M a r c h !

"หิมะเหรอ"

"หิมะตกแล้ว"  สาวน้อยผมยาวสีน้ำตาลมองผ่านกระจกใสออกไปข้างนอก แววตาจับจ้องเกล็ดหิมะ 
ราวกับว่ามันเป็นปุยเมฆที่ร่วงหล่นลงมาจากฟ้า
"เอะ! คนส่งจดหมายเหรอ?"  เธอพูดกับตัวเอง ก่อนจะกระโจนลงจาดโซฟาสีครีมขนกำมะหยี่ 
คว้าเสื้อคลุมแล้ววิ่งออกไปยังประตูหน้าบ้าน เธอพูดกับชายวัยกลางคนที่ถือจดหมาย 
แล้วด้วยว่าคงไม่มีไปรษณีย์ที่ไหนทำงานในเวลาดึกดื่นป่านนี้ ก่อนที่เธอจะเดินกลับเข้ามา 
ก็ยังอดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไปหงายฝ่ามือรับเกล็ดหิมะ สัมผัสไอเย็นนั้น

"คุณป้า..จดหมายจากโตเกียวคะ"  เธอพูดพลางเดินเข้าห้องครัว ที่ป้ากำลังอุ่นนมร้อนๆ บนเตา
"หะ ว่ายังไงนะ"  ป้ากับผ้ากันเปื้อนลายสตอเบอร์รี่ หันไปมองที่สาวน้อย เธอจ้องเขม็งมองดูที่ซองจดหมายในมือ
"จดหมายจากโตเกียว....คุณป้า"  สีหน้าของเธอไม่สู้ดีนัก ป้าค่อยๆหันกลับไปยกภาชนะใส่นม แล้ววางมันลงบนโต๊ะ 
โดยที่มีผ้ากันร้อนสีชมพูรองไว้อีกชั้น สายตาจากสาวน้อยวัย 17 ปี คิ้วขมวด ยังตงจดจ่ออยู่ที่ใบหน้าของป้า 
เพื่อรอคำตอบ ป้าค่อยๆถอดถุงมือสีขาวคู่ใหม่ออก แล้วหันไปมองยังหลายสาว

"นี่มัน... ถึงเวลาแล้วสินะ"  แม้จะไม่เข้าใจในคำพูดของป้า แต่เธอก็เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ..คุณป้า..
"โซระ หนูจะต้องไปเรียนที่นั่น มันเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดสำหรับหนู  ไปที่นั่นแล้วหนูจะได้รับคำตอบ"
"แล้วป้าจะอยู่คนเดียวได้ยังไง" แววตาของโซระมองดูที่ป้าอย่างใจหาย เมื่อเอาแต่คิดไปว่า ป้าจะดูแลตัวเองยังไง
"อยู่ได้สิ ป้าแข็งแรงออกอย่างงี้ อยู่ต่ออีก 1000 ปีก็ยังไหว!"  ป้าพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับลูบผมของโซระอย่างอ่อนโยน
"หนูรู้แต่หนูก็...ห่วงป้าอยู่ดี"








M a r c h !  ตอนที่ 1 เร็วๆนี้ใกล้จะเสร็จแล้วคะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ^^