นายอัปลักษณ์ ลุ้นรัก ยัยสาวเถื่อน

เพี๊ยะ! รุกข ตบหน้า นานาอย่างแรง

แต่

นานา ก็ยังคงไม่ได้เสียสติ

เพี๊ยะ! รุกข ตบเธออีกฉาด หวังเรียกสติ แต่ทว่า

นานา เปิดตาขึ้นอย่างรวดเร็ว และ

ผลั๊วะ

ผลั๊วะ

ผลั๊วะ

นานา ซัดเปรี้ยงเข้าที่ปลายคาง ท้องน้อย และ

จุดยุทธศาสตร์

นานากระพริบตาช้าๆ สองสามครั้ง ก่อนพูด

รุกข หรอกเหรอ เธอเกาหัวตัวเอง พร้อมพูดเสียงเรียบ จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน ปัดทรายเปียกๆที่เปรอะตัวเธอเข้าหน้าชายหนุ่มอย่างไม่สนใจผู้ถูกกระทำ รุกขได้แต่ทำตาหยีไม่ให้ทรายเข้าตา และก่อนที่นานาจะเดินไป รุกขก็จับมือเธอไว้ นานาหันควับมายิ้มให้อย่างอ่อนโยน

ที่รัก ยืนขึ้นสิคะ

ใจคนฟังตอนนี้เต้นโครมครามผิดจังหวะ ยิ้มเคลิ้มและยืนขึ้นอย่างต้องมนต์

แต่ทว่า...

ฉันจะได้ตีเข่าถนัดๆหน่อย หน่อย หน่อย นานาย้ำสามพยางค์หลัง พร้อมตีเข่า รุกข เป็นจังหวะเดียวกัน

หญิงสาวเดินจากไปแล้ว เหลือไว้แต่ชายหนุ่มที่นอนตัวงออยู่บนผืนทรายขาว

        ...................................................................................................

นานา ตื่นยังลูก นานา นานา

แม่คะ แม่

นานาตื่นจากฝันแล้วก็พบว่าในโลกความจริงนั้นมีแต่แม่เลี้ยงเท่านั้น วันนี้เป็นวันน่าสะอิดสะเอียน เธอต้องเจอกับคู่หมั้นที่ไม่รู้จักกันมาก่อน

                                     ตอนที่หนึ่ง คู่หมั้นมนุษย์ต่างดาว

นี่ รุกข คู่หมั้นลูกในอนาคตนะ พ่อนานาพูดแนะนำ

สวัสดีค่ะ พี่รุกข นานายิ้มอย่างมีมิตรไมตรี

อัปลักษณ์กว่านี้ไม่มีอีกแล้วนานานึก แต่ทว่าในใบหน้าเธอนั้นยังยิ้มร่าเริง

แหม หนูนานานี่หน้าตาสะสวยเหมือนคุณหญิงท่านเลยนะคะ ท่านนายพลว่ามั้ยคะ อนาคตแม่สามีพูดแจ้วๆไปเรื่อย

นี่ได้ข่าวว่าได้รับรางวัลนักเรียนดีเด่นด้วย ใช่มั้ยจ้ะ น้านะชื่มชมหนูจริงๆเลย อยากได้มาเป็นสะใภ้ไวๆจัง ใช่มั้ยค่ะคุณ คุณนายราตรีหันไปถามสามี แต่ก็ต้องหน้าแตกเพล้ง หมอไม่รับเย็บ เพราะคุณสามีดันนั่งเคี้ยวสเต็กตุ้ยๆไม่ได้สนใจเธอเลย เธอเลยได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อนแก้เก้อไปเท่านั้น

บทสนทนาบนโต๊ะอาหารยังคงดำเนินไปอย่างน่าเบื่อสุดๆสำหรับนานา แต่เธอก็ยังคงตีบทคุณหนูที่เรียบร้อย และน่ารักแตกกระเจิงอยูดี เล่นเอาคุณนายราตรีติดใจถึงขนาดออกปากอยากให้นานาแต่งงานกับลูกชายทันทีที่เรียนจบเลยทีเดียว

                ตอนที่สอง นางมารร้าย

นานาอยากไปเที่ยวทะเลค่ะพ่อ ปิดเทอมนี้เราไปกันนะคะฉันอ้อนพ่อสุดๆ

นานาไปเรียนพิเศษดีกว่านะ พ่อว่า ทำไมพ่อต้องขัดใจฉันด้วยนะ

นานาได้ 4.00 ทุกเทอมอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องเรียนนี่คะ

นั่นสิคะ ลูกเรียนเก่งอยู่แล้ว คุณน่าจะพานานาไปเที่ยวบ้างเป็นการตอบแทนที่แกตั้งใจเรียนนะคะ เราไปเที่ยวกันทั้งครอบครัวเลยดีมั้ยคะทำไมนังนี่ต้องสะเออะทุกทีสินะ

โอเคๆ แล้วพ่อก็ต้องเชื่อมันทุกที อย่างงี้ต้องสั่งสอน!

พ่อรับคำแล้วเดินจากไปทันที ทิ้งให้ฉันอยู่กับแม่เลี้ยงสองคน

ฉันปรายหางตามองแม่เลี้ยงตัวเอง ยิ้มมุมปากนิดหนึ่งก่อนจะยกแก้วน้ำแดงแมงลักขึ้นรดหัวนังแม่เลี้ยงตัวดี อย่างที่เคยทำกับแม่เลี้ยงคนก่อนๆทุกคนที่พ่อเคยมี

แม่ฉันชอบทะเลมากที่สุด และมันจะแปดเปื้อนถ้าแกไป จำไว้ อ้อ...

ลูก คือ คำที่แม่เรียกฉัน ... ไม่ใช่แก คำหลังนั้นฉันเน้นเข้าไปกระซิบข้างหูนังแม่เลี้ยง ดูท่ามันจะหน้าชาด้วยความคาดไม่ถึง ฉันสะใจอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ

หนูไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ ฉันพูดเมื่อเห็นว่ามีคนรับใช้ในบ้านเดินผ่านมา

            นังนั่นได้แต่นั่งเอ๋อ เพิ่มความสะใจให้ฉันอีกทบเท่าทวีคูณ!

                                                ..............................................................................................