รักร้าย .. บัลลังค์เลือด

พี่โซฟา ... ฮึ่ก พี่จะทิ้งเฟียร์ไปแบบนี้ไม่ได้นะ ... ฮึ่ก ... พี่ลืมตาสิลืมตาขึ้นมา ... ฮือออ หญิงสาวร่างเพรียวกรีดร้องดังลั่นไปทั่วห้องราวกับเสียสติ สองมือบางพยายามเขย่าร่างที่นอนนิ่งไม่ไหวติงบนเตียงนอนไปมาอย่างแรง จนผู้ที่เป็นพ่อที่ยืนสะอื้นไห้อยู่ตรงมุมห้องต้องรีบปรี่เข้ามาห้ามลูกสาวไม่ให้เสียสติไปมากกว่านี้

เฟียร์ พี่เขาไปสบายแล้วลูก ... ชายสูงวัยเม้มริมฝีปากจนเป็นเส้นตรงก่อนจะรวบรัดลูกสาวคนเล็กเข้ามาในอ้อมกอด ฝ่ามือหนาเอื้อมไปลูบศีรษะมนเบา ๆ ราวปลอบใจ เขาก็เจ็บปวดไม่แพ้กันแต่ในตอนนี้เขาควรจะต้องเข้มแข็งที่สุดเพื่อเป็นหลักที่พึ่งให้กับครอบครัว

ตั้งแต่วันนั้นวันที่โซฟาพี่สาวฉันฆ่าตัวตายด้วยการกินยานอนหลับ ฉันก็เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ

เด็กสาววัยสิบเจ็ดปีที่เคยสดใสคนนั้นตอนนี้ได้ตายไปกับพี่โซฟา ... พี่สาวที่ฉันรัก

ฉันที่เคยสดใสกลับกลายเป็นเด็กที่เงียบขรึม ไม่ค่อยพูดจากับใคร ยกเว้นเพื่อนที่สนิทจริง ๆ

ฉันที่เคยคิดรักสนุกไปวัน ๆ คนนั้นก็หายไปเหลือเพียงแต่ฉันที่ไม่ว่าใครจะชวนไปไหนก็แทบจะปฏิเสธอยู่เรื่อยไป

...

ทุก ๆ วันฉันพยายามหาข้อมูลของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นฆาตรกรทำให้พี่สาวของฉันต้องจบชีวิตลงด้วยการฆ่าตัวตาย ชื่อของเขาคือ ... ซันเทียร์ .... ตอนนี้ฉันมั่นใจว่าฉันมีข้อมูลของเขามากพอดูเลยหละ ... ฉันมั่นใจว่าฉันจะต้องลากเดนมนุษย์ที่ชื่อว่าซันเทียร์มารับผลกรรมที่เขาก่อขึ้นได้ ...... นายคอยดูเถอะ .... ฉันจะทำให้นายเจอกับความเจ็บปวดที่มากกว่าพี่ของฉันเป็นร้อยล้านเท่า

.. นายเตรียมตัวรับผลกรรมที่นายก่อเอาไว้ได้เลย .... ซันเทียร์ !! .......