะถูกปฏิเสธ และแล้วรถสปอร์ตคันโก้ ก็จอดที่หน้าบ้านเรือนไทย 

เอ่อ ...ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง

ไม่เป็นไรคะ

งั้นก็ขับรถกลับบ้านดีๆนะ คะ แล้วอชิก็ออกรถไป ปล่อยให้ตุลย์เดินเข้าบ้านด้วยความครุ่นคิดถึงเหตุการณ์และการกระทำต่างๆที่อชิมีให้เทอ ทำให้เทออมยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยแต่ก็ หุบยิ้มลงเมื่อนึกได้ว่าจะไม่ได้เจออชิอีกแล้ว

                เช้าวันอาทิตย์ ณ ริมสระว่ายน้ำในคฤหาส์หลังงามของแพท และพีรพัฒน์ ทั้ง 2 พี่น้องกำลังว่ายน้ำกันอยู่ในสระอย่างสบายใจ แล้วพีก็เป็นฝ่ายเริ่มถามน้องสาวเรื่องจ๋า

แพท พี่อยากรู้เรื่องของจ๋าเพื่อนเราว่าเขาเป็นคนแบบไหน แพททำท่าท่างคิดอยู่

อืม...ก็น่ารัก อ่อนหวาน แสนดี เฟอร์เฟคมากว่าแต่ถามทำไมอย่าบอกนะว่า ชอบยัยจ๋า

ปะ ปะ ป่าวจ๊ะ แต่ช่วยพี่หน่อยก็ดีนะน้องสาวสุดสวย พี อ้อนแพทอยู่ริมสระว่ายน้ำ

เฮ้อ ก็ได้ค่ะ แพทจะช่วยแต่ถ้าสำเร็จพี่พีต้องให้แพทไปเรียนต่ออังกฤษน่ะคะ เพราะอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จบแล้ว

       พี รู้เท่าทันแพทเสมอ ว่าต้องมีข้อแรกเปลี่ยนแต่ก็นั้นแหละถึงจะไม่อยากให้น้องสาวตัวดีไปไกลจากตัวเลย แต่เรื่องนี้เห็นทีหนุ่มมัฑนากร ต้องยอมรับข้อตกลง เสียงโทรศัพท์ในบ้านดังขึ้นทำให้พีต้องวิ่งไปรับสายและเสียงจากปลายสายก็ไม่ใช่ใครที่ไหน

เฮ้ย ไอ้พีฉันมีเรื่องให้แกช่วยว่ะ มันจำเป็นมากเลยน่ะเว้ย อชิพูดอย่างร้อนรน

แกใจเย็นๆแล้วค่อยพูดได้มั้ยว่ะ   มีอะไรให้ช่วยว่ะ 

ช่วยขอเบอร์ตุลย์ กับน้องสาวแกให้หน่อยสิว่ะ

อะไรน่ะอย่าบอกน่ะ ว่าแกแอบรักยัยตุลย์คนนั้นเข้าแล้ว เออ แปบนะ   แล้วพีก็เดินไปที่ริมสระแล้วขอเบอร์จากแพท ซึ่งตอนนั้นแพทก็ งง แต่ก็เข้าใจว่าต้องเป็นอชิแน่ที่โทรมาขอ จึงบอกเบอร์ไป แล้วตะโดนใส่โทรศัพท์ที่พี กำลังคุยอยู่ ดูแลยัยตุลย์ให้ดีๆนะ พีรพัฒน์ส่ายหน้าความทะเล้นของน้องสาวตัวแสบ

081-894xxxx

เออ ขอบใจว่ะเพื่อน แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ตัดไป ตี๊ดๆๆๆๆ พีรพัฒน์ได้แอบขำกับการกระทำของเพื่อนที่ไม่เคยคิดเลยว่านายอชิจะเป็นคนโทไปหาผู้หญิงก่อน เพราะโดยปกติแล้วนายนี้ไม่เคยโทหาใครก่อนทำให้รู้ว่าตุลย์ญาดาคนนี้แหละที่จะชนะใจเพื่อนเรา แต่ตอนนี้หัวใจของพี กับคิดถึงแต่จ๋าอยากเจอหน้าอยากติดต่อ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะถูกปฏิเสะรึเปล่า แล้วพีจะทำยังไงดีกับกัวใจของเขาที่ดูแล้วมันยากเกินไปที่จะใกล้ชิด

          เช้าอาทิตย์สุดท้าย ของการเปิดเรียนก่อนที่ทุกคนต้องลาจากกันไปตามทางฝันไปเรียนกันในที่ต่างๆบรรยากาศรอบๆก็ดูจะเศร้าไปหมด รวมถึง ตุลย์ แพท จ๋า พวกเราจึงมานั่งคุยกันที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตอนพักเที่ยง

แพท จบแล้วแพทจะเรียนที่ไหนอยากเป็นอะไรหรอ จ๋าถาม

อืม... แพทคงไปเรียนเกี่ยวกับการแสดง ออกแบบท่าเต้น แพทอยากเป็นครูสอนเต้นนะ แพทคิดไปยิ้มไป

แล้วแพท จะทิ้งภัสหรอ ดูไปแล้วภัสรักแพทมากเลยน่ะ แพทหน้าเจื่อนลงเพราะยังไม่เคยคุยกันจริงๆจังๆเลย

เราก็ไม่รู้ ว่าเรากับภัสจะเป็นแบบไหน เพราะตอนนี้ภัสก็ไม่เคยบอกรักแพทเลยน่ะ

ฟังน่ะ บางครั้งการกระทำสำคัญเสมอ ไม่จำเป็นต้องพูดออกมาหรอก เพราะมันเป็นเพียงแค่ลมปาก แพทก็เห็นในสิ่งที่ภัสทำให้ ภัสดูแลเอาใจใส่แพทดีมาตลอดไม่ใช่หรอ แล้วจะยังไม่รู้กันอีกได้ยังไง ตุลย์ปลอบ

ว่าแต่แกเถอะ พี่อชิโทรหารึยัง เมื่อวานโทรมาขอเบอร์จากแพทไป

อะไรน่ะ พี่อชิหรอขอเบอร์ฉัน จะบ้าตายโลกจะแตก ตุลย์ทั้งตกใจทั้งตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก

แต่ก็ยังไม่โทรมานิ

แล้วแกจะเรียนอะไร

เรียนเกี่ยวกับการท่องเที่ยว โรงแรมเนี่ยแหละเหมาะที่สุด ก็ฉันอยากเป็นแอร์นิ

จ๋า ล่ะ ตุลย์ถามเพราะเห็นจ๋าเงียบไปด้วยสีหน้ากังวล

จ๋าอยากเรียนต่อมหาลัยชื่อดัง ทางด้านมัณฑนากร แต่จ๋ายังไม่มีรุ่นพี่ช่วยติวเลย แล้วจ๋าจะเข้าได้ยังไง คุณแม่ก็จ้างครูมาสอนน่ะ แต่จ๋าว่าเขายังสอนม่าดีเท่าที่จ๋าต้องการเลย จ๋าพูดไปก็เศร้าไปเพราะทุกคนรู้ดีว่าจ๋าเป็นคุณหนูยิ่งว่าพวกเทอเพราะพ่อแม่ของจ๋าเป็นถึงคุณหญิงแล้วย่อมเป็นธรรมดาที่จะยัดเยียดสิ่งต่างๆให้จ๋าโดยไม่เข้าใจความรู้สึกของจ๋า

แพทคิดออกแล้ว เอางี้น่ะแพทมาติวกับพี่พี จำไม่ได้หรอว่าพี่จบสาขามัณฑนศิลป์เชียวน่ะ เมื่อจ๋าได้ยินชื่อของพีถึงกับถึงภาพความชั่วร้ายของพีรพัฒน์

แพท คิดยังไงจะให้จ๋าไปเรียนกับพี่พี พี่พีเขาจะสอนจ๋าหรอ

แน่นอน เดี๋ยววันนี้แพทกลับไปบอกพี่พีเลยแล้วกัน แพทแอบยิ้มเพราะได้ปูทางให้พี่พีเรียบร้อยแล้ว ถ้าพี่พีรู้ต้องดีใจแน่เลย แล้วความฝันของตัวเองที่จะไปต่างประเทศก็ใกล้เข้ามา แต่ก็ต้องสะดุดกับความคิดที่ว่าแล้วภัสล่ะเขาจะยังเป็นภัสยังงี้อยู่มั้ย

ตื๊ดๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของตุลย์ดังขึ้น ทั้งหมดจึงสะดุ้งแล้วลุ้นให้ตุลย์รับสาย

ค่ะ ตุลย์พูดค่ะ

นี่พี่อชิเองนะครับ เย็นนี้ว่างมั้ยเดี๋ยวพี่โทรหา เมื่อตุลย์ได้ยินชื่อ และเสียงถึงกับหน้าแดง ทำให้เพื่อนๆเดาได้ไม่ยากว่านั้นคือใคร ค่ะ แล้วไว้คุยกันค่ะ

          เหตุการณ์ทุกอย่างกำลังเริ่มขึ้น เป็นการก่อตัวของหัวใจขึ้นทีละเล็กทีละน่อย และคงจะแอบเศร้าในคราวเดียวกัน ภัสเองก็ต้องลุ้นว่าจะเอาชนะใจยัยจ๋าที่ภายนอกดูอ่อนหวานได้ภายในนั้นแกร่งเหมือนหินได้อย่างไร ส่วนอชิกำลังเอาหัวใจตัวเองไปผูกไว้กับสาวสวยที่ทำให้หัวใจร้อนรุ่มนั้นเอง สาวแพทดีกรีความมั่นใจเป็นเลิศกลับขาดความมั่นใจไปซะงั้นเมื่อหนุ่มในหัวใจไม่ยอมบอกรักซะที