พิษรักร้ายนารี

ปี 2559

            เสียงเพลงกองเชียร์ที่ขอบสนามเฉลย “รหัสสัมพันธ์” ดังกึงก้องไปทั่วบริเวณของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ชวนให้กานต์กมลรู้สึกใจเต้นอยู่ตุบตับเพราะตลอดเวลาที่ต้องรับรู้ว่าพี่รหัสเป็นใคร เธอก็ได้การเทคแคร์แบบไม่มีขีดจำกัดอะไรเลยจากพี่รหัสจนพาให้ความรู้สึกของเธอปลื้มปริ่มอยู่ทุกครั้ง จนกลายเป็นความอยากรู้ว่าพี่รหัสแสนน่ารักประจำสายเดียวกันกับเธอมีใครบ้าง และที่ปลื้มใจที่สุดเห็นทีจะเป็นคุณทวดรหัสที่เติบโตถึงวัยทำงานแล้ว แต่ยังไม่ทิ้งความเป็นห่วงเป็นใยกับน้องๆ เฟรชชี่ปีหนึ่ง ทั้งที่อายุห่างกันกับกานต์กมลถึง 8 ปี

            “ต่อไปจะประกาศสายรหัส a9 ของน้องกานต์กมลนะครับ น้องกานต์กมลนั่งอยู่ไหน เตรียมตัวลุกได้เลยนะครับ” พี่โย สุภาพบุรุษสุดหล่อหน้าหยกถือไมค์ทำหน้าที่เป็นพิธีกรอาสา และประกาศชื่อของสาย a9 ให้กับน้องรหัสที่มีโค้ดเดียวกัน

            “น้องกานต์กมล อยู่สายพี่ต้นหลิวและหัวเรือใหญ่ในอดีตของที่นี่คือพี่รสคร้าบ ลุกออกมาเลย ไปเจอกันได้เลยนะครับ” เสียงปรบมือของเฟรชชี่คนอื่นๆ ที่นั่งล้อมวงกันอยู่ บ้างก็ส่งเสียงกรี๊ดอย่างดีใจ บ้างก็ปรบมือไปพร้อมเสียงเพลงที่นันทนาการอยู่ในสนาม

            แล้วภาพของความสัมพันธ์ของพี่ๆ รหัสก็พร้อมจะอ้าแขนกอดกันกลมทั้งพี่ต้นหลิวและรสวดีพร้อมโอบกอดน้องรหัสเฟรชชี่อย่างกานต์กมลอย่างอบอุ่น ในเวลานี้เองกานต์กมลก็หันไปมองสาวสวยใจดีมีความอบอุ่นมากกว่าคนอื่นๆ ใส่ชุดแซกมาทำงานด้วยเสื้อแขนยาวสีเทากระโปรงสอบสั้นเหนือเข่าประมาณ 1 นิ้วดูอย่างผิวเผินแล้วคล้ายกับดาราเกาหลี ด้วยเพราะผิวพรรณนวลเนียน ตามีเสน่ห์ เมื่อยิ้มเป็นสระอิ จมูกโด่งสวยรับกับริมฝีปากบางเข้ารูปเคลือบด้วยลิปสติกสีพีช รสวดีแต่งหน้าอ่อนๆ ให้เป็นธรรมชาติ ดูแล้วเป็นสาวหวานสดใสน่ามอง เมื่อเธอเห็นผู้เป็นน้องใหม่ ตัวเล็กกว่าประมาณ 5 เซนติเมตรเห็นจะได้ ใส่เสื้อเชิ้ตนักศึกษากับกระโปรงพลีทสั้นคลุมประมาณเข่าและรองเท้าผ้าใบของ Vans

            “ยินดีต้องรับเข้าสายของเรานะน้องกานต์” 

            “เฮ!!” 

ทั้งสามคนกอดกันกลม ก่อนที่ต้นหลิวจะเอ่ยขึ้นว่า “ที่จริงต้องมีพี่ๆมากกว่านี้นะ แต่รุ่นอื่นๆ พากันซิ่วจนกลายเป็นฟันหลอในสายรหัสเรา ก็เหลือแค่พี่ที่ปีสี่แล้ว และพี่รสอีกคนนะ”

            “อ่ะ พี่เอาน้ำดื่มโคล่าโคล์มาให้ จากที่ทำงานพี่เอง” รสวดียังยิ้มหวานใบหน้าดูมีเอกลักษณ์ที่พาให้กานต์กมลใจสั่นอีกครั้ง หลังจากได้มาเห็นตัวเป็นๆ จากพี่รหัส หลังจากเคยได้ขนมและน้ำระหว่างการซ้อมแสตนด์เชียร์ประกวดกีฬาสีของเฟรชชี่

            “ขอบคุณค่ะ พี่รสใจดีกับกานต์ทุกครั้งเลย” 

            “ที่จริงพี่สะดวกช่วงเย็นๆ นี่เดี๋ยวต้องไปบริษัทแล้ว เรามาแลกไลน์ก่อนดีมั้ย เผื่อมีโอกาสนัดกัน”

            “ได้ค่ะๆ” กานต์กมลตอบก่อนเพิ่มเพื่อนกับรสวดีได้เสร็จสิ้นแล้ว

ค่ำคืนราตรีที่คลาเคลื่อนของดวงตะวัน กานต์กมลจ้องมองของที่วางเรียงรายในห้องนอนของเธอ มีทั้งตุ๊กตาลาบูบู้เป็นพวงกุญแจขนาดเล็ก ของกินประเภทช็อกโกแลตและขนมอื่นๆ อีกมากมาย สิ่งที่ทำให้ได้หัวใจของกานต์กมล เห็นทีจะเป็นโพสอิทเล็กๆ ที่บอกที่มาของขนมนั้นๆ โดยที่กานต์กมลเองก็เก็บไว้ยังไม่ทิ้งไป ความอบอุ่นของการดูแลทำให้เด็กสาวเฟรชชี่คนนึงรู้สึกใจเต้นไปด้วยความหวั่นไหว

            “ได้แต่ส่งขนมของน่ารักๆมาให้ อยากจะให้พี่รสมาอยู่ข้างๆ กานต์จัง” นิ้วเรียวสวยพิมพ์ลงไปในข้อความโทรศัพท์ผ่านแอปพลิเคชั่นเขียวให้ปลายทางได้อ่าน

            และเพียงเสี้ยววินาทีสิ่งนั้นก็เรียกให้หัวใจของกานต์กมลเต้นแรงอีกครั้งเมื่อโดนอีกฝั่งตอบข้อความกลับมา

            “อยากให้พี่อยู่ข้างๆ ก็มาเจอพี่ที่นี่สิ”

แล้วโลเคชั่นของการระบุสถานที่ก็ถูกแชร์ขึ้น อันเป็นรู้กันของการรุกและรับความสัมพันธ์ที่จะเกิดขึ้นอีกไม่นาน...