Secret Three Years หัวใจดวงนี้รอแค่เพียงเธอ

...ใครจะสามารภสร้างปาฏิหาริย์ที่จะทำให้ฉันและเธอมารักกันได้ ในเมื่อตอนนี้ฉันเองยังไม่รู้เลยว่าฉันรักเธอข้างเดียวหรือเปล่า ไม่มีหรอกนอกจากตัวเราเอง...

     "กรี๊ดดดดดดดดดด >O< ฉันจะฆ่านาย มานี่เลยนะ" เสียงอันดังของเด็กสาวดังขึ้นพร้อมกับอาวุธในมือ(ไม้กวาด -_-)และขาสองข้างที่พยายามวิ่งให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะสามารถไล่ให้ทันเพื่อนตัวแสบที่พึ่งกวนประสาทเธอเมื่อครู่นี้ได้
     "แบร่ๆ ^U^ ใครจะไปหาเธอให้โง่ล่ะยัยเตี้ย อาวุธในมือเธอสามารถทำให้ฉันหัวแบะได้เลยนะ" เด็กหนุ่มตะโกนกลับมาพร้อมกับแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เธอ ซึ่งมันทำให้ความหมั่นไส้ของเธอเพิ่มมากขึ้นอยากจะวิ่งให้ทันเขาแต่ร่างกายไม่อำนวยเอาเสียเลย
     "แฮ่กๆ แล้วนายจะมากวนประสาทฉันทำไมล่ะ โอ๊ย..เหนื่อยยย" เด็กสาวพูดและหยุดวิ่งลงไปนั่งกองกับพื้นเพื่อพักเหนื่อยและโกยอากาศเข้าสู่ปอด มือขวาถืออาวุธที่ใช้ในการฆาตกรรม ส่วนมือซ้ายก็ควักผ้าเช็ดหน้าสีสันสดใสขึ้นมาซับเหงื่อบนใบหน้าเบาๆ
     "ก็เธออยากเกิดมาเตี้ยทำไมล่ะ" เด็กหนุ่มตอบและเดินกลับมา
     "-_-^^ นายอย่าสะกิดต่อมโมโหของฉันนะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
     "คร๊าบๆ กลับห้องกันเถอะ เดี๋ยวโดนยัยแม่มดเทศน์อีก" เขารู้ดีว่าถ้าเธอโกรธคงไม่เป็นผลดีต่อเขาสักเท่าไหร่ จึงรีบเปลี่ยนเรื่องชวนเธอกลับห้องทันที
     "อืม" เธอตอบสั้นๆแต่ได้ใจความและลุกขึ้นเตรียมตัวกลับห้อง
     "เอ่อ..ขอไม้กวาดในมือเธอหน่อยสิ" เขาพูดและหยิบไม้กวาดในมือเธอมาถือไว้เองเพื่อความปลอดภัย เธอก็ส่งให้แต่โดยดี
     "ขอบใจ ไปเถอะ" เมื่อเขาเห็นว่าเธอคงทำอะไรเขาไม่ได้แล้ว จึงรีบลากเธอกลับห้องทันที...